Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#423 Goede voornemens

‘Die buitenlanders verzieken ons land. Nederland gaat ten onder aan asielzoekers, vluchtelingen en ander gespuis. De maat is vol, Nederland is vol!’
GW neemt een slok water en ziet hoe een van de Kamerleden zich naar de microfoon haast om hem van repliek te dienen. De een na de ander volgt het voorbeeld.
Na een middag van intensief over en weer gediscussieer, sluit de voorzitter de vergadering en de leden verlaten de ruimte.

GW dropt zijn speech op zijn bureau en pakt zijn spullen. Hij heeft voor vanavond maar één ding op het programma staan: heerlijk met een koud biertje, languit op de bank televisiekijken. Geflankeerd door een potige kerel, loopt hij naar de wagen waar zijn chauffeur hem staat op te wachten.
De rit naar huis verloopt in stilzwijgen, GW heeft meer dan genoeg gepraat vandaag. Hij geeft zichzelf een reprimande. Waarom drijft hij zijn mede-Kamerleden toch steeds tot wanhoop? Waarom doet hij iedere keer van die boute uitspraken? Hij laat de vragen in zijn hoofd rondspoken. Omdat hij niet anders kan. Hij is oprecht die mening toegedaan, het komt alleen rottig zijn strot uit. Met een diepe zucht laat hij zich achterover zakken op de achterbank.

Thuisgekomen, gooit hij zijn aktetas op de grond in de gang en hangt zijn jas op. Dan loopt hij naar de spiegel. Voorzichtig pakt hij een pluk van zijn witte haardos en trekt eraan. De pruik beweegt mee; met twee handen trekt hij hem verder van zijn hoofd en zet hem op een pruikenstandaard op de kast. Vermoeid laat hij de koele lucht over zijn kale bol aaien.
Hij loopt naar boven en kleedt zich uit. Zijn pak eindigt nonchalant op een stoel. Na een korte douche, trekt hij de onesie aan die uitnodigend op hem ligt te wachten. Een paar pantoffels afgezet met bont maken het plaatje compleet.

Beneden nestelt hij zich op de bank met een goudgele rakker. De ovenschotel die hij gisteren in elkaar knutselde, staat in de oven. Met de afstandsbediening zapt hij naar TLC voor zijn dagelijkse dosis Say yes to the dress, een guilty pleasure waarvan hij hoopt dat hij het voor de buitenwereld verborgen kan houden.
Met een diepe zucht denkt hij aan de voorbije dag. Morgen, neemt hij zich voor, morgen ga ik het anders doen: Wilders nieuwe stijl, respect en begrip voor mijn medemens. Hij neemt een flinke slok van zijn pilsje. Morgen.

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi  fief, arme GW! Hopelijk komt hij het een keer lekker zijn strot uit! En hopelijk durft hij ooit zijn kale hoofd aan de medemens te laten zien :). Maar zonder gekheid, lekker verhaaltje, ik leef mee met GW. Verder is het een interessante slice of life. 

Dingetjes: 

- Beneden nestelt hij zich op de bank met een koud biertje -> beneden nestelt hij zich op de bank met zijn koude biertje. Deze suggestie doe ik omdat het koude biertje al eerder genoemd was, dus dat loopt misschien lekkerder zo. 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief,

Dank voor je inzending. Ik vind het een vlot, grappig verhaal. Ik heb wel een aantal tips voor je. 

Op taalkundig gebied zou ik vaker gebruik maken van volzinnen. Het is niet erg om wat kortere zinnen te schrijven, maar het viel me op dat je dit vaak doet. Bijvoorbeeld ‘Naar…kijken, ‘Thuisgekomen…op’ et cetera. Ook kun je soms spelen met interpunctie, losse zinnen verbinden door een komma, puntkomma of dubbele punt zal de tekst (denk ik) beter maken. 

Daarnaast zou ik meer aan de verbeelding overlaten. In kinderboeken heb je vaak schrijvers die een morele boodschap willen overbrengen, maar kinderen willen in eerste instantie gewoon een leuk verhaal lezen. Natuurlijk is die morele boodschap in het verhaal niet slecht, deze is zelfs heel goed, maar er moet wel een bepaalde balans zijn. Ik krijg het gevoel als lezer dat de verteller (en niet het verhaal), mij iets wil leren, dat kan soms belerend overkomen. Als je iets implicieter te werk gaat, zou je dezelfde boodschap over kunnen brengen, zonder dat deze boodschap heel expliciet wordt vermeld.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anna, bedankt voor je uitgebreide feedback. Naar mijn idee heb ik korte en lange zinnen goed afgewisseld en ik hou van strakke zinnen. Bovendien, in een gedachtegang zijn het vaak ook geen volzinnen. Ik heb n.a.v. jouw feedback enkele zinnen anders geformuleerd. Hopelijk leest het nu zo beter.

Daarnaast zou ik meer aan de verbeelding overlaten. In kinderboeken heb je vaak schrijvers die een morele boodschap willen overbrengen, maar kinderen willen in eerste instantie gewoon een leuk verhaal lezen. Natuurlijk is die morele boodschap in het verhaal niet slecht, deze is zelfs heel goed, maar er moet wel een bepaalde balans zijn. Ik krijg het gevoel als lezer dat de verteller (en niet het verhaal), mij iets wil leren, dat kan soms belerend overkomen. Als je iets implicieter te werk gaat, zou je dezelfde boodschap over kunnen brengen, zonder dat deze boodschap heel expliciet wordt vermeld.

Ik weet niet goed wat je hier bedoelt, maar ik heb in dit verhaal geen morele boodschap willen verwerken. Ik wilde een politicus anders laten lijken dan dat hij op tv overkomt. Bij Wilders stelde ik me zo voor dat hij in zijn eigen omgeving het tegenovergestelde is van wat wij van hem zien. 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Dingetjes: 

- Beneden nestelt hij zich op de bank met een koud biertje -> beneden nestelt hij zich op de bank met zijn koude biertje. Deze suggestie doe ik omdat het koude biertje al eerder genoemd was, dus dat loopt misschien lekkerder zo. 

@Karel: "een koud biertje" of "zijn koude biertje" is zo goed als hetzelfde. Ik heb wel n.a.v. deze opmerking het biertje andere benamingen gegeven.

@Tony: haha, deurtjes moeten zeurtjes zijn, neem ik aan. ik heb er van de rosé toch weer een biertje/pilsje/goudgele rakker gemaakt. Rosé past voor mijn gevoel juist goed bij Wilders en ik wilde juist iets anders.

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Het gaat niet zozeer om de afwisseling tussen korte en lange zinnen, maar meer om het gebruik van complete zinnen. In een gedachtegang is dat natuurlijk anders, maar we kunnen als lezer aannemen dat gedachten nou eenmaal zou gaan. 

Wat ik met dat 'morele' bedoel is dat er best een aantal implicaties in het verhaal zitten die de lezer zonder meer aan zal moeten nemen, mocht de lezer zich willen kunnen verplaatsen in het verhaal. Ik geloof ook niet dat het met die intentie is geschreven, maar voor mij voelt het wel alsof de schrijver mij iets wil vertellen. Dat kan helemaal aan mij liggen, misschien speelt het onderwerp (de politiek) ook wel mee. 

Ik hoop dat ik dit verduidelijkt heb. Schrijven blijft natuurlijk altijd subjectief en het commentaar daarop ook. Doe ermee wat je wilt!

Succes!

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een heerlijk verhaal om te lezen, vind ik. Origineel idee, goed gebracht. Twee kleine dingetjes. Boute moet volgens mij boude zijn en hij kleedt zich uit i.p.v. hij kleed zich uit.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jacoba, kleed moet inderdaad kleedt zijn. Foei! Boute of boude kan allebei.

Dank je wel voor je reactie en scherpe blik.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, leuk verhaaltje. Ik vond het woord 'aaien' een grappige vondst. Eigenlijk verwachtte ik aan het eind nog een leuke twist, maar het is niet altijd feest ;-)

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal en met plezier gelezen, Fief. Paar dingetjes die me opvielen. Hij zit al op de achterbank dus hij kan zich niet achterover laten zakken, hooguit onderuit laten zakken. De ovenschotel staat in de oven komt op mij een beetje dubbelop over. Met een diepe zucht denkt hij aan voorbije dag? Hij denkt aan deze dag komt logischer over. De voorbije dag kan gisteren zijn.