Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#443 De dwingende feiten

“Ik begrijp wat u wilt zeggen dokter Steen, maar ik geloof dat u niet begrijpt wat ik wil zeggen. Ik voel het, en dus is het zo. Mijn verzoek is helemaal niet zo vreemd. Ik wil die doorverwijzing.” De keurig opgemaakte lippen die spreken leiden af van de stoppelbaard.

“Meneer Aalberts, ik kan…” probeert de arts te antwoorden, maar hij wordt in de rede gevallen door een bulderende stem die de kapotte luxaflex doet trillen. 

“Mevrouw Aalberts! Ziet u dokter, u begrijpt mij helemaal niet. Ik ben een vrouw. Ik voel me een vrouw, en dus ben ik het, en dus wil ik naar het ziekenhuis.”

De dokter schraapt zijn keel en vervolgt, met het schaamrood op zijn kaken. Plaatsvervangende schaamte. 

“Goed dan. Mevrouw Aalberts. Ik begrijp dat u zich zo voelt. Echter, dat verandert helaas niets aan de feiten. We hebben dit gesprek al zo vaak gevoerd. Ik kan u simpelweg niet doorsturen.”

“Als ik me een vrouw voel, dan ben ik een vrouw. Ik probeer nu al twee jaar lang zwanger te raken, en het lukt niet. Ik heb dezelfde rechten als elke andere vrouw, en ik eis die IVF behandeling!” 

“Die zwangerschap gaat niet lukken omdat de biologie lak heeft aan je gevoelens. Je kunt niet zwanger worden omdat je geen baarmoeder hebt. In plaats daarvan hangt er een lul tussen je benen, die ik laatst nog heb behandeld voor chlamydia!"
 

Disclaimer

Zeer geëerd publiek, 

Ach, wat had ik toch graag gewild dat het anders was. Wat had ik dit verhaal een ander einde willen geven. Jedoch, ik heb enige verplichting trouw te blijven aan de waarheid. Wellicht had het nog iets uitgemaakt als ik ook maar enig empathisch vermogen had gehad voor de dwaasheid van het onderwerp. Waarschijnlijk niet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoj Melina, ik heb genoten van je verhaal. Ik zag die dokter al helemaal radeloos worden. Goed verwoord, graag gelezen. De disclaimer vind ik ook wel grappig.

“Ik begrijp wat u wilt zeggen dokter Steen,  --> Na zeggen hoort nog een komma. 

“Meneer Aalberts, ik kan…”  -->  achter kan hoort nog een spatie. Als je het beletselteken gebruikt om aan te geven dat je een woord halverwege afbreekt, dan hoeft er geen spatie tussen.

Ik voel me een vrouw, en dus ben ik het, en dus wil ik naar het ziekenhuis.” --> de eerste komma mag in ieder geval weg. De tweede is nog te verdedigen als je op dat punt in de zin een kleine pauze wil laten vallen.

De keurig opgemaakte lippen die spreken leiden af van de stoppelbaard.  --> "die spreken" zoy je weg kunnen laten. Ook als ze niet spreken leiden ze af van de stoppelbaard.

De dokter schraapt zijn keel en vervolgt, met het schaamrood op zijn kaken. Plaatsvervangende schaamte. -->  waarom schaamt hij zij zich? Hij zegt toch niets verkeerd? Bij plaatsvervangende schaamte denk ik eerder aan een situatie waarbij je iemand anders iets ziet doen waarvoor je je zou schamen. Hier zou ik eerder zeggen dat hij zich ongemakkelijk of geïrriteerd voelt omdat hij het al zo vaak heeft uitgelegd.

Ik heb dezelfde rechten als elke andere vrouw, en ik eis die IVF behandeling!”  --> de komma achter vrouw mag weg.

Je kunt niet zwanger worden omdat je geen baarmoeder hebt. --> omdat is een voegwoord en daarom hoort er een komma achter worden.

In plaats daarvan hangt er een lul tussen je benen, die ik laatst nog heb behandeld voor chlamydia!"  --> de komma mag hier weg.

 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooi gedaan. Vooral omdat goed met de verwachting speelt -die vaak hoopt op een goede afloop- maar er hier juist een tandje bovenop doet vanuit de frustratie van de arts.

De disclaimer vind ik iets over the top in gewilde grappigheid. Voor mij -maar smaken verschillen- is het geen toevoeging aan het verhaal, behalve dat de coaches om een disclaimer vroegen.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Marc: Vooral opvallend is de bedeesde dokter die op het einde uit zijn rol valt, meneer/mevrouw tutoyeert en hem/haar wijst op zijn onmiskenbaar mannelijk attribuut tussen de benen. De dwaasheid zit hem natuurlijk in stupide koppigheid van de patiënt en de auteur laat hier zonder blikken of blozen weten wat zij hiervan vindt. Eigenlijk is dit een sterk voorbeeld in al zijn hulpeloze komische werkelijkheid. Zo ‘dwaas’ het verhaaltje is, zo gelaten is de 'disclaimer'.

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Mili: Gelukkig is @Fief mij voor geweest en hoef ik je niet meer de oren te wassen over komma’s, beletseltekens, et cetera. Ik ben van mening dat voordat je post/publiceert, je interpunctie en andere grammaticale zaken in orde dient te zijn. Het behoort tot het serieuze vak des schrijvers.

Een eerste inzending over genderfluïde narigheid. Adolescenten plegen zelfmoord omdat zij het niet meer weten, maar feit is dat het miljoenen verslindende Binnenhof trots meedeelt over genderneutrale toiletten te gaan beschikken. Gaat men dan enfin bij de wasbakken weten wie wat in zijn broekje heeft? M.i. anti-boeiend en behorend tot de doorgedreven woke-waanzin.  

‘De plaatsvervangende schaamte’ in je tekst, is niet te plaatsen, de dokter schaamt zich niet voor een ander.

Een onverschrokken baldadige tekst die ik met plezier heb gelezen.