Goed 'bedacht', Wilfried. Normaal is het de bedoeling dat je bij de tekst ook een originele titel 'bedenkt', maar deze past als gegoten bij Daans verhaaltje.

Ik ben er niet kapot van. Er is het zaadje van iets moois, maar ik wil wat meer, zoals: waarom treedt dit geheim naar voren? Hoe ontstaat zo'n geheim en wat voor evolutie zit er in/achter die overdracht? Hoe groot kan zoiets worden en wat betekent dat voor de drager(s)? Dat.

En 'het was maar een droom' is verboden.

Sakura, wie interesseert het te weten dat jij van een tekst niet kapot bent? Er staat ook nergens in de opdracht dat 'het was maar een droom' zou verboden zijn. Dit is het soort feedback dat een schrijver kan missen als kiespijn.

@Gi: mooi dat je de schrijver verdedigt, hoewel, ik ben het half eens met Sakura, het is een krachtig idee en het kan iets sterker uitgewerkt. Meer in de zin, het idee is zo goed dat het iets meer wilt. Dat belet niet dat het erg moeilijk, misschien zelfs onmogelijk is in 300 woordjes. 

Mijn suggestie zou zijn om na te gaan of je dialoogzinnen kan schrappen. Zo bijvoorbeeld 'en dan' en '‘O, denkt Daan, en hoe weet ik wat ik moet vertellen?’ die klinken logisch maar met erg beperkte woorden verlies je plaats, je kan die schrappen.

Je zit hier op iets krachtigs Wilfried

GG

Hoi Wilfried, ik sluit me aan bij Sakura en Tony. Op zich vind ik het wel grappig gevonden, maar het sukkelt wat voort.
Eens met Gi. Ook het bedenken van een titel hoort naar mijn idee bij het verzinnen van een verhaal. 

Zijn ogen open ziet hij de contouren .... ---> dit leest raar. 

‘Eindelijk ben je wakker.’ zegt de stem in zijn oor.  ---> de punt moet een komma zijn.

‘Waar ben je?’ denkt Daan.  ---> ik zou ipv denken een ander woord gebruiken. Door alles tussen ah-tekens te zetten, leest het alsof alles hardop gezegd wordt. Hier zou je "reageert Daan" kunnen schrijven.

‘O, denkt Daan, en hoe weet ik wat ik moet vertellen?’  ---> "denkt Daan" moet buiten de ah-tekens staan. "denkt Daan" zou ik hier weglaten.
‘O,' denkt Daan, 'en hoe weet ik wat ik moet vertellen?’

‘Daantje, tijd om op te staan.’ klinkt een echte stem, die van zijn moeder. ---> ook hier een komma ipv een punt.

Gi, daar ga je weer. Ben ik nu de zoveelste persoon tegen wie je dit gaat doen, blaffen onder andermans werk? Inzenden is hopen op feedback. Het is zelfs een doel van dit forum. Ik heb ook niet een ledige 'leuk bedacht, dit verhaaltje' geplaatst, maar constructieve aanknopingspunten voor verbetering geboden. Voor een twee tops en een tip reactie verwijs ik iedereen naar de basisschooljuf.

Het was maar een droom is altijd verboden. En 'normaal is het de bedoeling dat...' is pertinent niet waar. De opdrachtomschrijving is juist letterlijk te doen wat Wilfried doet. Dat niemand dat doet, is wat anders. Je belerende moderatortoontje is derhalve op zo ongeveer alle fronten ongepast.

Excuus, Wilfried, voor deze afdwaling van je tekst. Nog twee tops voor je tekst: fijn leesbare dialoog. Daan, goede naam.

En waar komt dat geheim vandaan? Zal mij worst wezen, dat was niet vervat in de opdracht. En het verder verloop, We hebben ook de woorden beperking toch. 

Je hebt helemaal gelijk. Ik neem het veel te serieus, dat schrijven. Het is natuurlijk vooral een gezelligheidsforum waar we elkaar op de schouders kloppen en 'graag gelezen' roepen. Je zet met deze reactie overigens wel meteen Tony en Fief in de kou: Lekker boeien dat jullie meelezen en de moeite nemen er over na te denken, mij is het worst.

Hi Wilfried, zoals al in meerdere feedbacks aangegeven, ben ik hier vooral om te leren.

Mijn vraag bij jouw verhaal is: met welke leeftijdscategorie in je achterhoofd heb je dit geschreven? 

Mijn gedachte achter de vraag:

Ik lees in Daantje een leuk HP voor een kinderboek, maar deze zin "Zijn ogen open ziet hij de contouren van zijn bureau waar de maan, door de gordijnspleet, een dunne streep over trekt." zou me dan iets te heftig zijn in een kinderboek. Met Fief eens, dat ik hem wat lastig vind lezen. Benieuwd naar je antwoord, daarmee leer ik weer hoe iets te interpreteren. Dank alvast :-)

Daar gaan we weer. Ik zou het prettig vinden om observaties over personen via een PM te melden bij die persoon. Mij boeit het namelijk helemaal niets wat jullie van elkaar vinden (of van mij). Ik ben het met Sakura eens, dat dit forum is bedoeld om commentaar te krijgen over je verhaal. En wanneer je er niet tegen kan als dat commentaar je niet bevalt, plaats je verhaal dan in de familie-app

Waarom een droom altijd verboden is.

Hoi Wilfried, natuurlijk gaat het verhaal voor. Daar draait het om. Leesplezier komt daar voor mij echter meteen achteraan. Als je het als schrijver niet nodig vindt je tekst zorgvuldig aan te leveren, doe je niet alleen het verhaal te kort, maar haak ik als lezer sneller af. Dat het een oudzeer is, vind ik wat te gemakkelijk. Nooit te oud om te leren. Je wil als schrijver serieus gelezen worden, neem de lezer dan ook serieus. Dat is althans mijn persoonlijke opvatting en ik sta hier mogelijk alleen in. Je hoeft er ook verder niets mee te doen. Ik moest het even kwijt.

@ Wilfried: deze zin : ‘Je zal eens heel goed moeten nadenken of er iets is dat je weet maar nog nooit aan iemand verteld hebt. Iets belangrijks dat je niet zomaar aan iedereen zegt.’  is je reinste definitie van wat een 'geheim' is. De essentie van je verhaal is wat er hier echt toe doet.

@ Sakura: Met jouw 'Ik heb ook niet een ledige 'leuk bedacht, dit verhaaltje' geplaatst, ' toon je aan dat je mijn commentaar waarin de ah belangrijk zijn, totaal niet hebt begrepen, maar het is je vergeven. Oh, en blaffende honden bijten niet.

@Wilfried: blijf vooral dromen!

Hi Wilfried,

Dan vind ik het een heel erg leuk idee en kan ik er echt wel iets visueels bij bedenken. Ik lees dat je weinig tijd hebt, jammer ik vind het echt de moeite waard om verder te screenen, zoals je aangeeft. Ik zie Daantje echt al in zijn bed liggen. “Wakker worden, het is maar een droom”, ik wil me niet in die discussie mengen betreffende verboden of niet. Daar heb ik te weinig kennis voor. Wat ik in mijn cursussen bij Marjon Cosijn wel meegekregen heb, is dat het verstandig is om clichés te vermijden. Daar ben ik het wel mee eens. Ik denk dat als je je verhaal verder zou schrijven dan de 300 woorden beperking, je er in het vervolgverhaal nog een leuke twist aan kan geven (en bijna overtuigt dat dit ook je idee is). Het eindigt natuurlijk niet bij Daantje die wakker wordt… :-)

Het is een beetje jammer dat de hele discussie hieronder een soort welles-nietes verhaal wordt. Volgens mij zou iedereen vrij moeten zijn om het commentaar te geven dat hij of zij wil geven. Dat kan soms hard zijn, maar daarmee hoeft het zeker niet altijd kwade bedoelingen te hebben en kan het de schrijver zeker helpen. En in sommige gevallen is het inderdaad gewoon negatief om het negatief doen, maar dan staat het nog altijd de schrijver vrij om dit verder naast zich neer te leggen. 

Om terug op het verhaal te komen; ik denk dat je inderdaad nog wel iets meer context eraan zou mogen geven. Het is nu heel erg een dialoog en persoonlijk vind ik het ook door de witregels niet zo prettig lezen. Op zich is het gegeven van een geheim dat komt opborrelen wel een interessante, zeker voor een kinderverhaal. Alleen blijft de vraag wel een beetje waarom juist op dat moment het geheim aan komt zetten, ging hier iets aan vooraf? 

Hoi Virtuosuoso,

Ik ga geen commentaar geven op 'je Daantje'. Dat heeft men hierboven al genoeg gedaan.

Ik wilde wel even laten weten dat ik op het punt stond wegens een grensoverschrijdende kritiek, te stoppen met deze site  Bij mijn inzending over een beschrijving van een personage werd ik bijna gefusilleerd. Veel negativiteit omdat men mij verweet sympathie te hebben voor dit personage. Ik stelde slechts de vraag of het personage een speelbal was of een dictator.

Ik was geschokt over de reacties, maar na enig nadenken kwam ik tot de conclusie mededogen te hebben voor zulke negatief ingestelde mensen en lekker verder te schrijven. Het is een boeiend leerproces en dat laat ik mij niet afnemen door bekrompen geesten.

Trek ook jij het niet aan. :)

Applaus voor Coach Marijke!

Omdat het weinig uitstaans heeft met de bijdrage van Wilfried heb ik in 'Onderlinge communicatie' een antwoord geschreven op de reactie van Marijcke en Taco.
 

Hoi Wilfried, je hebt een mooie insteek gekozen. Ik snap je worsteling met de titel, dat heb ik ook vaak; je wilt niet al meteen iets prijsgeven (spoiler alert). Je zou dan iets neutraler kunnen gaan voor de naam van je HP als titel, tenzij die naam (onderdeel van) de clou is.
Verder heb je al enkele waardevolle schrijftechnische suggesties gekregen, ik sluit me daarbij aan.  

Nu snap ik waar Gi op wees bij de reactie bij Ton. Het wordt hier naast een leesavontuur ook steeds meer een puzzeltocht.

Ik sluit me bij Ton. Verder ben ik ook niet zo'n fan van het 'ik word wakker uit een droom' cliché, omdat het vaak de belofte uit het voorgaande niet waarmaakt. Dat gevoel heb ik hier ook. Mooie opbouw, sterk verhaal, goede zinnen, maar dan een beetje een ballonnetje dat te snel leegloopt. Maar smaken verschillen. 

Ondanks dat, zeker vanuit het eerste gedeelte: graag gelezen.

Heb het gelezen maar wilde na een paar regels al stoppen. Het geheel komt kinderachtig over en lijkt ook bedoeld voor kinderen. Veel wit tussen de regels wat het lezen er ook niet makkelijker op maakt. Als Daan iets denkt kan je het ook in cursief zetten om dat te onderscheiden van het gewone dialoog. Verder is het mij ook niet duidelijk wat het geheim is. Niettemin is het een goede poging en rest mij alleen nog te zeggen; ga door met je schrijfsels.

Van kinderachtige feedback gesproken ...

Oei, wat gebeurt hier? Sakura's woorden komen wat hard over, maar ze maakt wel een punt. Ze is aan de stellige kant. Zelf vind ik dat dit een schrijfoefening is en dus dat feedback het liefst een tikje aan de aardige kant is. Of neutraal. Bij herlezing is er wel een tikje aardig aanwezig in Sakura's feedback. Ik hoop op vrede op dit forum. Is dat mogelijk? Per persoonlijk bericht iets persoonlijks uitpraten is meestal beter.

Natuurlijk mag je een droom in een verhaal schrijven. In dit geval is het functioneel, want hij hoort een stem in zijn droom. Dat is ongebruikelijk maar mogelijk. Natuurlijk mag Sakura vinden dat je dat nooit moet doen. Maar ik heb literatuur in de kast staan waarin dat wel gedaan wordt. Het gaat er ook om hoe je het doet en voor wie. Ik vind het wel een aardig verhaal voor kinderen waarvan een deel ook daadwerkelijk stemmen zal horen in zijn of haar leven. Dit maakt het minder eng.