Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#464 Zonnebloemen hoeven geen kompas

Langs de weidse uitzichten van La douce France  voert de départementale ons langzaam maar zeker zuidwaarts. Voor ons geen hyperdrukke autoroute du Soleil.

Wegens de hitte overdag, verkies ik ’s nachts te rijden. Vrouw en kinderen zijn in slaap gedommeld. Het overgrote deel van de weg is kaarsrecht. Slechts af en toe zie ik de koplampen van een tegenligger opdoemen in de verte. Er is geen straatverlichting, dus ook geen lichtbezoedeling. De volle maan staat groot aan de hemel als een lichtbaken, omringd door duizenden fonkelende sterren. Op de achtergrond klinkt het tweede klavierconcert van Chopin als perfecte setting bij deze unieke ervaring.

Elke Frankrijkreiziger kent de Auberges de France. Halverwege onze tocht hebben wij een 'herberg' geboekt in Nuits Saint Georges, of all places. Het plaatsje is beroemd om zijn uitgelezen en inmiddels haast onbetaalbare Bourgognewijn.

Tijdens ‘le p’tit déj’  overzien we vanop het terras onder een stralend blauwe hemel links de eindeloze wijnranken en rechts de onmetelijke velden met zonnebloemen. Toeval of niet, vanuit de eetzaal zingt Nana Mouskouri:  Le tournesol n’a pas besoin d’une boussole .

Na de krokante botercroissants spelen de kinderen nog even buiten voor wij de volgende lange rit aanvatten. Zoonlief is zoek. Wij vinden hem tussen de zonnebloemen waar hij op de grond zit te tekenen. Wij reizen nu verder tijdens de dag en raken niet uitgekeken op het kleurenpalet van de uitgestrekte weilanden en akkers. Een strelende zeebries geeft aan dat wij onze bestemming naderen.

Mooie liedjes duren niet lang zegt het speekwoord, maar wat hebben wij genoten om even te  leven als God in Frankrijk. Weer thuis bezoeken wij met de kinderen het Van Gogh Museum. Onze zoon heeft iets ontdekt en roept  blij: “Kijk, Mama, Papa, mijn bloemen uit Frankrijk.”  In koor antwoorden wij: “Hé, ja Vincent.”

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal, Schmetterling. Graag gelezen.

 Zuidwaarts ---> zonder hoofdletter

 'herberg' ---> waarom staat dit tussen ah-tekens?

het Van Gogh museum ---> museum moet hier ook met een hoofdletter

In koor antwoordden wij: “Hé, ja Vincent.” ---> achter ja hoort ook een komma. De zin leest alsof jullie verbaasd zijn. Voor mij zou deze zin ook weggelaten mogen worden. Het feit dat jullie je bevinden in het Van Gogh Museum en de eerdere eerdere opmerking dat zoonlief tussen de zonnebloemen aan het tekenen is, maakt dat ik met zijn uitroep op het eind wel snap dat hij het beroemde schilderij van de zonnebloemen ziet.

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, bedankt voor de reactie. De Z--->z en de m--->M zijn aangepast. De ah bij herberg zijn enerzijds omdat mogelijk niet iedereen weet dat het de vertaling is van het Franse auberge en anderzijds omdat het niet meer zo evident is om tegenwoordig in een herberg te overnachten, ook al betekent het Engelse Inn in bijvoorbeeld Holiday Inn ook herberg, daar waar het om de naam van een hotelketen gaat. 
Net zoals bij de leeuwin van Taco is het hier zoeken naar de clou. Ik verklap hem maar: het zoontje heet Vincent. 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schmetterling, mooi beeldend geschreven anekdote, ik las hem graag. (ondanks de vele franse uitdrukkingen). De clou had ik bij de eerste keer lezen al door, bij de tweede keer viel mij op dat je antwoordden in de ovt zet, waar de rest van je verhaal in de ott staat. 

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Ton voor het lezen en de reactie. Het verhaal speelt in Frankrijk en de Franse woordjes hier en daar zijn bedoeld om extra sfeer te scheppen. Jouw arendsoog is scherp. De tekst stond eerst in de verleden tijd en ik heb hem herschreven in de tegenwoordige tijd waarbij ik in de laatste zin vergeten ben een 'd' te schrappen. 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal, Schmetterling. Ik heb ervan genoten en kan de Franse sfeer proeven.

Een kleine suggestie: In de de voorlaatste paragraaf vind ik twee keer kort na elkaar "wij reizen verder" terug. Misschien kan je de tweede zin vervangen door b.v. "Tijdens onze verdere rit, raken we niet uitgekeken op het kleurenpalet ..."

 

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag Schmetterling

Je beschrijft erg goed de reis, de donkere wegen etc..., het landschap. In die beschrijving mis ik een beetje het gevoel dat je daarbij hebt? Ik lijk hier ook een link te missen: je rijdt 's nachts, iedereen slaapt behalve de chauffeur en dan lijkt er een bruuske overgang naar een nachtstop? Dat lijkt me niet logisch of misschien las ik dat niet goed.

Toch graag gelezen.

Johanna