Welkom op dit forum Eev. Voor er collega schrijvers opmerkingen over maken vind ik jouw insprong bij elke alinea (behalve de eerste?) wel schattig want toen wij vroeger op school bijvoorbeeld nieuwjaarsbrieven of andere brieven leerden schrijven moesten wij dat ook doen. Ik heb genoten van het verhaaltje en laat het aan de coach over om het te beoordelen in het kader van de opdracht. 

Hoi Eevv, welkom. Een heel mooi debuut. Vlot en onderhoudend geschreven en daarom graag gelezen. Vooral het einde komt echt onverwacht. 
Hoewel de irritatie duidelijk aanwezig is, vind ik de noodzaak om tegen een boom te rijden niet echt gerechtvaardigd. Dat maakt voor mij het verhaal niet geheel geloofwaardig. In een toch wat luchtig verhaal, vind ik dit een behoorlijk serieuze gedachte. 
In tegenstelling tot Gi, vind ik het inspringen niet mooi, maar dat is persoonlijk.
Ik heb een aantal zeurtjes, maar dat desondanks heb ik je verhaal met plezier gelezen en kijk uit naar een volgende inzending. 

Er zijn een aantal woorden waar ik op haak: want, maar, toen, weer, toch. Dat zijn woorden die een zin stropen, zeker als je ze vaak gebruikt. De meesten kunnen zonder probleem weggelaten worden. Bijvoorbeeld in de eerste zin.  "want" geeft aan dat er een uitleg komt, zonder dit woord is dat ook duidelijk.
We reden naar haar ouders, haar moeder was afgelopen woensdag jarig geweest. 

Verder zou je eens kunnen kijken naar het begin van een zin. Je begint een aantal keer met ik/zij/wij + werkwoord. Als je de zin iets anders formuleert, leest het prettiger. Wellicht ook een kwestie van smaak. 
Bijvoorbeeld de zin: Ik doe blijkbaar alles verkeerd. ---> Blijkbaar doe ik alles verkeerd.

Ze had me trouwens helemaal niet geappt over dat het geen rozen mochten zijn. ---> de zin leest zo niet zo mooi. Het woordje "over" zou je weg kunnen laten.
 

Ik snap je punt over de voegwoorden ook zeker, maar ik hou er zelf niet van als een samengestelde zin uit twee hoofdzinnen bestaat. Je kan ervoor kiezen om het wel te doen uit literaire overwegingen, maar ik ben toch een te grote taalpurist om me er aan te wagen. 

Juist een taalpurist zal proberen overbodige woorden weg te laten. Het heeft niets met literaire overwegingen te maken, maar met het vlotter laten lezen van een tekst. Bovendien moet bij een tekst met een woordrestrictie elk woord tellen. Dan kan het weglaten van overbodige woorden ruimte geven voor net die extra zin die er wel toe doet. Even zo goed een kwestie van smaak en die mogen hier gelukkig verschillen. 

Wat ik bedoelde is dat hoofdzinnen in een samengestelde zin van elkaar gescheiden horen te worden door een voegwoord. 

Nee hoor, niet persé.

Dag Eevv, 

Welkom op het forum. Leuk dat je ook meedoet met de wekelijkse schrijfopdracht. Een vlotte schrijfstijl en een goede opbouw, waardoor je verhaal aangenaam was om te lezen. Ik sluit mij aan bij Fief over het feit dat het tegen een boom aanrijden, best een heftige belissing is. Helemaal in de context van je verhaal. Dat haalt niet weg hoe je het mooi over hebt laten lopen met je afsluiting. Het was een leuke twist en ik zag hem zeker niet aankomen. Ben benieuwd naar meer verhalen van jou. Graag gelezen.

Groetjes

Hoi Eevv, inderdaad een mooie binnenkomer op dit forum. Welkom. Je hebt al een aantal suggesties meegekregen, ik heb daar niet veel aan toe te voegen.
Voor wat betreft de heftigheid van de beschreven actie; ach, we doen hier aan fictie, soms is niets ons te gek. En ik denk dat Hans Dorrestijn je hp zou prijzen om zijn actie; zie  https://www.dumpert.nl/item/7554139_330e6192.

Dag Eevv,

Bedankt voor je inzending. Ik zie dat je nieuw bent op het forum, welkom! Hier zijn mijn tips en bevindingen.

Ik denk dat de opdracht niet helemaal geslaagd is. Er zijn zeker een aantal vertellende momenten in het verhaal te vinden, maar het is geen zuiver stuk waarin een gebeurtenis wordt naverteld. Dat ligt met name aan de opbouw van het verhaal (we zitten erg dicht op de huid van de personages, bij een navertelling is er toch wat vaker meer afstand tot de personages). 

De vertelling zal meer tot zijn recht komen als je zou beginnen met de bekentenis, dus begint bij het einde. (Denk aan: Ik was kwaad en ik probeerde mij en mijn vrouw te verongelukken.)

Dit is maar een suggestie, je zou ook kunnen nadenken over een andere structuur. 

Ook vind ik het woordgebruik niet toereikend genoeg. Woorden als ‘toch’, ‘al’, ‘toen’, maar ook worden als ‘natuurlijk’, ‘trouwens’, en ‘blijkbaar’, zou je voor het grootste gedeelte moeten schrappen. Ik ben niet principieel tegen het gebruik van deze woorden, maar in deze tekst werkt het niet, omdat door deze woorden de vaart uit het verhaal wordt gehaald. 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!