#486 - Huispak

Hoi Sandra, een mooi verhaal. Je kunt inderdaad opzien tegen zo'n feest.
Je begint het verhaal vanuit het perspectief van Pim, terwijl de rest van het verhaal duidelijk vanuit Laura geschreven is.
Je hebt nu na iedere zin een enter gegeven waardoor er tussen alle zinnen een witregel staat. Dat kun je voorkomen door shift+enter te gebruiken na een zin, dan komt de zin op de volgende regel te staan. De witregels trekken het verhaal uit elkaar en kun je geen alinea's onderscheiden. 

Deze kerst nam hij zijn liefde Laura mee ---> bedoel je hier: Deze kerst nam hij zijn nieuwe liefde Laura mee

Zijn vader, hoofd van de succesvolle familieonderneming in cosmetica en zijn eega nodigden alle familieleden uit om samen een exorbitant kerstfeest te vieren. ---> Omdat je het begin van het verhaal vanuit Pim schrijft, leest het alsof de vader opnieuw getrouwd is, klopt dat? Als je het vanuit Pim schrijft zou ik in plaats van eega, moeder zeggen.

Laura, van schrik niet in staat iets uit te brengen, keek haar verbaasd aan: kon ze gedachten lezen?? ---> je gebruikt veel komma's in de zinnen, dat leest niet altijd even prettig. Met iets anders formuleren, kun je dat voorkomen. Bijvoorbeeld:
Laura was van schrik niet in staat iets uit te brengen en keek haar verbaasd aan. Kon ze gedachten lezen?  (een dubbele vraagteken voegt niets toe, je schrijft al dat ze verbaasd is)

'Het ziet er allemaal wat chic uit, maar geloof me, vanavond kruipt iedereen in huispak op de bank.  --> aan het eind mist een ah-teken.

Aan het eind van het verhaal staat een lang stuk niets. Misschien kun je daar een aantal enters weghalen.

Hoi Fief, dank je wel weer voor je waardevolle informatie. 

Ik had het verhaal dus beter kunnen beginnen met Laura zodat het perspectief bij Laura blijft? 

Ja, in mijn gedachten is de vader inderdaad opnieuw getrouwd. Maar ik had niet door dat ik dat bevestigde via het Pim perspectief. Eerlijk gezegd vond ik het woord eega gewoon mooi. 

Groet Sandra 

Hi Sandra,

Bedankt voor je verhaal. Het is een goed geschreven, vlot verhaal en ik heb duidelijk een beeld bij de personages en het decor. Ik stoorde me aan het woord eega: dat is onnodig formeel taalgebruik in deze context. Ook zou ik niet aan de perspectiefwisseling in het begin doen, het perspectief van Pim voegt naar mijn idee niets toe.

Aan het einde zou ik een beetje schaven: het is eigenlijk te lang. Voor mij stopt het verhaal al bij de zin: ‘Het ziet er allemaal wat chic uit, maar geloof me, vanavond kruipt iedereen in huispak op de bank.’

Het stuk dat er nu nog bijgeschreven is, laat weinig aan de verbeelding over. Het verhaal hoeft niet helemaal rond te zijn als het is afgelopen, sommige dingen mogen de lezers nog zelf invullen, dat houdt de spanningsboog hoog en het verhaal interessant.

Hoi Anna dank je wel voor je feedback.

Ik deel je mening over het eind van mijn verhaal. (vind mijn verhalen zelf ook wat braaf rond). Het eind durven overlaten aan de lezer is iets wat ik wil leren. 

Ik vond de woorden matriarch en eega juist passen bij een succesvolle (oud geld) familieonderneming. Maar het kan ook zijn dat ik teveel Succession heb gekeken.   

De perspectief wissel neem ik mee in mijn volgende korte verhaal. 

Groet Sandra.