Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zwarte kraaien

 

Zwarte kraaien.

Na 35 huwelijksjaren in lief en leed gedeeld te hebben, was het huwelijksbootje in redelijk kalm vaarwater gekomen. We hadden gouden bergen en zwarte sneeuw gezien.

Met behulp van de oudere generatie hadden we toch nog een gezellig huisje kunnen kopen. Met een grote tuin waarin de kinderen met de hond konden spelen en een zonnig terras waar behalve de poezen, ook ons gezin zich in de zon kon koesteren. Op een zwoele zomeravond stonden we op het terras nog even na te genieten van een fijne dag. Tot plotseling een grote zwerm kraaien kwam aangevlogen en met veel geschreeuw en theater neerstreek in de bomen achterin de tuin. Het lawaai was oorverdovend. Ik schrok geweldig omdat één van mijn vriendinnen juist had verteld dat zo’n zwerm zwarte vogels onheil voorspellen. Het onheil kwam. Ons bootje kapseisde. 

Na het onheil viel er een groot geluk in mijn schoot!

Een dag of 14 geleden werd ik opgeschrikt door het lawaai van een zwerm kraaien in de bomen van de straat waar ik nu woon. Sindsdien is de wereld niet meer hetzelfde…

Laten we hopen dat ook na dit onheil er een groot geluk in onze schoot valt!


 

 

 

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een coach bekritiseren is als vloeken in de kerk zeker? Ik trek mijn stoute schoenen aan en begin met de titel: voor zover ik weet zijn kraaien altijd zwart dus 'kraaien' of 'zwarte vogels' (zoals later in de tekst staat) is m.i. een betere keuze.
Wat het geluk na het onheil is laat je tot tweemaal achter elkaar aan de lezer over. In mijn buurt zijn er haast dagelijks zwermen van kraaiachtigen. Hun roep heeft mij nog nooit doen opschrikken, wel integendeel.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Gi

Beste Gi,

Heerlijk een lekker ietwat sarcastisch antwoord te krijgen. Ik ben geen schrijfcoach meer door veranderende levensomstandigheden. Jammer, want ik deed het graag. Het brengt echter veel werk mee. Als je het goed wilt doen en iedere deelnemer een antwoord geven. Omdat Odile de schrijfcoach van wacht is, heb ik ditmaal nog eens ingestuurd. Houd je stoute schoenen maar aan. Geef me maar lik op stuk. Ik denk dat je het meegemaakt moet hebben om te beseffen welk een zwerm zwarte vogels dan aan het schreeuwen is. Echt niet meer normaal. Ook wilde ik hier op dit forum een woordje van hoop verspreiden.

Door mij, als je zin hebt, al mijn schrijfsels door de jaren heen, op te zoeken en te lezen ga je het antwoord vinden wat betreft dat groot geluk.                                                      Nog een fijne dag toegewenst en tot de volgende keer.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Marijcke, spijtig dat je 'voor mijn tijd' coach was, maar ik ga beslist op zoek naar je vroegere opdrachten en dat groot geluk dat mij nu nog meer intrigeert. All the best.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Gi,                                                                                                                                                                                                        Ik wens je een gelukkig nieuw levensjaar toe met onder andere veel plezier in dit forum. Ik heb op het forum enorm veel geleerd! Eerst als deelneemster, later als coach. Ik denk dat ik er weer regelmatig aan ga meedoen. Een mens is nooit te oud om te leren.

Ik zie op de foto dat je een man bent. Het is een man die mij heel gelukkig gemaakt heeft. Bij bol.com kun je op de cover van mijn boek(je) 'De oude man' een tipje lezen over dit geluk. In vroeger tijden schreef ik ook veel in 'seniorennet.be' over geluk en ongeluk in het leven. (Marijcke's mijmeringen). Dank voor 'all the best'.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Marijcke, je hebt een intrigerend verhaal geschreven. Ik denk dat ik me wel een voorstelling kan maken van het groot geluk in je verhaal, maar ook ik moet ernaar gissen.
Het gevoel van onheil en het grote geluk zou je verder uit mogen diepen. Het blijft voor mij nu aan de oppervlakte waardoor ik de hoop niet echt meekrijg.

Je antwoordt Gi dat je het meegemaakt moet hebben om te beseffen hoe angstaanjagend het is zo'n zwerm vogels te horen schreeuwen. Naar mijn idee moet een schrijver zijn lezers juist dat gevoel laten ervaren. Dat is voor mij de essentie van het lezen: beleven.

Laten we hopen dat na dit onheil er een groot geluk in onze schoot valt!

 voor mijn gevoel hoort achter "dat" nog het woordje "ook" te staan.

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Je schrijft erg mooi en sfeervol, Marijcke, maar twee keer een niet nader omschreven 'groot geluk' laat mij helaas acher met een sterk onbevredigend gevoel, alsof ik zou moeten weten wat dat is, maar te stom ben om het uit te vogelen. Op zich vind ik het niet erg als ik als lezer zelf hier en daar details in moet vullen. Daar houd ik zelfs wel van, want dat maakt het ook een beetje mijn verhaal. Maar in dit geval gaat niet om details, maar om een essentieel onderdeel, en daarmee is het verhaal voor mij onaf.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je voor je reactie, Aurora.  Ik vind het compliment dat ik erg mooi en sfeervol schrijf prettig om te lezen. Dat je het verhaal als onaf beschouwt kan ik wel begrijpen. Het is zo dat ik inderdaad graag de lezer aan het denken zet (om iets uit te vogelen zoals je zo leuk schrijft, hoewel het in dit verhaal niet de bedoeling is). Ik heb ondervonden dat ik soms te moeilijk ben en de dubbele bodem in mijn verhalen niet altijd wordt opgemerkt. Maar dat geeft niet; ik heb er plezier in en ook heb ik plezier aan jullie reacties. Daar leer je zo veel van! Ik wens je een prettig weekend. 

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hallo Fief, bedankt voor het reageren op mijn verhaal.

Je tweede opmerking dat het woordje 'ook' de zin beter tot zijn recht laat komen is zeker terecht. Ik zal het aanpassen. De eerste opmerking van 'het beleven van het kraaiengeweld', daar moet ik nog eens goed over na denken. Je hebt inderdaad gelijk dat je zodanig moet schrijven dat de lezer het gebeuren ervaart, maar in deze (mijn) context heb ik zo mijn bedenking. Ik wens je een prettig weekend.

 

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Marijke, mooi en sfeervol geschreven. Ik miste de eerste keer het onheil en geluk. Nogmaals gelezen en besef dat een bepaald gevoel wat je overbrengt waardevoller is dan de gebeurtenissen die je had kunnen beschrijven. Mooi, dankjewel voor het delen. 

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goedenaond Meri, 

Dank je wel voor je fijne reactie. Ik heb dat ook dat ik af en toe een tekst meermalen moet lezen om er ten volle van te kunnen genieten. We zijn allemaal anders, hè?

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk verhaal, een tikje raadselachtig, maar ik vind het fantastisch dat je na het kapseizen geluk vond en zodoende een geheel nieuwe interpretatie geeft aan de zwerm zwarte vogels. Het geloof en hoop hebben dat er na iedere rampspoed voorspoed zal volgen. Mooi.

Is het niet: Een zwerm zwarte vogels voorspelt onheil? .  

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Er is wat voor te zeggen om het groot geluk open te laten. Daardoor kan de lezer zich afvragen wat voor hem of haar groot geluk zou zijn. Persoonlijk vind ik dat je goed bent in een bepaald gevoel overdragen en je hebt daarbij een eigen stijl, die minder van het show-don't-tell type is. Ik vind het leuk dat je meedoet en jouw blik op het thema werpt.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Odile, leuk een reactie te krijgen. Het was best wel een uitdagende opdracht. Veel succes in het coachschap!

Het is veel werk, hoor. Niet te onderschatten. Fijn te lezen dat ik een eigen stijl heb.