#444 Mijn opa

Hoi Ton, wat een vermakelijk verhaal. Heerlijke ondeugd die opa. Nou weet ik niet wie hij het hardst heeft. Hij moet tenslotte zelf ook een tijdje in de nattigheid zitten. Met een big smile gelezen. 

Ton, van een bekentenis gesproken en dan nog wel aan je kleindochter. Mocht er in de opdracht ook iets over kolder gestaan hebben, dan kaapte je de eerste prijs weg. 

Dag Ton, 

Ik lees nu voor het eerst een verhaal van je. Zeer amuserend en lekker vlot geschreven. De woordspeling 'zeikwijf' vond ik ook zeer toepasselijk. Hoop vaker van je te lezen.

Ik piste haast in mijn broek van het lachen. 

Groetjes

@TonBadhemd

De opa van jouw hp lijkt op mijn moeder, lol.
Zij werd na een heupoperatie opgenomen in een revalidatiehuis met te weinig personeel. Ze moest in bed maar in haar broek plassen wanneer er niet iemand op tijd bij haar kon komen na een belletje (ja, in Nederland!).
Dat heeft het personeel geweten. Ze deed het natuurlijk niet in bed, daar zou ze zelf teveel last van hebben, maar wel náást het bed, zodat de dames moesten dweilen en zijzelf droog bleef. Dat hoefde ze maar 1 x te doen. 
Dit terzijde.

Ik heb me kostelijk vermaakt tijdens het lezen van jouw verhaal. Of het precies volgens de opdracht geschreven is, weet ik niet. Maar het is een exacte weergave van het leven in huizen als 'De Schemering'. En die laatste zin is natuurlijk heerlijk. Mooi verhaal. 

Ja, 'De schemering.' Je zou bijna zeggen dat men zoiets niet bedenkt. 
Mijn moeder woonde haar laatste jaren in 'De Oudenaar.' Dat hadden de bewoners zelf bedacht. 

Jouw bekentenis heeft een perfecte balans tussen humor en la tristesse. Dankjewel voor de brede lach op mijn gezicht. 
 

Dag Ton, 

Bedankt voor je inzending. In het eerste gedeelte van het verhaal (de eerste alinea) lukt het je om aan de opdracht te voldoen. Het is een goede navertelling en ik vind de stijl goed. Daarna verandert de tekst in een scène in de tegenwoordige tijd. Zonde, want dan dan krijgen we toch meer een ‘show’ situatie. 

Qua inhoud vind ik de dialoog niet erg realistisch overkomen. Ik denk dat dit aan de emoties van opa ligt. Hij lacht ondeugend, om vervolgens weer te gaan schreeuwen. De emoties die alle kanten opvliegen komen ongeloofwaardig over. Ik zou er eerder voor kiezen hem het tafereel rustig te laten bekennen, aangezien hij er zelf niet erg mee lijkt te zitten. 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

@Anna.saffier

Niet realistisch? 
Dat ben ik niet met je eens. Het is recht uit het leven gegrepen. Mogelijk ken je dit type persoonlijkheid niet (?) (Dan mis je wel wat :-) )
Opa schreeuwt niet, hij snauwt. En dit is precies zoals het gaat. Zat van de bemoeizucht, en dan toch dat vertrouwelijke pretje tussen opa en kleinkind; perfect.
 

Ik ben het met je eens, Willy. Ik zie de opa zo voor me.

Groot gelijk Willy en Fief. 

Hoi Fief, dank voor je reactie. Ik ben blij dat ik je met mijn vermakelijke verhaal een big smile heb kunnen bezorgen.

Hoi Gi, ik ben blij met je reactie. De kolderprijs ... ach, het verhaal pakte zo uit, met dank aan opa.

Hoi Sensei, dankjewel voor je compliment. Bij niet al mijn schrijfsels loop je het risico op een natte broek, hoor.

Hoi Willy, dankjewel voor je reactie. Ik ben blij dat het bij jou zo levensecht overkomt en dat ik je er kostelijk mee heb vermaakt. Wat dat betreft: Missie geslaagd!

Hoi Stella, dankjewel voor je complimenteuze reactie. 'De Schemering' is wel degelijk bedacht, het is zelfs het decor van een verhaal dat twee forumleden in de coronatijd hebben geschreven. 😉

Hoi Anna, dankjewel voor je reactie. Deze brengt mij echter wel wat in verwarring.
Na een inleidende alinea, waarin ik de context neerzet, gaat het eigenlijke verhaal los. Inderdaad, in de ott, dat doe ik vaak omdat het daardoor wat actiever is en de lezer meer meeneemt; het lijkt mij in ieder geval niet tegen de opdracht.
Die opdracht heb ik overigens eerst na een paar keer lezen op me in laten werken en ik onthield de steekwoorden 'bekentenis' en 'meer tell dan show'. Na wat broeden kwam ik op het verhaal zoals het nu - na wat strepen en schaven - is geworden. Zo heb ik o.a. vrij bewust verteld dat opa snauwt, ondeugend lacht en hp met een boze blik aankijkt.
Ik vind het teleurstellend dat je opmerkt dat opa schreeuwt nadat hij ondeugend kijkt, terwijl hij eerst snauwt en daarna ondeugend kijkt.
Over het realiteitsgehalte van de situatie en/of de dialoog verschillen we van mening, het is niet anders. Opa uit zijn frustratie op zijn manier en ja, in een fictief verhaal kan hij dan helemaal zijn gang gaan (lees: kan ik als schrijver dan helemaal mijn gang gaan😉).

Hey Ton, vooreerst applaus met je verhaal, edoch moet me van het hart dat de dialoog en de setting op zich een beetje voorspelbaar is, waarschijnlijk omdat het 'echt' is. In een kort verhaaltje en zeker met de opdracht in het achterhoofd is het belangrijk een beschrijvende blik te nemen. Ach wat, uit jouw verhaal spat liefde, en wie kan daar tegen zijn!

GG!

Liefdevol en grappig inderdaad, ik heb ervan genoten!

Hoi Tony, dankjewel voor je applaus en je kwalificatie 'echt'. Het doet me goed.

Hoi Mespunt, ik ben blij dat je hebt genoten, dat hoor ik graag.