#406 - Het baasje en het beestje
‘Wil je aaien? Kom maar, aai maar. Hij is lief.’
De kinderen staan enthousiast en vrolijk krioelend om de man, te aaien.’
Onderwijl gluurt hij naar de zomerse, schaars geklede jonge meisjes, sommige gebukt op kruishoogte.
‘Mama, kijk, ik wil ook aaien.’
‘Nee, kom, we moeten gaan.’
Zoals hij naar de kleine meisjes staart, hoe hij ze zacht toefluistert en hoe hij altijd rond schooltijd in de buurt van school klaarstaat met zijn hondje; alles geeft haar de grootste rillingen.
‘Aaa, mam, even aaien? Het mag van die aardige man.’
Ze trekt de stampvoetende ishi mee. Hoe legt ze haar uit dat het geen aardige man is? Haar nekharen staan terstond overeind als ze hem bij de buurtkinderen ziet en hij ze met zijn zeurderige stemmetje aanspreekt. ‘Toe maar, je mag hem aaien, hoor. Hij heet Fluffie.’ Slinks met samengeknepen ogen, huichelachtig glunderend met een soort van onderdrukte grijns van plezier door het gestreel. Tussendoor met zijn vingers in zijn neus peuterend, die hij afveegt aan zijn weinig flatterende broek, nadat hij ze snel in zijn mond heeft gestoken. Ze ziet hem al liggen in de bosjes sabbelend en likkend aan zo’n jong, sappig blaadje. Vol afgrijzen wendt ze haar gezicht af. Uuugh! Ze sleurt Ishi verder mee en werpt een vernietigende blik naar de man. Hij deinst, betrapt kijkend, even terug.
‘Je blijft uit de buurt van die rotvent met zijn rothondje, heb je dat goed begrepen?’
Ishi barst in tranen uit, terwijl ze de kinderen, volledig gefocust op het beestje, blij horen roepen ‘Ooh, wat schattig!’ en ‘Zo lief!!’
Ze tilt de ontroostbare Ishi op en loopt gehaast door, uit de smerige, misselijkmakende stank van de walgelijke man en zijn weerzinwekkende genot. Drollen en hoopjes van Fluffie oplettend ontwijkend alsof ze zich in de verre middeleeuwen waant, toen het heel gewoon was om stront 'onbeschaafd' op straat te dumpen. Ze neemt het risico niet om haar kleine meid in de buurt van zo’n viespeuk te laten, al blijft ze eeuwig boos op haar.
Vanwege tijdgebrek, een…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Vanwege tijdgebrek, een eerste ruwe versie.
Please, shoot away? Thanks!
Hoi Haring, je schetst een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Haring, je schetst een goed beeld van perverse kinderlokker. Daar gaan je nekharen inderdaad van overeind staan.
Ik zou hier de volgorde iets veranderen. Bijvoorbeeld:
Alles geeft haar de grootste rillingen: zoals hij kijkt naar de kleine meisjes, hoe hij ze zacht toefluistert en hoe hij altijd rond schooltijd in de buurt van school klaarstaat met zijn hondje.
Hij ziet het en deinst, een tel betrapt kijkend, even terug. ---> hier idem. Misschien:
Hij ziet het en deinst even terug, een tel betrapt kijkend.
Haring1, je had inderdaad…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Haring1, je had inderdaad haast, het hekje in de titel is een dollarteken geworden. Ook al was het volgens jou te snel, toch heb je een goed beeld geschetst van die individuen die men maar al te veel en al te dicht bij schoolgebouwen ziet rondwaren.
Hoi Fief, Dank je voor de…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Hoi Fief,
Dank je voor de feedback. Heb het aangepast.
Groet, Haring
Hallo Gi, Inderdaad, haha,…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Hallo Gi,
Inderdaad, haha, dank je!
Groet, Haring
De kinderlijke 'toe aai maar…
Lid sinds
12 jaarRol
De kinderlijke 'toe aai maar' taal werkt heel goed. Daarmee wek je al weerzin op. Toch kom ik niet goed in het verhaal. Naar mijn idee komt dat, omdat we 'meedenken' met de hoofdpersoon en die 'denkratelt' voor mij wat in de rondte. Dan denk ik op een gegeven moment: Tja, nu weet ik het wel. Misschien kan nog iets meer in wat de hp ervaart schrijven. Misselijkheid, ingehouden agressie etc. Een net wat pedagogisch verkeerde opmerking naar haar kind, die haar worsteling weergeeft.
Altijd heel persoonlijk natuurlijk mijn opmerkingen. Ik denk dat je er nog iets meer uit kunt halen. De setting vind ik heel goed gekozen, net als dat 'toe aai maar', dat mij de kriebels geeft.
Hallo Hadeke, Dank je wel…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Hallo Hadeke,
Dank je wel voor je prettige feedback. Het maakt dat ik net dat tandje verder ga om het verhaal meer pit te geven. Heel fijn! Hoop dat de aanpassingen positief uitwerken.
Groet, Haring
Hallo Haring, het is…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Hallo Haring, het is inderdaad een viespeuk de man met het hondje. Ik zou na de eerste ruwe versie ook graag de tweede/gepolijste visie lezen. Meer 'show en minder tell'. Al het overbodige schrappen zodat het verhaal compacter en spannender wordt voor de lezer.
Ik zelf schrijf ook graag zoals je wel zult weten, maar ik heb geleerd om minder uitvoerig te zijn. Soms doet het pijn aan het schrijvershart wanneer je mooie zinnen moet schrappen. Maar de tekst verbetert meestal met eens goed het overbodige 'tell' er uit te laten.
Nog een fijne maandag toegewenst met veel zon en inspiratie.
Beste Marijke, Hartelijk…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Beste Marijke,
Hartelijk dank voor de waardevolle feedback en mooie woorden. Ik heb je advies opgevolgd en geschrapt, hoop dat er voldoende uit is gehaald.
Groet, Haring
Dag Haring, Fijn dat je…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Dag Haring,
Fijn dat je mijn goed gemeende raad hebt opgevolgd. Veel succes en veel inspiratie. Boeiend schrijven kun je. :-)