Hoi Dreaming, doordat ik waarschijnlijk de enige ben die niet zoveel met Harry P. heeft, duurde het even voor ik doorhad wat het logo moest voorstellen. Misschien ook dat ik daardoor nog geen goed beeld heb bij wat je precies probeert te vertellen.
 

Hey D, goed geschreven,

toch raad ik je aan het volledig opnieuw te bekijken. Je zinnen volgen niet goed, in de zin dat ze niet volgen, je begrijpt het, ik ben geen coach en aldus moet je mijn commentaar naar de prullenbak verwerpen, toch volgen je zinnen niet, in de zin dat ze niet volgen.

Als dat niet helpt, zou ik het even herschrijven.

Beste wensen,

Tony

hallo Dreaming, ik  interpreteer je tekst als de gedachten van iemand die met koortsdromen of een depressie in bed ligt. Als er verwijzingen in staan naar Harry Potter, heb ik die niet begrepen, want ik ken die verhalen niet echt (nee, Fief, je bent niet de enige).

Hoi Dreaming, ook bij herlezen kom ik er niet achter wat je hier weergeeft, los van de Harry Potter-verwijzingen die er kennelijk in zitten maar die ik niet kan vatten (ik zit in het kamp van Fief en Emily). In de tweede alinea is er een sprong van kijken naar een foto naar deel zijn van die foto (dat begint bij de zin 'De schaduw die de dikke boom over ons werpt ... ') en daarna weer terug naar kijken naar de foto (de zin 'Ik hoef niet naar ... ').

Hoi Dreaming, nu heb ik er een beter beeld bij, jammer dat je de vorige versie niet hebt laten staan om te kunnen vergelijken.
Ik vraag me nog wel af wie de "hij" is in het verhaal en wat er gebeurd is dat de hp zo depressief is. Het maakt dat ik me lastig in kan leven in de depressiviteit van de hp. Je hebt nog ruimte om een en ander nog iets te verduidelijken.
De laatste alinea leest mooi, maar zegt me niet zoveel. Dat zal ongetwijfeld een tekortkoming van mijn kant zijn.
 

De deken is het enige wat me warmte geeft. Ik lig al dagen onder deze deken, de geur van wasverzachter is allang vervaagd. Net zoals alle kleuren om me heen vervaagd lijken te zijn. Ik trek de deken strakker om mijn in elkaar gevouwen lichaam heen. 

Hier gebruik je "de deken" in drie achtereenvolgende zinnen. Daarnaast horen de tweede en derde zin voor mijn gevoel aan elkaar. Mooier zou ik vinden:
De deken is het enige wat me warmte geeft. Ik lig er al dagen onder en de geur van wasverzachter is allang vervaagd, net zoals alle kleuren om me heen vervaagd lijken te zijn. Ik trek hem strakker om mijn in elkaar gevouwen lichaam heen. 

Het is geen lelijke foto, het is zelfs een heel mooie foto. --> In de zin hiervoor zeg je ook al foto en hier herhaal je het nog eens twee keer. Je kunt herhaling voorkomen door synoniemen te gebruiken of het iets anders te formuleren. Variatie leest beter. Bijvoorbeeld:
Het is geen lelijke foto, hij is zelfs erg mooi. Of:
Het is geen lelijke foto, het is zelfs een heel mooie afbeelding.

in deze kamer die ik al dagen niet uit ben geweest.  ---> "die" moet voor naar mijn idee "waar" zijn.

over het beeld van hem en mij werpt lijkt me nu -->  komma tussen werpt en lijkt

Hoi Dreaming, je herschrijf maakt indruk op mij en de boodschap die ik eruit haal maakt me somber. Klopt het dat het gaat om een herinnering aan een oudere man, tegen wie je HP vroeger op zag en er ooit goede tijden mee beleefde, maar die haar heeft gekwetst waardoor ze nu in een diep dal zit? Die sfeer, de depressie, breng je in ieder geval goed onder woorden.

PS Het laatste woord van je 1e alinea 'vertegenwoordigd' schrijf je in deze context met een t.

dag Dreaming

Ik heb geen eerste versie lezen en ga dus enkel af op wat ik nu lees. Het is een korte tekst, waarin je een foto beschrijft die herinneringen naar boven brengt, en indirect geef je de sfeer aan: schemer en triestheid;

Het is enorm kort maar ik lees een tekst met heel wat potentieel. 

Dus ik vind het een meer dan behoorlijke vervulling van de opdracht.

Johanna