Nu ik mijn kap over de haag kan gooien, ermee kappen, er een eind mag aan breien en er dus de brui kan aan geven,  geef ik je graag wat goede raad mee.

Of het nu Poetintjes, Trumpjes of gewone voetbalhooligans betreft, of het andere crapuul uit de zogenaamde achtergestelde wijken, geef niet toe aan hun geweld. Toon dat je meer brains hebt dan dit gedegenereerd uitschot. Dat doe je niet  door je handen vast te kleven aan allerlei objecten, noch door het bekladden van bekende kunstwerken. Dat doe je wel door hen strak in de ogen te kijken en hen op de vrouw of man af te vragen wat hun probleem is. Van zodra ze hun mond willen openen, onderbreek je hen, snoer je hen de mond, zeg je hen hoe dom en alledaags ze zijn. Vóór hen hebben op zowat alle plekken ter wereld gekken het voor het zeggen gehad, maar één na één zijn ze op niet zo glorieuze manieren aan hun eind gekomen.

Drieëntwintig van deze éénentwintigste eeuw, ik wens jou toe dat je tijdens jouw heerschappij een aantal van die heerschappen of vrouwschappen aan hun eind ziet komen. Hun wandaden moeten bestraft worden, zwaar bestraft, maar hebben wij daar de rechters voor? Tijdens mijn bewind hebben die er weinig van terecht gebracht, gecorrumpeerd, erger soms dan de gangsters die ze horen te veroordelen. Maar dat is niet nieuw, sinds iemand bedacht dat er in een democratie scheiding moet zijn tussen uitvoerende en rechtgevende macht, doen ze lekker hun zin. Wie stelt hen trouwens aan en wie kan hen ter verantwoording roepen?

Om zeep? De wereld? Ja, wij zijn op de goede weg. Waaruit je wel je hoop moet putten, je energie vinden om er aan te beginnen en verder te doen? Ik raad je aan om al het voorgaande straal te negeren en je te focussen op wat er wel toe heeft gedaan en de volgende twaalf maanden toe zal doen. De medische wereld heeft enorme successen geboekt. Dat er een wereldwijde pandemie aan voorafging, moesten wij erbij nemen. Op het vlak van kankeronderzoek boekt men steeds betere resultaten. Dat dit onderzoek grotendeels via goede doelen gefinancierd wordt dankzij de inzet van duizenden vrijwilligers is een pluim die de mensheid op haar hoed mag steken maar terzelfdertijd een blaam voor hen die de producten vervaardigen en situaties scheppen die kankerverwekkend zijn.
Bidden dan maar? Ach, als er iemand troost kan in vinden, waarom niet? Maar weet dat er nog geen enkele religie is die een oorlog heeft kunnen vermijden, wel integendeel.

Ach, wat zit ik toch te zeuren. Steek het maar op het feit dat ik eindelijk naar mijn einde toeloop. Nieuwjaarsbrieven horen optimisme uit te stralen en vol beloftes te staan. Nou, die beloftes laat ik over aan jou. Benieuwd wat je er gaat van maken. Succes, drieëntwintig, sterkte en waarom ook niet: veel plezier.