Mooi! Vooral de vondst  'brooddoosklagers' vind ik goed gevonden. 

Emily, ik vind het prachtig: eenvoudig en oprecht, recht uit het hart. Knap gedicht.

Hoi Emily, 

Bedankt voor je gedicht. 

Waar me opvalt zijn de ‘grote woorden’ in je gedicht. Alleen voelen en leegte bijvoorbeeld. Heb je daar ook beelden bij, net als in de tweede strofe? 

Misschien helpt het je ook als je het rijmschema loslaat. Ik heb het idee dat je soms woorden probeert te vinden om het te laten rijmen, in zulk soort gevallen zou ik het rijmschema loslaten en er een vrij vers van maken. 

De laatste zin vind ik niet erg sterk. Ik zou graag een antwoord willen. Wat is het antwoord op de vraag? 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

Ik sluit me wel aan bij Anna, op haar laatste zin opmerking na, die past op zich wel. Ik vind het een mooie eerste aanzet tot een nog beter gedicht. Experimenteren met het loslaten van eindrijm is wel een goede suggestie.

Mooi! Geen idee of het qua 'rijmregels' klopt, maar het kwam wel binnen.

Kwam ook bij mij binnen:

‘De wereld brak, ik werd in één dag groot
en voelde mij verschrikkelijk alleen’.

Met de suggestie om het rijmschema proberen los te laten, ben ik het wel eens. Het lijkt me alleen ook lastig om dan die eenvoud te behouden die mijn inziens het rijmschema nu geeft. 

Emily,

Het mag geen verbazing wekken dat ik het standpunt van de coach niet huldig om toevlucht te zoeken tot vrije poëzie. In mijn ogen getuigt dit van gemakzucht. Je kunt iemand die niet kan fietsen wel adviseren met de bus te gaan, maar je kunt ook helpen om te leren fietsen.
Rijmen is een ambacht en het is de kunst om zó te schrijven dat rijmwoorden heel natuurlijk de revue passeren.
Je keuze voor een (versimpelde vorm van een) sonnet voor dit thema vind ik zeker passend. Omarmend rijm werkt troostend en leent zich goed voor emotionele boodschappen. Rijm, metrum en vorm zorgen ook voor een gevoel van geborgenheid en geven houvast aan de schrijver.
Ik kan mij helemaal vinden in de 'Grote Woorden'-opmerking van Anna. De beelden uit de tweede strofen zijn zo veel sterker. Het zou nog sterker kunnen door invulling te geven aan huishoudelijke taken: de was doen, eten koken.
Verdween/alleen is ook erg een rijmcliché.
De beginzin mag er zijn, maar zou je ervan maken 'Ik was pas ('slechts' is nogal een tongbreker in poëzie) dertien jaar en jij ging dood' dan is het veel informatiever en komt het gedicht keihard binnen, in tegenstelling tot het eufemistische en multi-interpretatieve 'verdween'.
'Brooddoosklagers' is een mooie vondst, maar voor 'brooddoos' in de volgende zin kun je beter zoeken naar een synoniem; woordherhaling in gedichten kun je beter in gedichten vermijden, tenzij je doelbewust repetitio toepast.
De opmerking van Anna dat je soms woorden probeert te vinden om het te laten rijmen, intrigeert mij. Ik kan je niet op rijmdwang betrappen en op het eerdergenoemde rijmcliché na vind ik het nergens geforceerd klinken.
Niettemin heb ik wel wat rijmtips voor je:

• enkel mannelijk rijm in een gedicht toepassen kan, mannelijk en vrouwelijk rijm afwisselen is fraaier, maar enkel vrouwelijk rijm zoals toegepast in het tweede kwatrijn, ontraad ik.
• Assonantie in dichtregels kan heel mooi zijn, maar zoek bij rijmen juist naar een groter contrast. Kijk dus eens of je andere klanken kunt vinden in plaats van -aken, -aten, -aat en -aan.

Tenslotte denk ik dat het mooier is om het sextet te beginnen met 'Ik ben veel ouder nu dan jij ooit was'. Het zet de wending steviger in en vormt een mooie verwijzing naar de eerste zin van het octaaf, dat ook met leeftijd begint.
Keurig metrum, overigens.

Help ik je hiermee verder?

Nou, nou, dichtcoach vrije poëzie als gemakzucht weg zetten, daar ga ik dan weer niet in mee. Maar verder erg fijn én leerzaam dat jij hier ook je feedback op geeft.

Je zal nog maar eens een gedichtje schrijven! Fenomenale feedback dichtcoach!

(ikzelf weerhou me wijselijk)

Hoi Emily, originele invulling van de opdracht. Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van gedichten, dus over de technische details zal ik me daarom niet uitlaten, dat is voorbehouden aan Musonius. 

de brooddoosklagers, die met afkeer aten, ---> de komma achter brooddoosklagers mag weg.

Emily, ik vrees dat mijn dichtpogingen uit het verleden 'dicht' aanleunen met jouw bijdrage deze week. Daarmee bedoel ik dat het rijmen (zonder al te veel regels in acht te nemen, sorry Musonius) mij best bevalt, temeer daar de boodschap me pakt en is dat niet het belangrijkst als je iets wil overbrengen? 

Emily, ik reageer niet als coach, maar gewoon als forumlid; net als andere schrijvers alhier plaats ik mijn stukje en reageer op bijdragen van anderen.
Dat ik zo stevig in de pen klom, heeft te maken met een onrechtvaardigheidsgevoel. Het schrijven van vrije poëzie is een totaal ander genre. Als ik jouw sonnet lees dan zie ik - ondanks het beladen onderwerp - het puzzelplezier. Het schrijven van vormvaste gedichten gaat je goed af, je heb duidelijk gevoel voor metrum of beheerst het ambacht, want metrisch is het piekfijn in orde - daar hoef ik geen woorden aan vuil te maken. Verder vind ik de rijmen ook nergens geforceerd. Mogelijk zijn er bevooroordeelde lezers die van mening zijn dat rijm en metrum iets geforceerds hebben en dat een rijmend en lopend gedicht dus wel geforceerd moeten klinken. Ik vind dat je heel natuurlijk weet te rijmen en vaste forumbezoekers zullen maar al te goed weten dat wanneer ik rijmdwang bespeur dat niet onbenoemd laat.
Ik wil je zeker aanmoedigen om door te gaan met vormvast dichten. Bedenk wel dat sommige schrijfcoaches aangaven dat het schrijven van gedichten niet hun vakgebied is. Om deze reden en omdat sommige schrijvers aangaven dat ze ook graag eens met gedichten aan de slag wilden, heb ik mij als dichtcoach aangemeld.

Mocht je je meer willen verdiepen in dit ambacht, dan kan ik je de volgende boeken aanbevelen:

• Rijmwijzer / Jaap Bakker
• Versvormen : leesbaar handboek / Drs. P
• Schrijven van gedichten en verhalen / Cees van der Pluijm