Ik vind dit wel geslaagd. In de vijfde zin zou ik voor 'opleven' kiezen in plaats van 'leven', vanwege het ritme en ik 'opleven' net iets passender qua woord.

Hallo Peggy, mooi gedaan. Ik denk dat “leven” eigenlijk beter past in het metrum dan “opleven” (hoewel het inhoudelijker misschien wel beter uitdrukt wat je bedoelt). Als je op regel 6 “een” toevoegt voor “gebogen”, dan klopt het metrum daar ook.

Hoi Peggy, ik vind het mooi, maar ik vraag me wel af over wie het gaat. Wie is die "hij"? Had je iemand in gedachten of gewoon een oude(re) man? Ik twijfel of het metrisch klopt, maar wie ben ik om daarover te oordelen. Ik had met de mijne al problemen genoeg.

Peggy, vermits er over getwijfeld wordt zou ik deze zin: 'Een spelend kind laat hem kort leven' vervangen door 'Een spelend kin doet hem kort herleven'. Daarnaast vind ik het niet zo belangrijk over wie het precies gaat, daar kan ieder lezer zelf een invulling aan geven. Ik verwacht goede punten van de coach voor je.

Je schetst een beeld voor mij van een oude man, maar het is denk ik voor iedereen anders in te vullen en dat maakt het voor mij zo mooi.

Peggy,

Mooi gegeven. Goed gebruik van refreinen.

Metrum
Het afwisselen van verzen van verschillende lengtes kan goed, en zelfs mooi zijn. Zie bijvoorbeeld deze twee gedichten van Frank van Pamelen. De drievoeter en viervoeter in vers een en twee vind ik mooi, maar de vijfvoeter in vers zes doet toch wat rommelig aan.

Rijm
Op -even valt goed te rijmen, maar de verzen drie en vijf komen op mij wat rijmdwangmatig over.

Inhoud
Zoals gezegd vind ik de thematiek erg mooi. Het beeld van iemand die opleeft bij het zien van een spelend kind is ook mooi, maar er is onevenredig veel informatie in één vers gepropt. Hier zou je dus beter kunnen kiezen voor een andere rondeelvorm of kill your darlings en laat het weg.

Het refrein is sterk, maar ik denk dat er meer van te maken is. In mijn opdracht schreef ik al over refreinen die van betekenis kunnen veranderen. Wat ook mooi is bij rondeelvormen is inzetten met refreinen die intrigeren en pas later in de tekst hun betekenis krijgen.
Bijvoorbeeld:

Waar is het vuur gebleven?
Heeft iemand het gedoofd?
Het brandde nog zo-even.
Waar is het vuur gebleven?
Eer liep hij met geheven,
nu met een gebogen hoofd.
Waar is het vuur gebleven?
Heeft iemand het gedoofd?

Hier krijgen de refreinen iets mysterieus en nodigen uit tot verder lezen: om welk vuur gaat het? Pas in de loop van het gedicht begrijp je dat het om vuur in overdrachtelijke zin gaat.

De dichtcoach