Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#396 - Het leven is bitter, het leven is zuur, en alles smaakt beter in de frituur

‘Bieke,’ zei Sjors, ‘doe drie van jouw curryworst speciaal.’ Sjors hing over de toog en Bieke voelde zijn oudemannenspeeksel op haar wangen spatten. Sjors hing hier elke dinsdag-, woensdag-, donderdag- en vrijdagmiddag. In het weekend werkte hij in de kazerne. Of beter gezegd, ronkte ie de nacht als standby-brandweerman. Elke keer vertelde hij hoe hij de beste job van de wereld bezat.

‘Morgen ga ik ‘travakken’ in de kazerne,’ zei Sjors terwijl zijn vingers luchtquotes maakten als strepen van een meter. Hij stonk naar Jupiler, of Maes, dat kon ze niet zeggen. ‘Je weet wel, travailler,’ zei hij en knipoogde drie tellen tijdens travailler. ‘Kom je niet mee maffen? Plaats zat, en je weet wat ze zeggen van mijn brandweerpaal.’

Bieke smeet de worsten in het frituurvet en zag drie Sjorsjes, drie huilende worstenhufters machteloos verzuipen in het metalen bakje in tweehonderd graden. De huid instant bruin geblakerd, de mond dichtgesnoerd.

‘Gatver, Bieke, gij zijt een ferme prot.’ Zijn huig-r klonk vandaag nog vettiger. Hij tapte met tien curryworstvingers op de toonbank als speelde hij Playmobilepiano. ‘Hoeveel vraag je voor een uurtje?’

Bieke staarde in het pruttelende frietvet, dacht aan haar vader en een traan bonjourde. ‘Dop je eigen boontjes, kind,’ weerklonk pa’s stem, met zijn kutmotto's. ‘School en werk kan je over doen, een feestje niet,’ zei pa en sleurde haar naar Rode Mien. ‘Wees een Sjonnie, en spend al je money,’ joelde hij en sprong op tafel met zijn broek op zijn knieën. Bieke trok hem dan van tafel en sleurde hem mee naar huis. ‘Bieke kind,’ zei hij, ‘ze kunnen beter over mijn fiets lullen, dan over mijn lul fietsen.’ Klotevader. Door hem stond ze hier, Sjors' curryworst te bakken.

 

‘Bieke, schatteke, hou u schoon koptje derbij!’ Bruine rook steeg op uit de frituurketel. Bieke haalde drie zwartgeblakerde worsten uit de pot en smeet ze naar Sjors’ kop.

 

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Tony, ik kan het vet bijna ruiken. En een mooie verzameling nietszeggende mottos. En niet te vergeten, een bezoek aan Rooie Mien maakt het verhaal helemaal af.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tony, als je eindigt met Sjors' kop moet het dan ook niet Sjors' curryworst wezen (of Sjorss curryworst vind ik ik ook mooi). Kan je de naam van het etablissement nog meegeven waar je dit hebt neergepend?

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

"Het leven is bitter, het leven is zuur, en alles smaakt beter in de frituur" is een geweldig motto. Ik hang hem aan de muur

Leuk verhaal over klein leed.

GG!

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tony, waar haal je toch weer die prachtige typetjes vandaan. Ik zie ze meteen voor me, knap gedaan. Zo gênant, die vent, ik voel met Bieke mee. Mooi heb je een paar motto's in je verhaal verwerkt, graag gelezen.
(Mottos-> motto's)
'dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdagmiddag', als je elke middag bedoelt, dan streepje na elke dag.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Tony,

Wat een sfeervol verhaal. Heel filmisch.

Ooit keek ik een film, ik denk dat het de Helaasheid der dingen was. Dit verhaal lijkt er niet op. Maar de sfeer wel. Het zou zo kunnen plaatsvinden. Mooi gedaan.

Groet,

Madrid

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Tony, toevallig zag ik in Eindhoven deze kreet op een muur geschilderd staan. Goed verhaal. De vorige lezers hebben al wat dingetjes in de tekst gevonden. 

... ronkte ie de nacht als standby-brandweerman.  ---> geen idee wat je hiermee wilde zeggen. Ik zou van ie in ieder geval hij maken. 

‘Wees een sjonnie, en spend al je money,  -->  moet sjonnie niet met een hoofdletter?

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@MCH: dankjewel. Rode Mien is een blijvertje!

@Gi: je hebt gelijk, aangepast! Ik pende dit in mijn zeteltje, ik kom nooit in frituren, het is te zeggen, nooit nuchter.

@Carneli: hoop doet leven, alhoewel, van hoop kan je niet leven, denk ik dan. It's all show!

@MF: je hebt gelijk, kutmotto's aangepast, alsook de streepjes, al weet ik niet of ik dat bedoelde, maar hoe meer streepjes, hoe meer pret. En waar het vandaan komt? Dat weet alleen onze goede vader :)

@Madrid: dankje! De helaasheid der dingen van Dimitri V. is een topstuk, al is het boek veel beter dan de film.

@Fief: wat grappig. Wat ik met het ronken wil zeggen is dat de Sjors eigenlijk daar gewoon ligt te maffen. Sjonnie kan met hoofdletter, ik paste het aan. Dank!

PS: ik werkte dit verhaaltje door tot een stukje van 1600 woorden, mocht iemand niks anders te lezen hebben, let me know.

 

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit is in en in triest en toch kan erom glimlachen. Je hebt het tragikomische in de vingers. Tegelijkertijd is het kritiek op het gebruik van een motto wat mij dus aan het lachen zet. Wat me verder ook opvalt is het gebruik van taalregister dat de geloofwaardigheid vergroot en het gebruik van het motto tot een dieptepunt brengt.