Waar mijn lente hart, winter werd.
Hier stond ik. Aan het eind van het Lente Hof. Mijn neusharen bevroren alleen al bij het inademen van de ijskoude lucht, dat met kleine briesjes ons Hof binnendrong. Goed gekleed van kwalitatief leder, mantel gemaakt van wolfs vacht en met een essenhouten pijl op mijn rug, stond ik hier. Ik moet door, ik kan hier niet alleen blijven. Waar blijft hij nou? Hij zou hier toch al moeten zijn. Ik kijk naar de zonsopgang. Het zou toch al zeker 7 uur zijn?
Ik besloot langzaam te gaan lopen. Het dauw op het gras was al aan het bevriezen. De bloemen werden doffer en de bomen werden hoger. Ik moest er bijna zijn. De winter heeft iets speciaals, waar ik ben opgegroeid kende ik alleen maar kou & sneeuw. Er was geen lente, er was geen zomer. Altijd winter. In het Lentehof is alles zo kleurrijk, zo rijp, zo vivid. En toch betrap ik me erop dat ik thuis altijd winter schilder. Alsof mijn handen een eigen leven lijden. Een leven waar alles anders was.
Ik volg al een tijdje het pad dat naar Winter Hof leidt, alles wordt langzaam wit, sneeuwvlokjes vallen op mijn kastanje haar. Sneeuw en modder kraken onder mijn voeten. En plots niet meer. Ik sta stil. Ik bevries. Mijn lippen worden ijskoud, mijn adem stokt. En mijn vingers worden gevoelloos. Maar dit is niet van de kou. Ik zie Rhysands levenloze lichaam, bedekt met bloed. Zoveel bloed, opgezogen in witte sneeuw. Ik zou nu mijn essenhouten pijl trekken, op zoek naar het wezen die dit gedaan heeft. Me helemaal laten versmelten met dit lichaam dat van Rhysand zou moeten zijn. Ik kijk alleen maar het verminkte lichaam, beroofd van zijn eigen ziel. Maar ik sta hier nog. Bevroren tot in het diepste punt van mijn hart.
En ineens vraag ik me af of het ooit nog zou smelten.
Hoi Alice, Ik kan geen touw…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hoi Alice,
Ik kan geen touw vastknopen aan je verhaal. Ik zie ook woorden los geschreven waar het aan elkaar hoort, verkeerde lidwoorden en moet vivid niet levendig zijn? Waar komt het schilderen ineens vandaan? Ik snap het niet.
M
Hoi Alice, Ik heb wat…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Alice,
Ik heb wat moeite met de context van je verhaal. Enerzijds lees ik over iemand die altijd in de wildernis geleefd heeft, ( (altijd winter, rondtrekken pijl en boog) anderzijds lees ik ook wat lijkt op ´modernere´ zaken: 7 uur, bijvoorbeeld. Op die manier ergens een specifieke tijd aan verbinden, vind ik daar dan niet echt passend.
Daardoor weet ik niet echt zeker wie of wat je hoofdpersoon is en wordt inleven wat lastiger.
Je beschrijft echter wel mooi de schok van je personage als die zijn verloren vriend dood aantreft. Daarbij heb je ook een mooie slotzin bedacht.
Ik kan er niet zo veel van maken als jij waarschijnlijk voor je zag. Dat is jammer, want ik zie wel de basis van een mooi verhaal. Probeer -als je nog zou willen herschrijven- net iets explicieter te zijn over het wie, wat en waar in je verhaal, dan komt het waarschijnlijk beter tot zijn recht.
Groet,
Nadine
Goed punt. Lidwoorden zal ik…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Goed punt. Lidwoorden zal ik op letten. Heb dit eigenlijk te snel willen typen, met wat in mijn gedachten opkwam en vond het nogal moeilijk om het correct neer te kunnen zetten. Vivid is inderdaad levendig in het nederlands, had beter gepast. Het was wel mijn bedoeling om de lezer te laten denken: Waar komt het schilderen vandaan? Waarom praat ze over een ander leven?
En dan de vragen: Wie is deze personage, waar kwam ze vandaan, etc.
Ik snap de verwarring wel, echter in mijn hoofd was dit een baanbreker in het groter verhaal haha.
Bedankt voor de kritiek :)
Ik mag jouw poëtische…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Ik mag jouw poëtische mijmerende stijl wel, maar zoals de anderen vroeg ik me af hoe ze het precieze uur zou kunnen weten in een wereld van pijl en boog en dat soort details zijn jammer want het haalt je uit het lezen van het verhaal. Oproepen van vragen is goed, maar gaandeweg moet er wel wat aan vragen ingelost worden. Ik heb toch het liefste dat er verhalen worden geschreven bij de opdracht die op zichzelf staand te lezen zijn, met een kop en een eind.
Hoi Alice, het is handig om…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Alice, het is handig om voor de titel het nummer van de opdracht te zetten. Dit verhaal hoort bij de vorige opdracht en de coach van die opdracht heeft ook gereageerd.
Het is mooi geschreven, maar ik krijg niet goed in beeld wat er precies gaande is.
Waar mijn lente hart, winter werd. ---> lentehart hoort aan elkaar en de komma mag weg
Goed gekleed van kwalitatief leder, mantel gemaakt van wolfs vacht ---> de eerste "van" moet denk ik "in" zijn, wolfsvacht hoort aan elkaar.
Winter Hof ---> moet het niet Winterhof zijn?