Zij bestond uit maar zes letters en verborg zich normaal gesproken op onopvallende plaatsen in een tekst. Het liefst stond ze tussen komma's, in een bijzinnetje of bij sommige auteurs (als het niet anders kon) tussen haakjes. Aan haakjes had ze overigens zelf een hekel. Haakjes weken af van de gewone tekst en eisten de aandacht op, precies wat ze niet wilde als onbeduidend Detail. Maar als die ervoor zorgden dat over haar in ieder geval geen lange zinnen in bloemrijk Nederlands geschreven werden, dan kon zij de haakjes nog accepteren.

Ze kende natuurlijk de trainingen wel die juist de nadruk op haar legden.

'Details, daar gaat het om', zei dan de zelfbenoemde schrijfcoach. Terwijl zij alleen maar verder wilde wegduiken tussen volzinnen, dialogen of introductieparagrafen waar ze zich veilig en verborgen wist.

Ze verdacht één schrijfcoach ervan dat die het speciaal op haar had gemunt. Al vaker wijdde de coach haar opdrachten aan het onbeduidend Detail. Want zie eens: twee weken geleden had zij het onbeduidend Detail al uitgekozen en nu weer! In het corpus van tekstonderdelen werd Detail daarom nu gemeden. Landschap en Dialoog keken een andere kant uit als ze langs kwam. Drama en Komedie, die het toch altijd al met elkaar eens waren, hadden hun gezamenlijke wekelijkse lunch afgezegd. En het was maar de vraag hoe Bijbelpassage zou reageren.

Dus nam Detail een besluit. Kort na de bekendmaking kroop ze in het hoofd van de schrijver met een middelmatig postuur en talent en besloot een statement te maken. Ze besloot één keer van zich te laten horen en de aandacht op te eisen, geheel tegen haar natuur, maar met de goede bedoeling een ogenschijnlijk onbeduidend detail te zijn dat uiteindelijk het plot maakt.

Dus zie hier: Dit Is Een Groots Onbeduidend Detail.