#482 - Helende handen

In de schemering van haar massagesalon staat Alina, de befaamde masseuse met borsten waarvoor zelfs de letter Z ontoereikend is, tegenover haar nieuwste klant: een rare kwiet die zich als dokter/neurowetenschapper Jensen aanmeldde.

'Uw werk is legendarisch, zeggen ze,' zegt Jensen terwijl hij zich ontkleedt. Hij twijfelt even bij zijn boxershort, schokschoudert en trekt het laatste stukje textiel ook uit. 'Men spreekt van magische handen...'

Alina glimlacht bescheiden. 'Ik heb een talentje of twee,' zegt ze, trekt haar blouse uit en warmt haar handen op.

'Interessant,' antwoordt Jensen. 

Alina begint met de massage en de kamer vult met de geur van etherische oliën. Hij gromt wanneer ze zijn onderbuik toucheert. 'Er is meer tussen hemel en aarde dan de wetenschap kan verklaren,' zegt ze zachtjes. 

'Misschien,' mompelt Jensen, 'endorfine-effect lijkt mij logischer.'

Alina voelt een steek van twijfel. Haar handen bewegen sneller. 'Denkt u dat er geen ruimte is voor magie in de wetenschap?'

Hij antwoordt niet. Het duurt niet veel langer tot hij Jezus en Maria bij elkaar schreeuwt.

Aline maakt eerst Jensen proper, daarna haar boezem. 

De dagen erna worstelt Alina met haar geloof in de magie van haar werk. Bij elke nieuwe klant weerspiegelt elke aanraking, elke magische uitkomst, elke opruimbeurt, haar eigen twijfel. In een poging haar overtuigingen te heroverwegen, leest ze twintig boeken over de wetenschappelijke aspecten van haar vak.

'Ik heb nagedacht,' zegt Alina een week later tegen Zara, de befaamde masseuse met borsten waarvoor zelfs de letter A te toereikend is. 'Misschien is er een manier om wetenschap en magie te combineren.'

Zara kijkt op, platjes verrast. 'Dus je gelooft niet meer in de magie van je twee talenten?'

'Integendeel,' antwoordt Alina. Ze schudt wild met haar bergen. 'Ik denk dat ik de wetenschap achter de magie vond.'

De volgende keer dat dokter Jensen visiteert, is Alina voorbereid. 'Ik verrichte wat wetenschappelijk onderzoek,' begint ze en legt haar handen op zijn onderbuik. 'De magie die u betwijfelt, is misschien Keynesianismer dan u denkt.'

Jensen gromt, opent één oog en glimlacht. 'Ik luister.'

'Vijftig euro is veel te weinig. Vanaf nu reken ik u vierhonderd aan.'