#450 Martine

Hoi Schmetterling, het verhaal is vlot geschreven. De buurvrouw heeft duidelijk de nodige indruk op de ik-persoon gemaakt dat deze ervan gaat dromen. 
Voor mij had je iets minder mogen focussen op de communie en meer kunnen doen met de angst die ze inboezemt. Dat verdwijnt nu naar de achtergrond door de alinea over de grasmat, Pasen, hoogmis en communie. Na de tweede alinea raak je mij al kwijt omdat ik meer hoop te lezen waarom ze angst in boezemt. Behalve het getier is er niets anders wat haar angstaanjagend maakt, maar wellicht zie ik iets over het hoofd.

Ik twijfel of ik zou openen ---> "zou" moet naar mijn idee "zal" zijn. In de verleden tijd klopt "zou" wel.

... een mens kan niet blijven treuren dat hij niet zo gesteld is op zijn buurvrouw en haar zootje. ---> moet "dat" niet "omdat" zijn? 
Deze laatste zin kan ik niet helemaal rijmen. Ik snap wel dat je de connectie met de treurwilg wil maken, maar uit de tekst blijkt nergens dat de ik-persoon treurde omdat hij niet op zijn buurvrouw gesteld was.

Je start met een sterk gegeven, maar dan valt het wat in kortzinnen waardoor ik het tempo niet meer vat, om dan te concluderen met iets wat (voor mij) niet meteen past op het geopende potje.

Het ligt ongetwijfeld aan mij, maar dit verhaal vat ik niet meteen wat je wil vertellen, - which is fine, ik ben de grootste fan van warrige onzin - maar ook styllistisch vind ik de pointe niet.

Nogmaals, het ligt ongetwijfeld aan mij, dit commentaar met de beste intenties en de coach zal oordelen ;)

Het begint inderdaad heel sterk, door mij meteen even op het verkeerde been te zetten. Eerst lijkt het een stille verliefdheid, maar dat is het duidelijk niet. 

Ik ben het met Fief eens dat de angst gaandeweg het verhaal afzwakt. Dat vind ik wel jammer. Voor mij haal je er iets teveel bij voor een kortverhaal. De buurvrouw natuurlijk, maar ook de buurman en zijn stem + zangtalent, een grasmat, mogelijke dieven, een vader, een grasmat, kinderen, communie. Ik zou één thema pakken en dat uitwerken. 

Met je schrijfstijl is niets mis. Die leest fijn.

Fief, Tony en Hadeke, bedankt voor de reacties. Bij het lezen van de opdracht zag ik plots mijn vroegere buurvrouw voor ogen en schreef ik op wat ik mij van haar herinnerde. Fief raakte ik al kwijt na de tweede alinea, maar blijkbaar heeft ze toch tot aan het einde doorgelezen. Tony vindt net als Hadeke dat ik sterk start maar dan in teveel taferelen verval om mijn ongeliefde buurvrouw te beschrijven. Maar ook zij lazen door tot het bittere einde, wat mij op zich al tevreden stelt. Nu afwachten wat de coach nog gaat toevoegen. 

Er zijn meerdere manieren om angst te ervaren en één daarvan is zonder lichamelijke sensaties maar vermijdingsgedrag. Daar lijkt de reactie van deze personage op. Het vermijden is echter alleen licht aangestipt en krijgt niet de nodige aandacht. Verder mooie typering van het gezin.