Hoi Debby, ik vind het een mooi verhaal, maar het laat met ook met veel vraagtekens achter. 
De titel zegt "ondergronds netwerk", maar nergens in de tekst zie ik een verwijzing naar de oorlog. Ik vermoed dat het oude dametje Hanny Schaft is, maar wat het geheim in het verhaal is, is me niet duidelijk. Er is nog niets gebeurd wat geheim gehouden moet worden of een geheim is.
Het einde laat me met een teleurstelling achter. Is Lucy meegesleurd voor een kopje thee?

Bij een gesproken zin hoort de punt op het eind vóór het ah-teken te staan.

schiet winkel in, schiet winkel uit ---> twee keer schiet achter elkaar. |
steeg ingetrokken, steeg doorgetrokken --> leest ook niet lekker.

en tot haar stomme verbazing ziet Lucy haar vierjarige dochtertje Brandy en Brandy’s kleuterjuf zitten.

“Ah gelukkig daar ben je”, zegt Mary, de juf van Brandy. “Ik kan hier niet blijven, ik moet echt weg. Kom Brandy we moeten snel naar papa toe”. “Brandy, ga jij met Sandra mee om een knuffel uit te zoeken”, dirigeert Mary en met zachte hand, duwt ze het meisje richting een vrouw die Lucy nooit eerder gezien heeft. Brandy gaat gewillig met Sandra mee. 

In dit stukje noem je erg vaak de naam Brandy. In de eerste zin kun je Mary al introduceren: 
... Brandy en haar kleuterjuf Mary zitten.
In de zin erna kun je dan "de juf van Brandy" weglaten'.
Kom Brandy we moeten ---> voor en na een aanspreking hoort een komma
Wat ik mis in dit stukje, is de reactie van Lucy. Ze wordt van de straat geplukt, ziet dan haar dochter. Stelt ze geen vragen? Begroet ze haar dochter niet? Dan wordt het kind weer meegenomen. Wil ze als moeder zijnde niet weten wat ze met haar dochter gaan doen? 
Ook Brandy reageert niet op het zien van haar moeder. 
Als de gesproken zinnen door één persoon gezegd worden, hoef je niet voor en na iedere zin ah-tekens te zetten. Die zet je dan voor de eerste en na de laatste zin. Nu lijkt het alsof iedere zin door iemand anders gezegd wordt. Als dat wel zo is, kun je ze beter onder elkaar zetten.

Er zt iets moois verscholen achter de verwarring. Je uitleg helpt al een eind. Wat Fief zegt over de reactie op de dochters, herken ik. Dat wrong voor mij ook. En die rode bos krullen, tjs, dat kon vandaag inderdaad maar één kant op (mis)leiden. Ik ben benieuwd naar versie 2.0!

Hoi Debby, de tweede versie leest al veel beter. 

Ik mis nog wel steeds de reactie van Lucy als ze haar dochter ziet of de reactie van haar dochter. Zou deze niet meteen naar haar moeder willen? Waar nemen ze haar dochter mee naar toe? 

doet de pruik af en zegt:  ---> je hoeft niet voor ieder zin een label te plaatsen. Dat ze de zin erna zegt, is duidelijk.

... naar huis”.  --> de punt hoort vóór het ah-teken. 
https://onzetaal.nl/taaladvies/aanhalingstekens-en-leestekens

Mary knikt naar een andere vrouw. Lucy kijkt met angstige ogen wanhopig naar Mary. De andere vrouw staat op, neemt het meisje bij de hand en samen gaan ze de kamer uit.

Dit stukje voegt voor mij niets toe. Waarom moet het meisje de kamer uit? Is het voor haar ook niet veiliger op het onderduikadres? Als je het weglaat, blijft het verhaal nog steeds overeind.

Het kan zo niet langer Luce  ---> "Luce" zou ik weglaten. De vrouw die het zegt, is geen bekende van Lucy. Zou een vreemde haar naam zo gebruiken? Bovendien staat in de zin ervoor ook al de naam genoemd en komt in het verhaal veelvuldig voor. Als het duidelijk is dat Lucy iets zegt of doet, kun je het beter vervangen of weglaten.

Een op een eens met wat Fief zei. In antwoord op jouw reactie: Als het meisje de kamer uitgaat, dan met veel geruststelling van het netwerk. Dat 'Luce' kan wel kloppen in de context, maar voor de lezer strookt het niet. Daar is meer vertrouwdheid voor nodig. Tof dat je er mee aan de slag gaat. Er zit echt een groter verhaal onder verscholen.

Ik reageer op versie 2:

Een verhaal dat inderdaad meer woorden nodig heeft om echt tot zijn recht te komen. Nu blijf ik wat op afstand en maak je wat 'grote stappen snel thuis', waardoor de eennalaatste alinea bijvoorbeeld wat uitleggerig wordt. Met meer woorden kan je dat beter vormgeven. Het verhaalidee vind ik mooi, zo'n genootschap dat meer door heeft dan de slachtoffers denken. Ik zou het zeker verder uitwerken, heeft genoeg potentie.

Één klein zeurtje: ik zou 'natte' in zin 1 bij 'natte slierten' schrappen. Ze is al natgeregend, dus die slierten zijn al nat. Beetje dubbelop.

Dag Debby,

Ik waardeer de eerste visie meer dan de tweede. Ik vind ze allebei te langdradig en ietwat chaotisch, maar de inhoud en strekking van je verhaal vind ik mooi. Schrijven kun je. Nu nog 'boetseren'.

Op SOL leer je woorden, zinnen, ja, zelfs hele alinea's schrappen zodat je tektst sterker wordt. Alle overbodige details laten verdwijnen. Probeer het maar eens, het is heel plezierig om te doen. Het laat je nadenken over hoe hetgeen je schrijft korter en bondiger wordt. Over hoe je lange zinnen met een kleine verandering kunt inkorten zonder hun inhoud schade toe te brengen. 

Er komen nieuwe woorden en ideeën in je op.

Het geeft nog meer vreugde in het schrijfproces.

Hoi Debby, heftig onderwerp. Ik las aanvankelijk alleen V2 en had twee keer nodig om een duidelijk beeld te krijgen. Bij de personages vond ik het opletten geblazen; in het begin een oud vrouwtje, Lucy, daarna een steeg ingetrokken (wie doet dat bij wie?) en later kleuterjuf Mary en een oudere vrouw, Lucy is ook Luce en daarna komt er een Francesca ten tonele.
De natte slierten vielen mij ook op.

Debby, ik kan je geen specifieke aanwijzingen geven, het is jouw tekst met jouw verhaallijn. Ik gaf slechts weer wat mij opviel. Je kunt n.a.v. de reacties van anderen (delen van) je verhaal aanpassen en kijken waar je je zelf goed bij voelt.
Schrijven kent geen (of nauwelijks) universele wetmatigheden die altijd gelden, zoals bij wiskunde. Je leert het vooral door het zelf veel te doen, met vallen en opstaan. Er zijn vele schrijfcursussen met allerlei invalshoeken. Ik heb zelf geen ervaring met zo'n cursus, dus ik kan je niets aanraden. Op deze site en in Schrijven magazine wordt daar regelmatig aandacht aan besteed. Maar ook bij cursussen is het oefenen, oefenen, oefenen.
Ik heb zelf veel geleerd van dit forum; telkens nieuwe opdrachten, je ziet hoe andere forumleden dezelfde opdracht interpreteren en uitvoeren (er is dus nooit één juiste uitwerking van een bepaalde opdracht!), feedback van de verschillende coaches én van collega-forumleden. Laat ik vooral niet vergeten: ook leerzaam vind ik het zelf geven van feedback. Je zult ook merken dat het niet iedereen gegeven is goede feedback te geven.
Ten slotte: ik heb bij het schrijven zelf veel baat bij een aantal websites, zoals:
- Taaladvies - Taaladvies.net
- Taaladviesdienst: antwoord op vragen over het Nederlands | Genootschap Onze Taal | Onze Taal
- Synoniemen.net - gratis online synoniemenwoordenboek
- Nederlands woordenboek- Woorden.org
- Top 33 taalvragen | Schrijfwijzer.nl
- Inhoudsopgave | woordenlijst
- Singularity - Voor schrijvers en lezers
- Tips (verhaalvdmaand.blogspot.com)
- Wil jij een boek schrijven? Schrijven Online helpt je op weg!
Het is aan te raden zo af en toe eens op deze sites rond te neuzen (vooral de laatste 3 genoemde), ook al zoek je op dat moment niet het antwoord op een specifieke vraag. Op de site van Schrijven Online (SOL) vind je naast allerlei interessante artikelen ook een overzicht van schrijfwedstrijden; het is zeker aan te raden daar af en toe eens aan mee te doen. Het zijn telkens weer oefeningen en zo nu en dan kun je ook nog eens wat winnen, of wordt je verhaal opgenomen in een bundel. Hoe mooi is dat!

Als ik jou was (maar tja dat ben ik niet), zou ik dit verhaal laten voor wat het is en gewoon voor jezelf een hernieuwde versie schrijven zonder woordlimiet. De uitdaging bij dit verhaal zit hem denk ik niet in het schrappen tot je 300 woorden hebt, maar juist in het verder uitwerken van een sterk idee. Kortom: laat het los én laat je gaan.

Reactie van Lucy lijkt mij vrij onderkoeld. Ik denk dat als mijn dochter zo opeens een steeg in wordt getrokken ze de hele buurt bij elkaar schreeuwt. en vecht als een bezetene,maar niets van dat al. De opzet is goed maar het geheel komt onsamenhangend over. Wel graag gelezen.

Goed onderwerp en goede feedback van de andere schrijvers. Ik ben het met Hadeke eens dat je het beste dit verhaal meer woorden kan geven en met wat je nu weet kunt herschrijven. Ik vond de slierten juist een mooi detail en ik zou dat soort details juist erin laten. Misschien zou ik dan dat het regent laten blijken uit nog meer details. Ik vond het juist mooi als introductie, het beeld van de oude vrouw en de straten. Wat je schreef is al best goed. Het kan nog beter.

Hey Debby, ja op vraag 1. Moeder knuffelt dochter even en er wordt goed uitgelegd wat het plan is alvorens het meisje mee wordt genomen. En ja, Luce, als het verhaal langer is en we deze persoon kennen als iemand die Lucy goed kent, of juist iemand die continu namen afkort.