Nieuwsgierig gaat Bas de slaapkamer binnen. Van achter de houten luiken hoort hij de gedempte stemmen van zijn broertjes, die de tuin rondom het vakantiehuisje verkennen. Ergens tsjirpt een krekel. Hij haalt zijn spullen één voor één uit zijn tas. Zijn pyjama legt hij netjes onder het hoofdkussen, zijn leesboek legt hij in het nachtkastje. Dan valt zijn oog op een goudkleurige folie achter in de lade. Bas fronst zijn wenkbrauwen. Het ziet eruit als een snoepje, maar hij zou niet kunnen raden wat erin zit. Snoep komt slechts uitzonderlijk in huis, hoewel zijn zus af en toe Chocotoffs naar binnen smokkelt. Besluiteloos rolt Bas het snoepje heen en weer in zijn vingers. Het voelt hard, maar niet zo hard dat hij durft door te duwen. Onderaan is het snoepje bedekt met een bruin gekarteld papiertje. De gouden wikkel knispert.

Bas luistert ingespannen naar de geluiden rondom hem. Zijn ouders zijn druk in de weer met uitladen. Zijn zus is vast het zwembad aan het inspecteren. Niemand let op hem. Voorzichtig maakt Bas een klein scheurtje in de folie. Hij ziet bruine chocolade met spikkeltjes. Langzaam scheurt hij de wikkel verder open en neemt een hapje. Zijn mond is gevuld met een heerlijke zoete smaak en krokante korreltjes die hij niet goed kon thuisbrengen. Nootjes? Gepofte rijst? Nooit eerder heeft hij zoiets lekkers geproefd. Hij neemt nog een hapje en observeert de overgebleven helft. Het ziet er een beetje uit als de dwarsdoorsnede van de aarde die hij in de klas heeft overgetekend. Een harde rand langs de buitenkant, een massa binnenin en een lichte kern.

Vanuit de achtertuin hoort hij opgewonden gegil van zijn zus en de lach van zijn vader. Hij bijt langzaam nog een stukje af en steekt tot slot het allerlaatste brokje in zijn mond. Als het snoepje op is, zucht hij gelukzalig. De wikkel strijkt hij glad en vouwt hij keurig op.

'Bas? Baaa-aaas! Kom je even helpen?'

'Ja-aa,' roept Bas.

Dan duwt hij de luiken open en laat het zonlicht binnen. Het belooft een stralende dag te worden.