#411 - Tijd brengt raad
Daar zitten ze. Het stel gepensioneerde clowns dat het liefst hun rode neus nooit had hoeven af doen. Sinds een half jaar zijn ze circusloos. Gewend als zij was aan haar rol als dompteur - ze kon hem alles laten doen, dat vonden de mensen hilarisch - kan ze nu geen kant op met haar slapjanus zoals ze hem noemde tijdens ons eerste weliswaar individuele gesprek.
Nu zitten ze hier samen. Voor een tweede gezamenlijke sessie. Hij met neerhangende mondhoeken waar nog net geen speeksel uitloopt en zij met zodanige neusgaten dat er stoom uitkomt zodra zij straks begint te briezen.
’Hoe is het gegaan met elkaar dagelijks twee complimenten geven’, vraag ik vriendelijk.
Hij pulkt aan zijn broek en trekt aan een loszittend draadje. En dat is niet de eerste keer als ik kijk naar de her en der strak getrokken broeknaden. Zijn hand vindt een volgend lusje om mee te pielen. Zij ziet het ook. Ze kijkt met vuurspuwende ogen naar haar man, haar slapjanus, en haar borst zwelt op. ‘Ziet u nou wel? Ziet u het nu? Dit bedoel ik! Zo doet hij altijd als hem iets gevraagd wordt. Wegkijken, pulken, trekken. Hij neemt draadjes in handen, trekt er aan en maakt de boel kapot. En ik mag alles weer aan elkaar rijgen! Ik zeg je dit: ik ben het naaien zát!’
Ik hou wijselijk mijn mond. De stilte hangt als een vooraankondiging in de lucht.
Dan zie ik de man handenwrijvend naar zijn vrouw opkijken. Het tikken van de klok klinkt plotseling metalig. Met een scheve lach zegt hij: ‘Zal ik een nieuwe naaimachine voor je bestellen?’
Alsof hij haar een rode lap voorhoudt, zo springt zij op. Ze gaat tegenover hem staan, pakt hem bij zijn schoudervullingen vast en trekt hem omhoog uit zijn kuipstoeltje. ‘Jij valse lolbroek, jij bestelt helemaal nooit meer iets voor mij. En ik ook niet voor jou. Lege circustenten, bloedende clownsneuzen, geamputeerde stalmeesters en en - kijk me niet zo aan met die kwijlende bokserkop van je! - díe kun je krijgen! Ik kap ermee, ik ga bij je weg’.
Ze stiert mijn spreekkamer uit waarop hij met een dun stemmetje zegt: ‘Het ligt aan mij, daar kunt u verder ook niks aan doen. Dank u wel hoor, u heeft ons goed geholpen, dat meen ik oprecht’. Zachtjes verlaat hij de kamer.
Even later loop ik nog wat beduusd door de wachtkamer naar de koffiemachine en bestel een dubbele espresso, extra sterk.
Dag Pindarots, Dank voor je…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dag Pindarots,
Dank voor je inzending. Ik vind het mooi hoe je de afgunst van de therapeut weet weer te geven.
Er zijn denk ik een aantal dingen die ik je kan meegeven. Allereerst struikel ik soms best over de zinnen. Ik zou op sommige plaatsen andere leestekens gebruiken. Hier wat voorbeelden:
In plaats van Daar zitten ze. Het stel gepensioneerde clowns dat het liefst hun rode neus nooit had hoeven af doen. → Daar zitten ze: de twee gepensioneerde clowns die het liefst nooit hun rode neus af hadden gedaan.
En in plaats van Nu zitten ze hier samen. Voor een tweede gezamenlijke sessie. → Nu zitten ze hier samen voor een tweede gezamenlijke sessie.
Probeer wat meer komma’s te gebruiken, bijvoorbeeld in de zin ‘Hij met…briezen’ (het is trouwens briesen), en de uitspraak van de therapeut: ‘Hoe is het gegaan…geven’. Daarnaast zou ik iets minder het woordje ‘en’ gebruiken, in veel gevallen kun je dit weglaten of vervangen door een ander woord.
Ook moeten de dialoogzinnen doorgaans op een nieuwe regel.
De in- en uitzoomtechniek zie ik hier wat minder terugkomen. We weten ook niet precies wat er aan de hand is, wat het conflict is.
Ik zou de laatste passage (gedeeltelijk) in heroverweging brengen. Waarom is de man zo vriendelijk tegen de therapeut? Wat is er precies zijn schuld?
De laatste zin vind ik geestig.
Succes!
Groetjes,
Anna
Beste Anna, Dankjewel voor…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Beste Anna,
Dankjewel voor je feedback, hier kan ik zeker wat mee en ik ga het inzetten bij een volgende opdracht.
Ik ben nog benieuwd wat je bedoelt met afgunst van de therapeut?
goed weekend,
vriendelijke groeten, Pindarots
Hoi Pindarots, tja, ook bij…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Pindarots, tja, ook bij clowns kan het misgaan. Ik vond de reden om uit elkaar te gaan niet echt pakkend. Je nam mij in ieder geval niet echt mee in het verhaal.
ik ga bij je weg’ / dat meen ik oprecht’. ---> de punt hoort voor het ah-teken te staan.
Misschien kun je zelf nog een originele titel verzinnen.
Hoi Pindarots, het is…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Pindarots, het is pijnlijke situatie die je daar zo treffend neerzet. Met de laatste woorden van de man tegen de therapeut wordt het karakter van die man nog eens extra uitvergroot, waardoor het haast iets humoristisch krijgt. Dat de therapeut daarna een dubbele espresso neemt illustreert mooi hoe hopeloos hij de situatie inschat.
Strikt genomen is er geen sprake van een tweede gezamenlijke sessie; het is, na een eerste sessie die zij alleen had met de therapeut, nu een gezamenlijke sessie. Ik zou dus het woord 'tweede' hier weglaten.
De titel vind ik niet sterk; ik vind hem niet slaan op de inhoud van je verhaal en daarnaast is het een herhaling van het thema zoals in de opdracht genoemd. Wat dat betreft sluit ik me aan bij Fief.
Tenslotte nog een kleinigheidje: af doen ==> afdoen.
Hartelijk dank Fief en Ton,…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Hartelijk dank Fief en Ton, ik neem de tips en opmerkingen ter harte!
Wat de titel betreft: ik dacht dat ik die verplicht moest overnemen. Volgende keer beter!
Hoi Pindarots, ik vind het…
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Hoi Pindarots, ik vind het een origineel beeld; twee uitgerangeerde clowns op de bank bij de therapeut. Goed gevonden!
Ik denk dat je tekst leesbaarder wordt, door sommige zinnen wat eenvoudiger op te schrijven:
Bv. : "Alsof hij haar een rode lap voorhoudt, zo springt zij op"---) " Ze springt op alsof hij haar een rode lap voor houdt"