#477 The candy shop

Verstoord keek de gedistingeerde vrouw om naar een getunede Volkswagen Golf uit ’98 die hard over de verkeersdrempel vloog. De vering krakend en piepend onder de toch al lijdende achteras. De achterruiten trilden mee op de cadans van de muziek en de woorden verlieten tegelijk met de sigarettenrook de geopende ramen: ‘I'll take you to the candy shop; I'll let you lick the lollipop; Go 'head, girl, don't you stop […]’. De dame trok reflexmatig de hondenlijn aan, bang dat haar keffer als extra verkeersdrempel zou eindigen. Kort kon ze de inzittenden zien: drie jonge jongens met hoodies. Ze schudde meewarig het hoofd en vervolgde haar uitlaatronde.

Later die dag rekende het baasje van het keffertje haar boodschappen af in de supermarkt. De klant na haar legde drie blikjes energiedrank neer. Bij het ruiken van sigarettenlucht keek ze toch eens om: een van de jongens van de Volkswagen. Snuivend van minachting deed ze een paar stappen naar voren.
’35 euro en 50 cent alstublieft’, dreunde de kassier op van haar scherm.
‘Pinnen graag.’ Ze hield haar pas bij het apparaat waarna een verontrustend signaal: saldo ontoereikend. De vrouw schraapte ongemakkelijk haar keel terwijl ze rood aan begon te lopen. Haar eer te na.
‘Hoeveel komt u tekort?’ klonk het vanachter haar. Ze keek hoogst verbaasd om.
‘50 cent.’
‘Alstublieft.’ De jongen met hoodie legde een muntje op de toonbank.
Verbouwereerd stamelde ze: ‘Nou, eh, dankjewel jongeman. Zeer attent.’
‘No problemo, mevrouw.’

Naar buiten lopend, zag de gedistingeerde dame de Volkswagen geparkeerd staan en hoorde de dreunende muziek. Ze liep er met ferme tred naartoe en tikte op het raampje.
‘Wat zijn jullie aan het luisteren?’
’50 Cent, mevrouw. Net uitgekomen.’
‘Interessant. Klinkt goed jongens.’ En ze liep terug naar huis. ‘I'll take you to the candy shop’, neuriede ze zachtjes.