Lid sinds
2 jaar 2 maandenRol
- Gewone gebruiker
#436 De weg kwijt
Hoe kom ik dit te boven? De zee gaat woest tekeer. De wind striemt de duinen en beukt op de zwarte golfbrekers. Kon dit zand maar mijn hoofd stralen zoals het nu het strand schoonveegt.
Hij was zonneschijn en maneschijn tegelijk, altijd vol blijgezinde energie en superromantisch.
Zo heerlijk jong, maar blind voor mijn belangstelling, het brak mijn hart.
Hoe ver kan je iemand blijven volgen indien hij nooit naar je omkijkt? Was het leeftijdsverschil? Hoge bergen laten zich moeilijker beklimmen door oudere benen. Hij stond al boven terwijl ik amper halverwege raakte.
Het noodlot sloeg toe. De afgrond na de zoveelste bereikte top had hij niet verwacht. Als Icarus viel hij te pletter. Als ik diep graaf, realiseer ik me soms dat ik dit wenste, dit abrupte einde. Daarna voel ik me snel schuldig, ril ik van mijn eigen hebzucht.
In het begin van onze vriendschap was de band zo hecht dat hij onbreekbaar leek. Wat dweepte hij toen met die zanger die zong: If you should fall behind, wait for me. In mijn naïviteit dacht ik dat hij mij steeds de hand zou reiken.
Sinds hij mij ver achter zich liet, zocht ik naar redenen om hem te haten. Ik vond enkel dolken die mijn eigen ziel doorboorden. Nu hij de weg insloeg vanwaar men nooit terugkeert, moet ik mijn hoop laten varen. De herinnering zal noodgedwongen afbrokkelen als de klif waarvan hij naar beneden stortte.
Hij was te jong om nu reeds heen te gaan.
Wat rest is dit besef: wie jong sterft, leeft eeuwiger.
Schmetterling, wat heftig!…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Schmetterling, wat heftig! Mooie verwijzing naar the Boss.
Een schrale troost in je…
Lid sinds
3 jaar 4 maandenRol
Een schrale troost in je fraaie slotzin, Schmetterling!
Mooi stuk, met veel emoties. Met plezier gelezen. Eén dingetje vond ik wat verwarrend: ze waren dus vrienden, kan de Icarus dan blind zijn voor de belangstelling van de hoofdpersoon? Maar goed, het kan denk ik.
Een heel mooi verhaal,…
Lid sinds
5 jaarRol
Een heel mooi verhaal, Schmetterling. De emoties mooi verwoord. Ik kreeg bij mijn verhaal de opmerking dat er te veel metaforen in stonden. Ik twijfel daar hier ook aan. Ik vind het wel mooi, maar misschien ook te overdadig.
Kon dit zand maar mijn hoofd stralen zoals het nu het strand schoonveegt. ---> de "maar" in de zin leest hier niet lekker. Als het al in de zin moet staan, hoort het voor mijn gevoel achter hoofd.
Wat dweepte hij toen met die zanger die zong ---> "toen" zou naar mijn mening ook weg kunnen.
Wat rest is dit besef: wie jong sterft, leeft eeuwiger. ---> ik zou er eeuwig van maken. Eeuwiger dan eeuwig kan niet. In het Engels vind ik de uitdrukking Forever and a day dan wel mooi.
Dag Schmetterling, Dank…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Dag Schmetterling,
Dank voor je inzending. Ik vind het een geslaagd verhaal waarin de opdracht goed is verwerkt. Hier zijn mijn tips.
Ik zou iets meer duidelijk maken wie wie is in dit verhaal. Het komt al vrij goed over, maar ik denk dat het verhaal beter zou kunnen worden als de karakters iets meer geschetst zijn. Daarnaast zou ik langere alinea’s kan schrijven, zodat het stuk ritmischer wordt.
Verder heb ik geen commentaar, ik heb het stuk met plezier gelezen!
Ja, mooi verhaal. De…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Ja, mooi verhaal. De overdaad aan metaforen vind ik hier wel passen. Het tekent de wanhoop ook wel.
'Blijgezind' vind ik een mooi woord.
De zin over het zandstralen mag je van mij schrappen, die haalt me wat uit het verhaal, omdat ik op dat moment in het verhaal nog geen goed beeld van de hp heb en de vergelijking wat te veel moet doorgronden. Dat gebeurt bij Icarus op een andere manier, omdat je door de zin daaraan voorafgaand voor mij de suggestie maakt dat Icarus van een top viel. Je bedoelt het waarschijnlijk als een nieuwe vergelijking, maar ik zou toch nog iets als 'Als Icarus viel hij met uitgevallen vleugels vanuit zijn vlucht naar de zon te pletter.' (En dan mooier.)
Maar vooral: mooi verhaal(d)
@ Gi, dank je wel. Ik weet…
Lid sinds
2 jaar 2 maandenRol
@ Gi, dank je wel. Ik weet dat je in jouw bijdragen dikwijls naar songteksten verwijst en vond dat de hint naar het lied van Bruce hier totaal op zijn plaats stond.
@ Martin, dank je voor de reactie.
@ Fief, dank voor je feedback. Zonder de 'maar' heeft de zin waar je naar verwijst geen betekenis: kon het maar, maar het kon niet. Op dezelfde wijze is de 'toen' nodig in de zin, verwijzend naar het verleden. De slotzin, die Martin zo fraai vindt, heb je duidelijk niet begrepen.
@ Anna: mijn bijdrage heb ik ver onder de woordenlimiet gehouden omdat ik geen overbodige woorden wilde gebruiken. Ik vond dat de tekst zo aan kracht won. Toch blij dat de opdracht er goed in verwerkt werd.
@Hadeke: erg gevleid dat je mijn tekst zo 'mooi' vond. Bedankt.
Zonder de 'maar' heeft…
Lid sinds
5 jaarRol
Daarom reageerde ik ook dat als het er toch in moet, het naar mijn idee op deze plek niet lekker leest. Zoals gezegd, naar mijn idee, de meningen kunnen daar verdeeld over zijn.
Het is al duidelijk dat je naar een moment in het verleden verwijst. De hele tekst gaat over herinneringen. Daar heb je "toen" niet voor nodig.
https://www.schrijfvis.nl/schrappen/
https://www.lettergeniek.nl/30-woorden-die-je-eigenlijk-feitelijk-ook-best-wel-kunt-schrappen/
Sorry Fief, de 'toen' is…
Lid sinds
2 jaar 2 maandenRol
Sorry Fief, de 'toen' is niet altijd overbodig ongeacht de mening van sommige taalfanaten en die schrijfvis is voor mij allesbehalve een referentie voor goed schrijven. Over de 'maar' in deze zin (doorgaans vermijd ik het woord) ben ik het niets eens met je. Graag de mening van andere forumleden die in dit soort discussie zijn geïnteresseerd.