#467 Fijne buren

Hoi Raymond, 

O jee, De Dag als concept waar iedereen van weet en waardoor er waarschijnlijk een burenvete ontstaat! Erg leuk bedacht, die extra 'regel'! Als je weet hebt van een mysterie, maar niet echt wéét wat er dan is gebeurd of kan gebeuren, zet dat niet alleen de personages, maar ook de lezer op scherp. Hoe gaat iedereen reageren? Niemand die het weet, en met die onwetendheid weet jij als schrijver heel erg goed te spelen! Dat maakt het verhaal erg vermakelijk en zelfs een beetje spannend om te lezen, ook al gaat het over iets relatiefs onschuldigs als een boom. 

Ik ben nieuwsgierig naar het feit dat alle buren op De Dag van Bart meehelpen met het omzagen van de boom als ze daar op een normale dag bezwaar tegen zouden hebben. Ik weet niet zo goed wat ik daar van moet vinden. Enerzijds vind ik het mooi gevonden en ook heel goed bedacht om het verhaal net dat beetje extra spannend te maken. Vanwege de reden die ik eerder noemde, maar ook omdat je zo nieuwsgierig wordt naar Bart: hoe slecht is die man eigenlijk? Erger dan de lezer en de buurt waarschijnlijk denkt. Tegelijkertijd vind ik dat laatste ook een beetje te ver van het 'oorspronkelijke idee' van een verder rustige buurt afdwalen. Om daar nou een potentieel oprecht eng figuur in te verwerken...Ik denk dat dat beter tot zijn recht was gekomen als je meer woorden had gehad om ook het karakter van Bart dan wat meer mee te kunnen nemen, of als er naar verhouding meer woorden aan het karakter van Bart waren besteed. Nu vind ik het net iets te geforceerd overkomen.

Maar dat neemt niet weg dat dit verhaal als geheel goed geschreven en ook vermakelijk is! Leuke toevoeging ook, dat gebruik van 'van nr. X' dat maakt het ons-kent-ons-burensfeertje' nog sterker en dat doet het verhaal ook goed. 

Mijn complimenten!

Groet, 

Nadine

 

Dank voor je uitvoerige commentaar, Nadine. Leuk dat je een aantal darling-dingen van mij in dit verhaal (nrs, het gekende geheim) waardeert. Ja, meer woorden... Ik zal eerlijk zeggen dat toen ik dit schreef, ik dat zelf ook dacht. Ik heb hier in de basis een kort verhaal te pakken, dat met een uitwerking tot 2000 woorden iets leuks kan worden. Met jouw opmerkingen kan ik daar mee door, dank.

Hoi Raymond, ik vind het een erg geslaagd verhaal. Bart die zijn buren op het verkeerde spoor zet door andere buren te beschuldigen. 
De logica dat de buren meehelpen terwijl ze tegen het omzagen zijn, is wellicht een dingetje. Ook dat Bart zelf zijn buren op de omgezaagde boom wijst, lijkt me niet logisch. 
Het verhaal is vlot geschreven en leest lekker weg. Ik vond nog wel wat dingetjes in de tekst.

Het woord "dag" komt wel vaak voor. Je zou kunnen kijken of je het kunt vervangen door volgende ochtend, 

'En?', vroeg Bart van nr. 8 met een iets te luide stem, 'Wie had dit jaar De Dag?'  ---> volgens mij is de juiste notatie:
'En, vroeg Bart van nr. 8 met een iets te luide stem, 'wie had dit jaar De Dag?'

ze raakte even de stomp aan, die tot gisteren een hoge, brede lindeboom was geweest. ---> de komma achter "aan" mag weg.

'Dat klopt', zei Tonnie van nr. 12, ‘Tot nu toe deed iedereen alleen maar leuke dingen. Maar dit is niet leuk'.   ---> Of de komma achter 12 moet een punt worden, of je moet Tot met kleine letter schrijven. Maar is hier een voegwoord en hoort achter een komma. Bovendien leest twee keer maar achter elkaar niet fijn. Je kunt de tweede "maar" ook weglaten. De punt op het eind hoort vóór het ah-teken te staan.
'Dat klopt', zei Tonnie van nr. 12. ‘Tot nu toe deed iedereen alleen maar leuke dingen. Dit is niet leuk.'

'Nou, de lindeboom was er gisteren nog, nu is-ie weg, niemand heeft het gezien, dus ik zeg: iemand had De Dag. ---> als je zoveel komma's in een zin nodig hebt, zou je eens moeten kijken of je er misschien twee zinnen van kunt maken of anders kunt formuleren. Bijvoorbeeld:
'Nou, de lindeboom was er gisteren nog. Nu is-ie weg en niemand heeft het gezien, dus ik zeg: iemand had De Dag. 

Tot vandaag. Want opeens was ---> want is een voegwoord en hoort achter een komma. Want is ook woord wat je veelal weg kunt laten. 
Tot vandaag, want opeens was ... 
Of: Tot vandaag. Opeens was ...

‘Waar zijn Gert en Ans?’ vroeg Bart opeens. Hij draaide zich om naar het huis van Gert en Ans.
‘Gert vond de boom toch veel te groot worden?’

Alle buren keken nu naar nr. 2.

Dat was waar. Gert had voor de vakantie op de buurtbarbecue nog voorgesteld dat de boom ingekort moest worden. Te groot, te hoog, te breed was-ie geworden, vond Gert. Hij zou toch niet...? Ze besloten samen dat Bart en Tonnie diezelfde avond met Gert zouden gaan praten.

In dit stukje noem je de naam van Gert wel erg vaak. 
"het huis van Gert en Ans" kan bijvoorbeeld ook "hun huis" zijn. Of de zin "Hij draaide zich om naar het huis van Gert en Ans" weglaten. 
Gert had voor de vakantie op de buurtbarbecue nog voorgesteld dat de boom ingekort moest worden. Te groot, te hoog, te breed was-ie geworden, vond Gert.  --> Hier zou je ook twee keer Gert kunnen vermijden. Bijvoorbeeld:
Hij had voor de vakantie [...] Deze was in zijn ogen te groot, te hoog en te breed geworden.

Dank voor je uitgebreide antwoord, Fief. Met een heel aantal opmerkingen kan ik idd voort. Je voegwoord-opmerkingen vind ik een kwestie van stijl: een zin kan wat mij betreft gewoon met 'en' of 'want' of 'maar'. Check op weglaten is een goed en fijne suggestie, overigens!

Het is wel grappig dat je ervaart dat Bart de buren heeft gewezen op de boom. Voor mij kan er een heel verontwaardigd gesprek vooraf zijn gegaan aan zijn opmerking, hebben de buren zich één voor één verzameld rond de omgezaagde boom en begint dan mijn verhaaltje. Leuk om te ervaren hoe verschillend dat geïnterpreteerd kan worden. Dank voor je voorbeelden!

Dag Raymond, ik vind die Bart wel een sneaky mannetje zoals hij zijn De Dag - en de medewerking van zijn buren - gebruikt en daar achteraf onnozel over doet. Dat de buren meewerken, ondanks hun bezwaren, ligt vlgs mij min of meer besloten in de opdracht; "anderen herinneren zich die dag niet."
Een mooi, intrigerend verhaal met de nodige spanning. En gelukkig is het allemaal maar fictie. Ja toch?

Dat de buren meewerken, ondanks hun bezwaren, ligt vlgs mij min of meer besloten in de opdracht; "anderen herinneren zich die dag niet."

Op de dag zelf weten ze dat toch wel? Ze kunnen gedwongen zijn om te helpen en dat later niet meer herinneren, maar dat haal ik niet uit het verhaal. Er staat nu dat ze fijn geholpen hebben. Kan uiteraard cynisch bedoeld zijn.

@ Fief: Dat de buren meewerken, ondanks hun bezwaren, ligt vlgs mij min of meer besloten in de opdracht; "anderen herinneren zich die dag niet." De auteur gaat daar m.i. wat vrij mee om. Daarover kunnen we van mening verschillen. Enne ... het is fictie, toch?

Enne ... het is fictie, toch?

Ook dan moet het kloppen.

Hai Raymond. Leuk verhaal maar jammer dat je het mysterie wat er rust op de Dag eigenlijk een beetje te grabbel gooit door het algemeen bekend te maken wat een beetje de spanning eraf haalt. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat de Dag altijd valt in hetzelfde plantsoentje met dezelfde buren.Probeer ook iets te doen aan de witregels op de eerste alinia. Het leid de aandacht van de tekst af. Verder graag gelezen.

Leuk gevonden die xx van nr X, ergens denk ik dat je daar nog wat meer mee kon. De wens om planken van een boom te maken, is zo onbeduidend klein, dat het groots wordt.

GG!