#426 Ken je wereld

Het Vlaamse woordenboek vermeldt uitdrukkingen als: ‘Feesten als de beesten’. Het is niet omdat de feesteling het feestvarken wordt genoemd dat een viering op een slemppartij moet uitdraaien, alle zatte nonkels ten spijt.

Het protocol bij allerlei feestmaaltijden, galadiners en ontvangsten verschilt van plaats tot plaats.
Was je destijds in Engeland op een diner met aan het eind een toast to the Queen, dan mocht je gedurende de maaltijd niet roken. De Poussecafé diende je zelf in je glas te gieten. De zware karaffen met sterke drank mocht je niet optillen om door te geven. Je hoorde ze over de tafel te glijden naar de volgende disgenoot.

Ooit zelf werkzaam in de internationale hotelbusiness moest ik, naargelang het land, met rare gewoontes rekening houden. Op een openingsceremonie van een hotel om acht uur ’s avonds  wilden de Belgen nooit als eerste toekomen. Ze kwamen pas een half uur later opdagen. De Duitsers arriveerden pünktlich om acht uur en de Zweden waren om halfacht al op post. Die laatsten kwamen vroeg omdat ze gebrand waren op de gratis drinks tijdens de receptie achteraf. Ze bleven ook tot alle beschikbare flessen geledigd waren. Veel had te maken met de zware taksen die in hun land op alcohol geheven werden.

Als genodigde op een verjaardagsfeestje is het gebruikelijk iets voor de jarige mee te nemen. Daarbij is het niet de bedoeling je broer mee te brengen.
Bij officiële ontvangsten hoort men de dresscode te respecteren. Een bekende Italiaanse filmdiva was ooit genodigd op het Vaticaan. Het decolleté van haar dure zwarte japon was net iets te opzichtig, net als het met diamanten belegd kruis aan haar gouden halsketting.
Het verhaal gaat dat na de begroeting de Paus aan een kardinaal zei: “Christus hing aan het kruis tussen twee moordenaars.”