Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#400 Drie kunnen een geheim bewaren

3 mei 2022 - 11:50

‘Drie kunnen een geheim bewaren als er twee dood zijn,’ zei mevrouw Brun koeltjes. Sven was de laatste die in haar kantoor werd geroepen. Hij staarde naar het houten naambordje waarop stond: *Olivia Brun | directeur*. Het was versierd met uitgesneden bloemen.

‘Een van jullie gaat me vertellen wie die lompe tekst heeft geschreven. Het is slechts een kwestie van tijd. Je zou ons dat allebei kunnen besparen.' Sven keek strak naar het ingewikkelde ontwerp van het naamplaatje, zijn ogen volgden de wervelingen van stengels en bloemblaadjes.

Iemand had met de magnetische letters die ze in de kleuterklas gebruikten, 'Brun iz ǝltijd nat' op het whiteboard gespeld, met een omgekeerde 'e' als geïmproviseerde 'a'.

Drie leerlingen hadden klassendienst. Zij waren degenen die gelegenheid hadden om na schooltijd door het gebouw te dwalen terwijl de docenten in hun vergadering waren. Ze hadden vrij spel, deze drie jongens. Sven was een van hen.

Ze zwoeren nooit uit de school te klappen. Ze hadden hun handpalmen erop bebloed. Sven vermoedde dat Brun niet onder de indruk zou zijn van een Viking-bloedeed. Bovendien had Sven, buiten medeweten van de anderen, een bordje gestolen. Hij verzamelde die.

‘Een van jullie zal breken,’ zei mevrouw Brun met dezelfde nuchtere toon als altijd, een nauwelijks merkbare nadruk op het woord ‘zal’. Misschien, dacht Sven, maar hij zou het niet zijn. In de schaduw van de andere misdaad bleef zijn diefstal onopgemerkt. Hij telde de bloemen op het naambordje. Elf.

‘Wegwezen!’ snauwde Brun en Sven schoot overeind. Bij de trap stonden de andere jongens te wachten. Hij schudde zijn hoofd. Ze volgden hem naar buiten. Ook al was het niet zo koud als vorige week, hun opluchting was zichtbaar als kleine wolkjes toen ze uitademden.

‘Laten we door het park gaan en het kanaal oversteken,’ zei Sven. Sinds het was dichtgevroren kon dat.

‘Is dat wel veilig?’ vroeg een van de andere jongens.

‘Ik ben er vanmorgen ook overheen gelopen,’ zei Sven. ‘Bovendien plaatsen ze borden als het niet meer veilig is.’

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2022 - 4:13

Goed verhaal, Sakura. Subtiele clou op het laatst. Knap gedaan. Niets verraden en toch zie je wat er gaat gebeuren. Met plezier gelezen.

een Vinking-bloedeed.  --> bedoel je Viking-bloedeed? Ik twijfel of het streepje ertussen hoort.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2022 - 8:47

Leuk verhaal Sakura. Dat wordt nog wat met die drie als ze op deze leeftijd al stand houden tegen de druk van de directrice.

GG

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2022 - 11:20

Fief, wij zeggen altijd vinking. Is dat gek. Nee hoor, typfoutje aangepast.

Dank, Tony. Mooi compliment.

Schmetterling, the text is all that is the case.

Taco, het loopt niet goed af.

Debby, alleen over Sven kan ik je meer vertellen. Kun je ook teruglezen in andere inzendingen die ik heb gedaan. Maar waarom zou je?

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2022 - 11:42

Omdat het lezen leuk en leerzaam is Sakura, de meeste van jullie doen dit al zo veel langer dan ik en ik ben ook een beetje een kennisjunkie. Daarnaast vind ik het leuk en fijn als mensen mijn teksten van feedback voorzien, het minste wat ik daarvoor terug kan doen is naar mijn idee interesse tonen. (En nee, als iets mij echt niet boeit, dan ga ik niet doen alsof ik interesse heb ;-)

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 mei 2022 - 13:29

Subtiel eind. De titel en dan de aanvulling daarop in de eerste zin, zet me meteen op scherp. Knap hoe je meer vertelt dan dat er staat.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2022 - 14:33

Dat einde, geweldig!

Deze zin:
'Bovendien had Sven, buiten medeweten van de anderen, een bordje gestolen. Hij verzamelde die.' voelt voor mij een beetje misplaatst. De inhoud is goed en nodig voor de rest van het verhaal, maar toch voelt het hier niet goed.
Ik zou er denk ik eerder voor kiezen hem te laten twijfelen of hij dit naambordje, van de directrice, ook kon stelen, net als dat bord eerder vandaag, zoiets...

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2022 - 17:39

Ton, dankjewel!

Schrijfdeb, je hebt helemaal gelijk en het is een persklusje geworden om tot 300 woorden terug te komen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 mei 2022 - 13:44

Goed gedaan Sakura, beeldend geschreven en toch binnen de woordlimiet gebleven. Dat is ook een kwestie van de juiste keuzes maken. Griezelig einde. Ik vind het ook goed hoe je het karakter van Sven laat zien door hoe hij kijkt naar het naambordje.