Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #405 - Botanische tuin

 

Ongewenst gezelschap

Hij heeft me gezien! Ik moet wegkomen. De schaduwen van de bomen zien eruit lange mensen met nog langere armen en vingers. Ik zoek naar een goede verstopplek. Het liefst eentje waar het niet stinkt naar rottend fruit. Al kokhalzend loop ik door. Achter me kraken takken. Ik sta zo stil mogelijk en probeer mijn adem te stoppen.  ´Mevrouw, ik weet dat u hier bent. Ik wil alleen met u praten´ zo zegt een stem ergens achter me. Maar ik wil niet met hem praten. Ik moet een plek vinden om me te verstoppen of om naar buiten te glippen. Zolang hij me maar niet vindt!

Ik hoor geen takken meer kraken en begin weer te lopen. De planten hier zijn zo mooi en vrijwel allemaal bedreigd in hun bestaan. Ik zou willen dat ik ze allemaal kan redden. Maar voor nu richt ik me op die ene, waarvan ik zaden in mijn jas heb verstopt. Het is de strongylodon macrobotrys (jadevine). Ze zijn zeldzaam mooi van kleur en nergens te krijgen. Waarom zou alleen de hortus ze mogen hebben?! Hoe meer mensen ze kweken hoe beter toch?

‘Mevrouw, u kunt geen kant meer op. Geef u over en geef de zaden terug.’ Nu slaat de paniek toe, waarheen en hoe moet ze voorkomen dat ze de gevangenis in gaat. Wie had er nu verwacht dat de hortus zo goed beveiligd zou zijn? Verdrietig pakt ze de zaden uit haar jaszak. ‘Sorry jongens, het is me niet gelukt. Ik had jullie graag willen helpen om te overleven, maar het mag niet van het kartel.’ Ze verstopt ze in de grond en loopt via een omweg terug. Ze geeft zich over. ‘Zie maar eens te bewijzen dat ik iets fout heb gedaan.’

 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Effiyi, welkom terug. Goed verhaal. Een milieuactiviste die zaden steelt. Graag gelezen. Ik mis alleen nog een eigen verzonnen titel.

In de laatste alinea verander je ineens van perspectief. De eerste twee alinea's schrijf je in de ik-vorm.

zien eruit lange mensen  ---> hier moet denk ik nog "als" tussen

met u praten´ zo zegt een stem --->  achter praten hoort nog een komma

Ik zou willen dat ik ze allemaal kan redden. Maar voor nu richt ik me op die ene, waarvan ik zaden in mijn jas heb verstopt.  ---> kan redden = kon redden. Deze twee zinnen horen voor mijn gevoel bij elkaar.  ... kon redden, maar voor nu ...
 

Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je voor je tips, die zijn zeer welkom! De perspectief wissel was onbewust. Daar ga ik in het vervolg bewuster mee aan de slag

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Altijd fijn als Fief al voorbij is gekomen, ze wees al op de taalfoutjes.

Leuk verhaal. Ik denk dat het nog iets spannender kan, door ons wat dichter op de huid van de hoofdpersoon te zetten. Je schrijft bijvoorbeeld: 'Het liefst eentje waar het niet stinkt naar rottend fruit. ' Dat zou je iets actiever kunnen maken: 'Gadver, wat een stank. Ik moet hier weg, straks komen op het geluid van mijn kokken af.' Maar dan in je eigen woorden. 😀

Wel mooie beelden, waardoor de setting goed getekend wordt. Ik zou pleiten  om alles in de ik-vorm te zetten.

Graag gelezen. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik beaam Hadeke, Fief is geweldig, kijk ook nog eens naar de eerste vergelijking, volgens mij mist daar een 'alsof'.

GG

 

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Effiyi, wat leuk dat jij ook over de Jadevine/Jadebloem je verhaal hebt bedacht. Heerlijk gezegd heb ik er zoveel informatie over gelezen dat ik hem nu ook wel in het echt zou willen zien. Wat een leuk verhaal, spannend en beeldend, ik zie het voor me. Je hebt een originele invulling van de opdracht bedacht. Bovenstaande tips, daar ben ik het mee eens. 
Graag gelezen.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik had graag dit verhaal in langere versie met nog meer van de plantendetails en sfeer erin gelezen, en inderdaad meer beleving van je personage. Wat ik goed vind is dat je gedachten vermeldt. De situatie leent zich ook wel voor een ruimere plaats voor een monoloog, waarin je personage haar denkbeelden, onderbroken door wat gebeurt, uitgebreider laat zien.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Met plezier gelezen over deze diefstal. Ik moet toch eens gaan kijken naar die mysterieuze plant. Ik heb dat bewust niet gedaan om niet te worden beïnvloedt.