#475 Pakje uit Quebec

Tjonge, de hoofdpersoon moet zeker een schrijver zijn die enkel op zijn laptop, smartphone en andere elektrieke rommel schrijft dat hij niet meteen een dummy herkent en daarna ook niet de bedoeling raadt. Mooi contrast.

• Tussen kleur en maar  en papier en maar mag een komma.
• die ik al ken van op de schoolbanken > is dit een Vlaamse uitdrukking?

Ik merk dat ik wat ongeduldig werd tijdens het lezen. De clou is al snel duidelijk (het is idd een dummy), daarmee worden de andere alinea's gekeuvel over Facebook, de creatieve vriend (wiens creativiteit wel meevalt) en de verbazing van het doorbladeren. Dat de dummy niet herkend wordt, voelt voor mij dus onrealistisch.

Musonius, ik voel mij aangesproken. Sinds de opkomst van de tekstverwerking heb ik geen pen en papier meer aangeraakt, althans niet voor teksten te schrijven. Enkel voor persoonlijke briefjes en verjaardagkaarten schrijf ik nog met een vulpen, maar dat is dan wel een kalligrafiepen. De uitdrukking? Als jij ze nog nooit gehoord hebt, zal het wel Vlaams wezen, zeker? Schoolbanken komt trouwens meer voor in Vlaamse uitdrukkingen. Ik weet niet welke meubels er in de klas stonden in Nederland. Bedankt om te reageren. 

Raymond, Musonius en jij hebben het over een 'dummy'. Voor mij is dat een meer een modelpop of nep boek dat men in de etalage legt. Het boek waar ik het over heb is niet nep en kan vergeleken worden met een luxueus exemplaar van een notitieboek. De clou is juist dat er in het 'lege' boek wel eens een verborgen boodschap kan staan, gezien de creatieve geest van de schenker. Uiteindelijk blijkt dat ook de clou te zijn maar die is m.i. niet vanaf het begin duidelijk. Sorry dat dit je ongeduldig heeft gemaakt. 

Hoi Gi, ik vind het een mooi beschreven verhaal. Ik kan me voorstellen dat je als ontvanger niet meteen doorhebt waarom je een notitieboek toegestuurd krijgt. Alleen je beschrijft het als een boek en dat je het vreemd vind dat het lege pagina's zijn, terwijl het duidelijk is dat het om een notitieboek gaat. De gedachte van de vriend bij het sturen van dit cadeau vind ik wel mooi. Al met al graag gelezen.

met een harde dieprode kaft. ---> is het de dieprode kleur hard of de kaft? In het tweede geval zou ik een komma achter harde zetten.

die ik al ken van op de schoolbanken ---> "van op" is waarop ik haak in deze zin. Ik denk dat Musonius dat ook bedoelt. In het Nederlands zeggen wij: die ik al ken vanaf de schoolbanken. Of: die ik al ken sinds de schoolbanken.

Precies. Wat Fief zegt over de schoolbanken, bedoelde ik inderdaad 

Wat 'harde dieprode kaft' betreft: als 'hard' op 'dieprood' sloeg, had er 'hard dieprode kaft' gestaan.

Op internet kan je dit lezen: De beste Belgische krantenkoppen, elke minuut geupdated: ‘Patser’-actrice Nora Gharib: “Ik zag onlangs foto’s van leden opgerolde drugsbende in de krant. Ik kende ze bijna allemaal vanop de schoolbanken' - In Vlaanderen ben ik dus niet de enige die de uitdrukking gebruikt, men vindt ze zelfs terug in krantenkoppen, wat uiteraard geen excuus is indien het fout zou zijn. Daarenboven is de 'Gazet van Antwerpen' nu ook niet meteen een referentie op dat vlak. 

https://www.vlaanderen.be/team-taaladvies/taaladviezen/vanaf-vanop-vanuit

Ik sluit me aan bij Raymond. Voor mij leek het ook vrij snel duidelijk dat het om een notitieboek ging, wat mij geen gek cadeau lijkt. Ik snap daarom ook niet helemaal wat er zo 'creatief' is aan de vriend die het geeft.

Ik heb wel moeten grinniken om

Hij is een van de weinigen die reageren op mijn verhaaltjes die ik schrijf  en soms deel op Facebook. Dat is niet verwonderlijk, want op mijn FB pagina staan amper tien friends vermeld.

 Verder leest het vlot en details als 'Hagelwit, neen, iets gelig wit papier...' maken dat je het wel voor je ziet.

Ik vind hem dit keer ook wat lastig. Je schrijft in je kenmerkende eigen stijl, die ik steeds beter weet te waarderen, maar in deze bijdrage blijft het voor mij iets teveel kabbelen en is de clou op het kaartje wat te weinig uitsmijter of een ander inzicht gever.

Het verhaal leest vlot en ik kom ook wel mee 'in het hoofd' van de hoofdpersoon, maar het laat me - om in het thema te blijven - ook wat leeg achter.

Wel een mooie vriendschap overigens.

Goed geschreven op zijn Gi's! Complimenten.

De inhoud van het verhaal is (voor mij) wat 'braafjes', bijna zo lief dat het zo iets is van: "wat goed voor jou dat jij zo een geweldige lieve complementeuze vriend uit Canada hebt die nog postpakketjes stuurt! Maar wat heb ik daarmee te maken? Buiten dat ik zo geen vriend heb?" :)

BGC!

GG!

Dank je Tony, ik kan het ook niet helpen dat die gozer mij een pakje stuurde. Het had inderdaad even goed van Mireille kunnen komen (da's een goede vriendin van jouw Sonja), maar die leest voor zover ik weet mijn verhalen niet.

Lief verhaal en er zit best wel een onderhuidse spanning in. Bijvoorbeeld door ons mee te delen dat hij maar weinig vrienden heeft op Facebook. En dan die ene wip of twee wippen? Dat zet me aan het denken als lezer.