#410 Spacend uit de controle

Na een autorit van tien uur gaat er niks boven ijle lucht en de geur van vers gras. Het uitzicht van bergtoppen met af en toe een berggeit erop.
'Je gaat hier geen jointje roken, er zijn geen prullenbakken,' zeg ik nog een keer. Tom glimlacht en haalt zijn geluksstick tevoorschijn. Michelle maakt me met eigenzinnige handgebaren duidelijk dat ik het er bij moet laten. Het is mijn straf, omdat ik de jongen te jong vond om met zijn vrienden op reis te gaan.

Ik haal de tentdoek en de stokken te voorschijn. Van het stevigste materiaal, want de streek staat bekend om zijn regenbuien. Met muizenstapjes treedt Michelle me tegemoet en vraagt vooral aan de bergen of ik hulp nodig heb. Dat hoeft niet. Als je zelf uitgebreid de instructies hebt doorgelezen werkt het averechts als je je door een leek laat helpen. Dat levert alleen maar ruzie en vertraging op. 

Wanneer ik de tentdoek ontvouw hoor ik wat gerommel vanaf de bergtop komen. Gedonder hoort erbij op deze hoogte. Verwelkoming van de berggoden. Als ik de tentstokken in elkaar zet, lijkt het alsof de grond wat begint te trillen. Dit zal echt een goede test worden voor de tent. Tom komt in slowmotion op me af lopen. Hij heeft waarschijnlijk het sterkste van het sterkst genomen.
'Pap, wat is dat voor gespace. Lijkt wel een vulkaan, hadden we laatst over met aardrijkskunde.'
Michelle glimlacht genoegzaam. Het enige vak waarbij zij hem geholpen heeft, lijkt nu het meeste van pas te komen.
'Het siert je dat je je nog ergens druk om maakt, maar dit is al jaren een slapende vulkaan jongen. Je vader heeft de reisgids goed bestudeerd.'
'Volgens mij is die gids gewoon verouderd of zo.'
Hoofdschuddend loopt Tom weg. Waarschijnlijk gefrustreerd dat hij in dit afgelegen gebied geen data heeft om het op te googelen. Het gedonder wordt nog harder en er lijkt iets rook uit de bergtoppen naar boven te komen. Ik ga dit niet controleren, die gids is echt de nieuwste. Ik doe het toch. Terwijl ik Michelle iets onverstaanbaars hoor schreeuwen, vertellen de cijfertjes achter de uitgave het verhaal; 1996.