Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#406 Laat mij met rust

Schrijven is een mooie hobby, maar hou het voor jezelf, vertel het nooit, maar dan ook nooit aan iemand. Die funeste beginnersfout maakte ik een paar jaar geleden. Ik vertelde één keer over mijn nieuwe hobby, het schrijven van korte verhalen. En toen barstte het los.
   'Jij bent toch schrijver?' begon de overbuurvrouw. 'Ik schrijf ook. Gedichten.' Haar gezicht sprak alsof wij onderdeel waren van een samenzwering, een wij-tegen-de-wereldblik.
   En ik? Als simpele onnozele? Ik knikte vriendelijk terug. 
   Dus die muffe buuf begint haar laatste gedicht op te zeggen, met een ritme als een hobbelende geit en krampachtig rijm. Over haar zoon die maar niet belt, en wat dat haar doet als alleenstaande moeder. En ik maar onnozel blijven knikken, denkend aan mijn boodschappenlijstje en een gaap onderdrukkend. Ze was dankbaar voor de aandacht van een "liefhebber van diepzinnige woorden".
   En ik? Als simpele onnozele? Ik knikte weer vriendelijk. De buurtBBQ kwam eraan en je wilt geen ruzie in de straat.

Dus buuf en haar dichtersclub kozen mij als slachtoffer. Als "kompaan in de muze", dat blaatte er eentje echt! 
   En die onderwerpen: Liefde, romantiek van het avondrood, verlaten worden, ziekte, wonderen van de natuur en niet te vergeten de ellende in de wereld, belicht vanuit de politiek correcte blik. Overigens, niet altijd een gedicht, af en toe een "scherp verhaal dat geschreven moest worden vanuit een innerlijke dwang."
   Om van te kotsen. Kom bij mij niet aan met amateurpoëzie, met goedbedoeld geneuzel over maatschappelijke ongelijkheid, over al-dan-niet-verloren liefde en meer plakkende nietszeggende woordenkwak die bij mij rechtstreeks de emmer in gaat.
   Ik merk dat ik de laatste tijd fysiek reageer als ik, waar dan ook, hiermee lastig word gevallen. Niet meer door Buuf en haar literaire terrorvriendinnen, daar ben ik, na lang aarzelen, duidelijk tegen geweest (een uitnodiging voor de buurtBBQ verwacht ik deze zomer niet). Maar ik word misselijk, krijg kramp tussen mijn schouders en een bonkende hoofdpijn komt opzetten als ik het voorbij zie glijden op schrijfsites en Instagram, bushokjes en tv of hoor op de radio.

Alsjeblieft, prevel je onnozele gedichten naar de spiegel en schrijf je diepste gevoelens in een schrift, maar kom niet bij mij in de buurt met die troep, laat mij met rust.
   Ik wil gezond blijven.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie reclame voor het SOL-schrijfcoachesschap. Leuk verhaal, mooie insteek.

  •  'Jij bent toch ook schrijver?' Begon de overbuurvrouw: 'Ik schrijf ook. > Ik zou de eerste 'ook' schrappen.
  • een serene begripvolle samenzwering > Hier heb ik wat moeite mee. Ik snap niet goed wat je hiermee bedoelt.
  • een wij tegen de wereld blik.= een wij-tegen-de-wereldblik.
  • simpele onnozele > dubbelop
  • krampachtige rijm > maak er maar liever krampachtig rijm van. Bij de rijm moet ik denken aan bevroren neerslag.
  • amateur poëzie = amateurpoëzie
  • goed bedoeld = goedbedoeld
  • al-dan-niet-verloren = al dan niet verloren? (hier twijfel ik een beetje)
  • als ik, waar dan ook, hiermee lastig wordt gevallen. > word gevallen

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius,

Bedankt voor de terechte opmerkingen. Taalkundige correcties heb ik doorgevoerd. Volgende keer zal ik minder snel plaatsen, even een dag wachten om de tekst strakker te maken.
Je opmerking over de samenzwering snap ik, ik vond het wel mooi klinken maar is onbegrijpelijk voor iemand anders dan degene die het uit zijn toetsenbord laat komen. Ik ga hier over nadenken en kom met een betere. 
De bevroren neerslag is rijp en niet rijm, maar zonder e bij krampachtig leest de zin wel beter. 
Het simpele onnozele heb je gelijk in, maar ik laat het toch staan als versterking (ook al zal ik bij andere schrijvers  aangeven dat een van de twee geschrapt kan/moet worden, lekker consequent ben ik).

En over je openingszin: mijn complimenten dat je collega's en jij dit kunnen zonder af te stompen. Maar dat komt ook doordat het niveau van de schrijfcollega's hier op de site best goed is (en dat meen ik echt).

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha MCH, het zat je duidelijk hoog. Hopelijk heb je het van je af kunnen schrijven. Ik vond het in ieder geval een goed verhaal. De laatste zin kon ik niet helemaal rijmen in het verhaal, maar dat ligt ongetwijfeld aan mij.

Ik vertelde één keer over mijn nieuwe hobby, het schrijven van korte verhalen. En toen barstte het los. ---> voor mijn gevoel is dit één zin.
Ik vertelde één keer over mijn nieuwe hobby, het schrijven van korte verhalen, en toen barstte het los.

'Jij bent toch schrijver?' Begon de overbuurvrouw: 'Ik schrijf ook. Gedichten.' ---> Begon moet met kleine letter en de dubbele punt moete een punt zijn.

De buurtBBQ kwam eraan, en je wilt geen ruzie in de straat. ---> de komma mag hier weg.

Maar ik word misselijk, ik krijg kramp tussen mijn schouders en een bonkende hoofdpijn komt opzetten  --->  de tweede "ik" kun je ook weglaten, dat leest vlotter.

als ik het voorbij zie glijden op schrijfsites en Instagram, bushokjes, radio en tv en noem maar op.  ---> de radio vind ik in het rijtje niet passen. Daarop zie je niets voorbijglijden.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Fief, bedankt voor je compliment en natuurlijk je kritische blik. Enkele correcties zijn doorgevoerd. De radio is aangepast. 

Hoi Tony, bedankt. Ik hou voortaan mijn mond dicht. 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 'Jij bent toch schrijver?' begon de overbuurvrouw, 'ik schrijf ook. Gedichten.'   ---> deze zin heb je aangepast, maar hij klopt zo nog niet. Met een vraagteken sluit je een zin. Na overbuurvrouw begint een nieuwe zin, dus met hoofdletter. 
 'Jij bent toch schrijver?' begon de overbuurvrouw. 'Ik schrijf ook. Gedichten.'

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MCH, ik heb genoten van je walging. Deels herkenbaar. Leuk gevonden, die hobbelende geit, ik zie het voor me. Verder ben je ijverig aan het verbeteren geweest, met een prachtig resultaat. Met plezier gelezen.

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik ben juist dol op geiten. Zeker zo'n eentje met één korter pootje. Of honden met een wieltje. Doodschattig. Dichters daarentegen; onuitstaanbaar. Buurtbarbecues ook overigens, zeker als ze afgekort worden tot BBQ.

Het verhaal is natuurlijk goed. Dat moge duidelijk zijn.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Je hebt al flink wat taalkundige feedback MCH, en aanpassingen gedaan. De walging is tastbaar in dit driftige verhaal, en dat doe je vooral door het ook te benoemen, ook fysiek. Herkenbaar, die blik op het gezicht van een ‘medeplichtige’ in het schrijven, en de urgentie in je schrijven is voelbaar. Graag gelezen!

Je verhaal (en de walging) worden naar mijn mening sterker als je meer schrapt. Bijvoorbeeld in je opening ‘vertel het nooit, maar dan ook nooit aan iemand.’ Deze woorden voegen niets toe aan het eerste deel van de zin. Kijk op zinsniveau naar je verhaal en kijk - en experimenteer - met welke woorden werkelijk iets toevoegen. Verder vind ik dit onduidelijk; ‘Maar ik word misselijk, krijg kramp tussen mijn schouders en een bonkende hoofdpijn komt opzetten als ik ‘het voorbij zie glijden op schrijfsites etc.-‘ Wat bedoel je hier met ‘het’? Ik vul het in en denk aan amateurpoëzie, maar dan is een verwijzing met ‘het’ niet logisch. En daarnaast; verschijnt amateurpoëzie op tv of radio? Of begrijp ik het verhaal niet helemaal?

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Beste schrijver, goed gedaan

een beeld, een woord, beleving

En -ik vraag je nu vergeving-

Heb je ooit mijn dichtwerk wel zien staan? 😉

 

Maar serieus: goed verhaal. Ik krijg er wel een beeld bij en ook een sterk gevoel van afkeer.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi, bedankt. Ik ga deze denk ik niet op AZF plaatsen, te veel tere dichtende zielen (waar ik inspiratie voor dit verhaal vandaan heb gehaald). Niet dat ik denk dat dit gelezen wordt, maar je kan niet weten. 

Fief, wat ben je scherp. Bedankt. Is aangepast. Mijn onrust om op de verzendknop te drukken blijft zelfs bij het aanpassen van de tekst mij hinderen.

Maria, bedankt. Bij ons in het dorp noemden we "De hobbelende geit" een kermisattractie dat het best te omschrijven is als een soort op-en-neer gaande hobbelende draaimolen. Overdag voor kinderen, 's avonds bij het uitgaan van de kroegen, op dubbele snelheid voor dronken volwassenen. Zal wel niet meer bestaan, die geit draaide 30 á 40 jaar geleden.

Sakura. Ik ben gek op geiten, mits op afstand. Te dichtbij eten ze mijn kleren op. En een jaarlijkse buurtbbq, ik zou er in het echt niet aan moeten denken. Mijn buren vind ik alleen leuk op afstand. Achter het raam of ver weg in de auto. En dan nog alleen als ik in een goede bui ben.

Hadeke, Wat een mooi gedicht... en ik denk nu niet aan een boodschappenlijstje. 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Lizette,
Bedankt voor je uitgebreide reactie.
Ik ga de zin over de voelbare walging en waar ik het tegenkom nog eens tegen het licht houden. Ik begrijp je commentaar: het klonk in mijn hoofd logisch, maar bij herlezing staat er niet precies genoeg om helemaal logisch te zijn. Ik ga er op kauwen en herschrijven. 

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag MCH, nogal prikkelbaar van karakter? Al eens aan meditatie gedacht?

Ik heb al verschillende prijzen gewonnen met mijn gedichten en daar ben ik fier op. Er zijn ook gedichtjes die meer de naam van 'rijmelarij' verdienen, maar weet je, we zijn niet allemaal zo'n fijn besnaarde zielen en die zielen maak ik blij met de rijmelarij! 

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kom bij mij niet aan met amateurpoëzie, met goedbedoeld geneuzel over maatschappelijke ongelijkheid, [...]

Sorry, MCH! :-) 

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Musonius, er zijn nog andere onderwerpen dan maatschappelijk ongelijkheid...

En zoals ik al aanhaalde ook amateurpoëzie kan helend zijn voor  minder besnaarde personen. Een eerste stap zetten naar waarachtige poëzie kan volgen.

Maar iedereen mag zijn mening hebben. :-)

Nog veel inspiratie toegewenst.