Gerecycled papier is zelden ordinair wit denk ik. In de zin 'Behalve een dure ...' zou ik 'nooit gebruikte' voor het woord 'dure' plaatsen. Als ik het goed begrijp schrijf je dus alles met de hand (en versleten pennen) terwijl er een laptop voor je staat die geen onnodig papier verbruikt. Goed Fief, dat je niet hebt durven afkijken. The shining gloort aan de horizon. 

Het verhaal dat nooit geschreven werd. Is dit nu #475 of #474 bis? Een déjà-vugevoel bekruipt me.
Mooi onder woorden gebracht, maar ik heb wel een paar puntjes:

• déjà vu gevoel > déjà-vugevoel
• een hernieuwde poging … > Een hernieuwde poging wat? Ik zou liever gewoon een punt zien.
• Niets, zelfs geen doodle. > Ik zou het liever noteren als: Niets. Zelfs geen doodle. Doodle is inmiddels vernederlandst tot doedel
• Goed werk vergt immers goed werkmateriaal en ik schud de inhoud van het etui op tafel. > Verwarrende samengestelde zin. Liever 'en' vervangen voor 'dus' of weglaten en er twee aparte zinnen van maken.
• Behalve een dure vulpen [...] is het vooral reclame en gejat spul wat voor me ligt. > reclame- en gejat spul dat voor me ligt. 
• “lenen” > 'lenen'
• shinen > schitteren

dat of wat ---> ik heb het veranderd in dat, maar ik ben nog niet overtuigd.

Snap ik niet. Je zegt toch ook niet: een dure vulpen wie ik ooit eens kreeg of gejatte spullen wie voor mij liggen? Of lees ik het verkeerd en verwijst 'wat' niet naar 'gejat spul', maar naar iets anders? In dat geval moet er een komma tussen 'spul' en 'wat', maar dan is het mij niet duidelijk waar 'wat' naar verwijst.

En wat bedoel je met reclame in reclame en gejat spul? Reclamefolders? Dan staat het er juist, maar naar mijn idee bedoel je reclamepennen. 'Pennen' vervang uit literaire overwegingen voor 'spul', dus: reclamespul en gejat spul. Reclamespul is één woord, dus moet er een streepje achter reclame in reclame- en gejat spul.

Déjà-vu-gevoel zal waarschijnlijk ook mogen als je bang bent dat de samenstelling onduidelijk wordt, maar déjà-vugevoel is juister.

Hoi Fief, ik vind het een leuk stuk. Je gebruikt mooie woorden en zinnen. Daardoor is het, ondanks dat het misschien niet het meest originele verhaal is, toch niet saai. Ik kijk uit naar het moment dat je wel inspiratie hebt!

Inderdaad mooi beschreven. Op zich vind ik beschrijvingen over de worsteling met de betreffende schrijfopdracht niet de beste verhalen opleveren en dat geldt hier ook wel. Uit bovenstaande reactie denk ik dat je dat zelf ook al geconcludeerd hebt. 😀 Maar toch: mooie zinnen, goed beschreven en wat me vooral aansprak: uiteindelijk het blad gewoon wit laten.

Tja Fief, ik voel je pijn, dus dat is gelukt :)

De blanco pagina staart me maagdelijk en geduldig aan. Het heeft eigenlijk wel iets rustgevends.
Dan daagt het me. Misschien is het helemaal niet de bedoeling dat er iets op papier komt, dient het gewoon leeg te blijven. Geen schande om een keer geen inspiratie te hebben, toch?

maagdelijk en geduldig aangestaard worden, ik zou er stiepelgek van worden, maar jij vindt de rust! Knap.

GG!

Jammer dat deze opdracht geen inspiratie voor je opleverde. Wellicht is de associatie met niet kunnen schrijven te sterk. Dat heb je met sommige symbolen blijkbaar. Toch vond ik de uitwerking fijn om te lezen en ook heel herkenbaar.