Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 403 Den Door

Neen, hij is  geen groepslid van The Doors.  De naam die hij bij zijn intrede in de broedercongregatie kreeg is Isidoor. Wij, zijn studenten noemen hem ‘Den Door’.  De man kan soms grappig uit de hoek komen, die dunk heeft hij vooral van zichzelf.
‘En nu met verkrachte eenden aan het werk’ is een van de vele verdraaide uitdrukkingen, die hij regelmatig te berde brengt bij het begin van zijn lessen aardrijkskunde.
“Mij zal het nooit te beurt vallen, maar als jullie ooit enkele weken wit brood willen eten, ga dan op huwelijksreis naar Hawaï, het is het paradijs op aarde,” vertrouwt  hij ons toe, waarop hij uittest of wij de hoofdstad van het eiland nog kennen. 
Bij aanvang van elke les wordt een kort gebed  gepreveld.  Wanneer hij, iets te laat, met wapperende pij het klaslokaal binnenstuift, vraagt hij of we, om tijd te winnen, al ‘gebit’ hebben. Omdat wij de lestijd zoveel mogelijk willen inkrimpen, antwoorden we steevast van neen.  Dan laat hij ons de twaalf artikelen van het geloof opdreunen, wat toch al snel vijf minuten scheelt.
Ook al is het een unisex jongensschool, na  schooltijd  geeft hij aan de liefhebbers zowaar ook dactyloles.  Zijn guilty pleasure is om met een metalen regel de vingers te bewerken van degenen die het klavier niet naar zijn zin beroeren. Dikke wenkbrauwen, vergeeld tandglazuur en wilde haren geven hem een nors uiterlijk, maar soms nodigt hij zijn typisten uit ten dans. Dan klaart hij op, vervangt het tikken van de metronoom door marsmuziek en stapt gezwind rond op de tonen van Auf der Heide blüht ein kleines Blumelein.  Wij vinden deze sympathiebetuiging aan de muziek van de Hitlerjugend verdacht, maar ach, wij leren typen als de beste Tipp-Ex-vrije blondines en dat komt goed te pas.

 

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Marc Hostwriters:

Ons hoofdpersonage hier verlustigt zich in spoonerismen en koestert een verdachte heimwee naar donkerbruine tijden. Toch heb ik hier niet echt een snijdende metafoor kunnen ontdekken, eerder be- en omschrijvingen. Niettemin word je wel een roerig plaatje voorgeschoteld. Amusant met een randje, zeg maar. Hier en daar schort wat aan de interpunctie (de ELDA-regel). Let op:  Ook als is het (…) > Ook al is het (…). Hawai > Hawaï. Binnen stuift > binnenstuift.

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Gi, herkenbaar figuur die Den Door. Moest lachen om 'unisex jongensschool' dat is mooie vondst! En de 'Tipp-Ex-vrije blondines' deden me denken aan het mopje, als ze geen fouten typen...

GG

 

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Mili Hostwriters:

Ha Gi,

Een zekere hunkering besprong me, je lezende. Wilde met de pater naar Honolulu vertrekken waar ik zijn wenkbrauwen zou hebben geëpileerd, zijn wilde haren gekamd met een borstel van everzwijnhaar en het gele glazuur van zijn tanden geschraapt met mijn zakmes. Ik houd wel van paters, meer dan van nonnen die mij sloegen met hun liniaal.

Soms Gi, lijd je aan de Engelse ziekte, je weet wel, het uiteenrukken van woorden, zoals dactyloles.

Je met plezier gelezen, merci.

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Tony, ja al die witte vegen op het scherm bedoel je.
@Mili: mijn dactyloles stond initieel aan elkaar geschreven maar de (Angelsaksische) correctierobot op dit platform onderlijnt het woord telkens weer. Ik zet het terug in zijn oorspronkelijke versie f*** the robot. Slagen met linialen is van alle tijden en genders. Ik vernam dat in een unisex meisjesschool in Congo de nonnen stoute leerlingen met het hoofd in een emmer koud water staken. Van waterboarding gesproken.  

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, een leutig verhaal. Ik mis wel de beeldspraak.
Het opdreunen van de twaalf artikelen van het geloof om een gebed te voorkomen vond ik wel grappig gevonden.

Ik ben het niet eens met de opmerking van Marc wat betreft de ELDA-regel. 
Auf der Heide blüht ein kleines Blumelein’ is de titel van een muziekstuk en dan komt het ah-teken wel vóór de punt. Het hoeft echter niet tussen ah-tekens te staan als je het al cursief schrijft.
Bij 'Den Door' gaat het volgens mij om een citaat en dan komt het ah-teken ook vóór de punt.
'The Doors'  ---> The Doors is een naam en niet een titel van een lied, boek of film. Je kunt het  gewoon schrijven.

https://onzetaal.nl/taaladvies/enkele-aanhalingstekens
https://taaladvies.net/aanhalingstekens-en-cursivering-bij-titels/


 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Fief, ik heb komaf gemaakt met de ah-tekens. Naar het einde toe, dacht ik dat het 'te pas komen' na de marsmuziek als beeldspraak in aanmerking kon komen, maar mogelijk is dat wat ver gezocht? 

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Gi, ik ontkom weer niet aan het idee dat je het verhaal uit jouw eigen plakboek hebt gevist? Ik zie de Tipp-Ex vrije blondines zo voor me. Verder lijkt het verhaal me uit het leven halverwege de vorige eeuw gegrepen en dat is op zich al bijna een metafoor.   

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Au, op vingers slaan tijdens schooltijd zou al erg genoeg zijn, dan ook nog na schooltijd, bij de kinderen (of hun ouders) die ervoor kiezen om les te volgen? Dat zijn echt andere tijden. Sommige dingen waren vroeger misschien beter, maar m.i. dit niet. 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, je hebt een tijdsbeeld op herkenbare wijze geschetst, ik genoot ervan. Uit mijn eigen schooltijd herinner ik me hoe de onderwijzer - ook een broeder - een aardrijkskunde-aanwijsstok op de rug van een klasgenootje kapotsloeg. Brrr ... 
Over de logica in de zin over de unisex jongensschool en dactyloles moest ik even nadenken; door de woorden 'ook al' suggereer je hier een tegenstelling. 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ton, die tegenstelling zou ik nu uiteraard niet meer kunnen suggereren. In de tijd van het gebeuren was leren typen, vooral in de ogen van de jongens die het niet leerden, iets voor meisjes, die op hun beurt dan weer voorbestemd waren om 'secretaresse' te worden. Het was nochtans de tijd waarin men zong: 'The times they are a changin'. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Brrr, die leraar zou op mijn zenuwen gewerkt hebben met zijn flauwe woordspelingen. Mooi portretje.
Lees het nog even goed door, hier en daar ontbreekt een komma.

  • uittest > contaminatie (testen of uitproberen)
  • van zij die het klavier niet naar zijn zin beroeren.= van hen die ...

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, je bedoelde tussen nors uiterlijk en maar nog eentje. Nu staat ze er de komma, of is het hij er de komma?

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, sorry, ik tikte het op een mobieltje en daar kan ik niet erg mee overweg.

Er hangt iets onder, dus ik denk dat de komma een mannetje is.