#482 Verloren
Verdwaasd, vol ongeloof.
Een hol en leeg gevoel van binnen.
Hol waar het eerst nog vol hoop en leven was.
Nine is verblind, zilte tranen stromen over haar wangen. Ze proeft ze, veegt ze niet weg. Ze stromen, zijn niet te stelpen, verdriet wordt er niet minder door. Vanmorgen leefde haar droom nog, vanmorgen was ze betoverd door het vooruitzicht. Nu ligt ze op straat, waar het verkeer onverminderd doorraast. Ze wil blijven liggen, niet meer meedoen aan een wereld die dromen gruwelijk uit elkaar liet spatten. Ze zal nooit die geur ruiken, nooit vasthouden van het teerste wat de mensheid voort kan brengen.
Ze hoort de angst in de stemmen om haar heen, het raakt haar niet. Een warmte strijkt over haar huid, beseffend dat het een deken is die iemand over haar heen legt. Nine voelt zich een moment gekoesterd door de donzigheid. Laat die deken maar is haar volgende gedachte, ik wil niet meer warm worden, het is zinloos geworden. Nooit zal ik zelf in zo’n donzige deken kunnen dragen wat een stukje van mij is.
Een diepe mannelijke stem klinkt bij haar oor. Ze ruikt de geur van hout, er prikkelt iets in haar diepste en ze gluurt naar een man die zo het bos uitgelopen lijkt.
“Vertel me wat er is, ik zal luisteren", zegt hij.
Ondanks dat ze hem niet kent komt ze tergend langzaam overeind en kijkt diep in de mooiste ogen die ze ooit gezien heeft.
“Mijn mooiste droom is vervlogen, nooit zal ik de magie van het scheppen van nieuw leven mogen ervaren."
Hij houdt haar vast terwijl hij zegt dat alles goed komt, wat ze voelt is oke. Nine huilt bittere tranen en besluit deze man nooit meer los te laten.
Hoi Josina, het verhaal…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Josina, het verhaal loopt over van emotie. Voor mij gaat dit ten koste van het verhaal. Aan het eind vraag ik me af wat er nu gebeurd is.
Misschien kun je iets minder emotie beschrijven en iets meer vertellen wat er gebeurd is.
Wat is hier de onttovering?
De tekst leest voor mij ook niet prettig door de vele witregels, zelfs dubbele witregels. Om een zin op de volgende regel te zetten, gebruik je shift+enter. Met alleen een enter krijg je een witregel.
Ook na het verhaal heb je nog een aantal enters staan.
Ook de opmaak van een tekst hoort bij het schrijven van een verhaal.
Dag Josina, Ik zou de…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dag Josina,
Ik zou de eerste drie zinnen meteen schrappen. Het is meestal beter als deze gevoelens blijken uit het verhaal zelf, en niet als abstracte ‘waarheden’. Dit zegt de lezer meestal niets. Iets komt pas echt binnen als de situatie klein en precies is, dan kan de lezer zich hierin verplaatsen. Pas ook op voor te veel sentiment. Je moet als lezer een band opbouwen met de hoofdpersoon. Hier is dat niet echt het geval. We weten niet wat er precies aan de hand is, maar er ontstaat wel een heel drama. Dat kan de lezer afschrikken.
Probeer het eerst eens bij zo’n scene te houden: wat gebeurt er, houd het heel feitelijk. Schrijf het op, werk het uit en kijk wat er dan van belang is voor het verhaal. Vaak heb je dan een veel duidelijker beeld van wat er aan de hand is. Zo kunnen we meeleven met de hoofdpersoon. Eventueel kan je het daarna herschrijven en wat sentimentele elementen toevoegen.