De locatie vind ik leuk gekozen, een pier met zulke hevige golven en wind. Helemaal het witte schuim vond ik sprekend, samen met het zand in Ernsts gezicht en de zilte smaak op zijn lippen.

Weerspiegelt ook lekker hoe hij zich voelt na zijn ontslag. Vandaar ook dat ik denk dat je het gedeelte "De razende zee weerspiegelt zijn eigen gevoel. Ernst is razend" weg kan laten in het kader van show-don't-tell.

Het idee vind ik ook een leuke, iemand die zoveel later een fles-in-brief uit een tijd van oorlog vindt. Ik mis alleen hoe de inhoud van de brief te maken heeft met Ernsts eigen situatie.

Bedankt voor het delen van je verhaal Maria!

P.S.: Klopt de zin 'Ernst kijkt uit het raam' in de 5e alinea? Ik dacht dat hij de hele tijd buiten was namelijk.

@DrKlok: Ernst zat inmiddels toch in de strandtent waar hij uit het raam kan kijken
@Maria Fransisca: wat een goede inval: én het verhaal, én het vooroorlogse taaltje in de brief. Jouw beschrijving van de ruwe zee kan zo op canvas geschilderd worden.

Toepasselijke setting in deze stormachtige tijden. Ik ben blij dat ik niet gelijk gereageerd heb, want het duurde even voordat ik je verhaal kon waarderen zoals het denk ik bedoeld is. Wat me was bijgebleven van de eerste lezing was het gevoel dat het allemaal wat zinloos aandeed. Ik vond je verhaal prettig geschreven, maar het was me niet meteen duidelijk waarom je Ernst en de brief bij elkaar bracht. Nu ik er nog eens rustig voor ben gaan zitten en begrijp (denk ik) dat het verhaal juist over zingeving gaat, weet ik het pas naar waarde te schatten. De brief plaatst alles in een ander perspectief. Komt tijd, komt raad en achter de wolken schijnt de zon, maar dan op een heel subtiele en ingetogen manier verteld.

Er komt iets zouts in zijn oog.

Sterk spul hè? Heel mooi. Ik zie steeds meer dingen waarvan ik niet begrijp hoe ik ze heb kunnen missen. Je slotzin vind ik ook prachtig. Ik hou maar op, want anders sla ik door. Goed gedaan.

@Gi: Je hebt compleet gelijk! Geen idee hoe ik die gemist heb :o

Dina. Leuk. Mooi hoe je de natuur aan het eind de rust laat brengen die Ernst(!) nodig had. Niet langer voorovergebogen, maar krachtdadig flessen werpend.

Ik sluit me aan bij Mespunt (en de andere positieve reacties). Het stormt op verschillende niveaus en het komt ook op al die niveaus weer tot rust.

Op een paar momenten vond ik het wat teveel 'tell', maar dat is een smaakopvatting.

Is de brief weer terug in de fles gestopt?

Met plezier gelezen.

Dag Maria Francesca

Ik vind je verhaal erg goed. Punt. De beschrijving aan het begin, de intro, de opslaande golven, het stormachtig wee: dat vind ik mooi gedaan.

Dan laat je het personage een brief lezen: die brief is gewoonweg mooi dat is een brief waar de liefde van afstraalt. Dus dat heb je ook straf gedaan. Ik lees ook het verband tussen de intro en de brief in de fles. Naar mijn mening klopt het verhaal.

Mooi geschreven, erg graag gelezen. Ik vind het knap.

Johanna

Erg goed geschreven en gevonden MF. Duidelijk geïnspireerd door stromweer!

ZG.