Hoi Tony, meer gin dan tonic, gok ik. Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. Kun je hier van voortekens spreken?

‘Naaldhakken van twintig centimeter,’ denkt hij. ---> gedachten  hoeven niet tussen ah-tekens

Ha Tony, je hp heeft veel fantasie. Verder kan ik zijn gedachten niet helemaal volgen, maar dat ligt vast aan mij. Je gebruikt originele metaforen, maar domgenoeg begrijp ik niet altijd wat je bedoelt. Je hp, denkt, mompelt en zegt dingen. Zegt hij ze echt? of was het toch 'denkt'? Je laatste zin is voor mij raadselachtig.
Voortekens horen idd bij notenbalken. Voortekenen, daar gaat de opdracht over. Leuk dat je die beide in je verhaal hebt verwerkt.

Tony, de laatste keer dat ik suggereerde dat een collega schrijver iets geslikt had voor hij begon te schrijven, kreeg ik gedonder. Maar jij zou dus te veel gedronken hebben? Soit, zoals M.F. opmerkt heb je de voortekenen op jouw notenbalk perfect beschreven. Nu nog het adres meegeven waar Jos die 'birds on the wire' aantrof.

@Gi, ik refereerde niet aan de schrijver, maar aan de hp. 

Les excuses sont faites pour s'en servir. De uitdrukking kan in deze context op twee manieren geïnterpreteerd worden.

Kan niet meer vergelijken maar heb de indruk dat het nog vlotter 'klinkt'. En dat adres?

Hoi Tony, het verhaal zou voor mij logischer zijn als Jos eerst buiten een paar vette mussen op een draad ziet zitten. "Vette mussen brengen een rijke oogst" (voor hem een teken dat hij wel eens zou kunnen scoren bij de dames) en dat hij daarna de dames aan de bar met de mussen vergelijkt 

Voor een grietje, het linkse in een rij van vijf, met roodgestifte lippen, geblondeerde haren, een uurtje geleden gebrusht en in een gouden blinkend topje dat plakt op tepels, heeft tappen betekenis.  --->  deze zin is lastig te lezen met die overdosis aan komma's en beschrijvingen. Heeft "een uurtje geleden gebrusht" meerwaarde voor het verhaal? Dat ze haar lippen gestift heeft, heb je eerder al gezegd.
het linkse = de linkse
roodgestifte = rood gestifte 

knipoogt opnieuw naar Jos  --> Jos moet "hem" zijn volgens mij. Het verhaal is vanuit Jos geschreven.

Het linkste juffertje sleurt een kauwgum uit haar mond als een mus een worm uit de grond. Als een slangenbezweerder zijn slang uit een mand.  ---> De tweede zin klopt zo niet. Wel als je van de punt een komma maakt. 
... als een mus een worm uit de grond, als een slangenbezweerder zijn slang uit een mand.

Brrr, je zal maar iemand kauwgom uit haar mond zien sleuren... ik kan me er niet eens een beeld bij voorstellen.

Wel leuk gevonden, je hele verhaal, het is sterk geschreven, voel meteen walging opkomen, en niet eens zozeer door die mezende mussen, maar die op kezen azende HP. 

Tony, ik had je eerste versie gelezen, wist werkelijk niet wat ik er van moest vinden, dus commentaar achterwege gelaten. 

Nu je versie 3 gelezen, ben beelddenker, zie het voor me nu. Prettig tempo, leest lekker. Met plezier gelezen! 

Yes, Tony, dit is hem! Top!

Ik werd terug meegenomen naar mijn kindertijd, waar ik muziekles kreeg met het mi-vogeltje en het sol-vogeltje. Die zaten ook op elektriciteitsdraden. 

De zichtbare tepels deden mij aan een uitdrukking denken met andere vogels, iets met kiekens en een draad. Maar eerlijk gezegd ben ik geen fan van die uitdrukking. 

Je hoort het vast niet graag, maar ik vind toch wel vaak iets poëtisch in je teksten: het dubbel gebruik van woorden, metaforen,...

Ik vraag me wel af waarom ze fake schoenen heeft, met zo'n uurtarief. 

Mooi gevonden, Tony. Toch worstelde ik bij het lezen met hetzelfde als Annabe.
Bijvoorbeeld:

Het linkste juffertje sleurt een kauwgum uit haar mond als een mus een worm uit de grond. Als een slangenbezweerder zijn slang uit een mand. Neem uw staf en laat hem voor Farao op de grond vallen, het zal een slang worden, denkt Jos, neemt zijn gin-tonic, glijdt van zijn kruk en slingert rond de bar naar knipoogster.

Hoe mooi ook gevonden, ik vind de poëtische gedachten niet bij de hp passen. Het kan een prachtig contrast opleveren, poëzie versus platte geilheid, maar dan moet de poëzie van de schrijver komen en niet van de hp; het bloed kan maar één kant op stromen.
Niettemin een mooi verhaal en met plezier gelezen.

Waarom niet? Een groot contrast binnen een personage die wel bijna obsessief aan het waarnemen is zowel van vogels als van dames en daarbij voortdurend verbanden legt tussen rijke oogst en de dames van plezier. Ik vind dat je er nog werk aan hebt omdat de wansmaak je poëzie de das omdoet. Misschien is dat ook je intentie? 'lippen stiften' is bijvoorbeeld nogal een cliché. Dat past niet bij de metafoor van de staf. Nu ja, dit verhaal is in ieder geval intrigerend.