Ach, die loebas, dan mag hij eindelijk los, komt er weer zo een regelneef aangereden. Leuk verhaal. 

Hoi Dreaming, leuk verhaal vanuit het perspectief van de hond. 

doet met het water in de mond lopen. ---> me ipv met

Verlangend kijk ik voor me uit, ik wil naar de geur toe. Maar de druk op mijn hals maakt dat ik me omdraai en weer langs haar ga lopen. ---> maar is hier een voegwoord en hoort dan achter een komma. Als je twee aparte zinnen wil houden, kun je de tweede zin ook zonder "maar" schrijven.

Ze zucht.  “Vooruit dan maar.”  Ze buigt zich voorover en maakt het touw los. ---> Mooier vind ik:
“Vooruit dan maar,” zucht ze en buigt zich voorover om het touw los te maken.

U moet uw hond hier aanlijnen mevrouw. ---> mevrouw is een aanspreking en daar hoort een komma voor.

Hoi Dreaming, welkom terug, leuk dat je weer meedoet. Ook ik vind dit een mooi verhaal, vanuit een trouwe viervoeter beschreven. Jammer dat zijn vrijheid zo abrupt moet eindigen.
Klein zeurtje vwb de woordkeus: bij 'einde van het touw' zou ik zelf in deze context voor 'riem' of 'lijn' kiezen, maar dat is een persoonlijke opvatting; het is jouw verhaal.

Vlot geschreven vanuit het perspectief van een hond. De taal is wel erg intelligent en bedachtzaam voor een hond. Misschien is het leuk om het te herschrijven in een meer hondse stijl?