Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Majesteit - Opdracht #387 De eerste keer

3 februari 2022 - 8:56

 

Majesteit

Het kwam door dat woke­-gedoe met de Gouden Koets, de herinnering. Prinsjesdag 2010, zonder prinses Maartje, maar wel met hetzelfde bekakte accent als onze konigin. Vrij naar Wim. Hij was een klojo, mijn hoofdredacteur-van-toen. Een oude republikein eropuit sturen om voor de eerste keer -en de laatste- de derde dinsdag te verslaan. ‘Zoek maar een nieuwe invalshoek, een menselijke’, zei hij. Kwam dat echt uit zijn mond? Les twee van het journalistenhandboek kende hij dus.

Mijn briljante vondst om sneue types uit Appelscha en Zwaagwesteinde te bevragen op hun band met Oranje was tweeduizend keer eerder gebruikt, maar … nooit door mij. Met hoed op, effe geleend in een koffiehuis selecteerde ik mijn slachtoffers zorgvuldig. Hoe uitbundiger hun hoed, des te meer hadden ze te vertellen. En ik maar aanmoedigen, en prijzen om hun originele antwoorden. Als journalist ben je ook een beetje acteur. Ik had nog een paar van die te blije oranjeklanten te bewerken voordat de paarden, de koets en Trix voorbij kwamen. Plus alle wandelende museumstukken die je er gratis bij krijgt. Op het Lange Voorhout hoorde ik geluid van paardenhoeven, gevolgd door een aanzwellend applaus, dat zo lekker weergalmde. Het klapvee hield zich niet in, en vanuit een bewolkte lucht deed plots de zon mee. Met een Jakobsladder wierp zij haar licht op de voornaamste persoon van deze dag.

Een dame, onmiskenbaar op leeftijd, wandelde achter de eerste paarden aan over de kasseien, gekleed in een jurk van oud roze en violet, met accenten van wit. Vanonder haar bijpassende hoed in paarstinten met zelfgeraapte ganzenveren wuifde ze naar haar landgenoten. Niet alleen haar gezicht, maar haar hele lijf straalde, zoals alleen Down-mensen dat kunnen. Ook ik wuifde met eerbied naar de Majesteit, en boog diep met mijn hoed in m’n hand. Op gepaste afstand volgde de gouden koets met de eerste burger van het land. Niet zo gekozen, wel zo geboren.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2022 - 11:46

Hoi Henk, welkom op het forum. Een originele invulling van de opdracht. Je hebt een fijne schrijfwijze. 
Ik vond een paar dingetjes in de tekst:

konigin  ---> koningin. Waarom schrijf je het cursief?

Getallen worden voluit geschreven:
de 3de dinsdag ---> de derde dinsdag
2.000 keer --->  tweeduizend keer

maar ……   ---> een beletselteken heeft maar 3 puntjes

Met hoed op, effe geleend in een koffiehuis selecteerde ik mijn slachtoffers zorgvuldig.  ---> achter koffiehuis hoort ook een komma, lijkt me. 

Ook ik wuifde met eerbied naar de Majesteit,  ---> volgens mij is het de majesteit (met kleine letter, want het is dan geen aanspreking), of Hare Majesteit. 

m’n hand  ---> naar mijn idee is het mooier om mijn te schrijven, zeker als je schrijft hoe plechtig je een buiging maakt, maar daarover zullen de meningen verschillen. 

de eerste burger van het land  ---> volgens mij noemen ze een burgemeester wel eens eerste burger. De voorzitter van de Federale Kamer in België noemen ze ook de eerste burger (vond ik op Google). Een koning(in) is het staatshoofd.

laatste zeurtje: In de titelbalk hoeft alleen het nummer van de opdracht te staan en je eigen titel. De titel van de opdracht hoeft er niet bij. 

Gi

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2022 - 13:20

Als niet Nederlander, die regelmatig naar het inmiddels verdwenen 'Blauw Bloed' keek, kan ik dit verhaal niet helemaal volgen. Naar het einde toe is er voor mij verwarring alom. Er wandelt een niet nader genoemde dame met haar hoed vol veren, waarin ik de queen herself herken, terwijl er in haar koets ook nog iemand zit (een eerste burger). Kan de journalist of een oranjelezer mij soelaas bieden?  

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
5 februari 2022 - 23:51

 

Ik geef toe, ik ben licht jaloers op hoe je je zinnen weet te verwoorden Henk ;) Vrijwel elke zin in het verhaal leest heel niet-standaard: veel variatie in de woorden, weinig "Ik zie zus en hoor zo". "Hoe uitbundiger hun hoed, des te meer hadden ze te vertellen" vond ik een mooie!

Daarnaast vind ik dat je ook lekker veel over de journalist duidelijk maakt zonder het direct te zeggen. "Ik had  nog een paar van die te blije oranjeklanten te bewerken...", "Het klapvee hield zich niet in, en vanuit een bewolkte lucht deed plots de zon mee." Prachtig!

Wat ik je nog wel mee wil geven is iets dat lijkt op wat Gi zei: het verhaal was vaak moeilijk voor me om te volgen. Ik moest de meeste zinnen een paar keer opnieuw lezen voor ik begreep wat er stond. Deels komt dit denk ik door mijzelf: 'prinses Maartje', 'de koets en Trix' en 'Jakobsladder' zijn dingen waar ik niet zo bekend mee ben.
Aan de andere kant kan het komen door de keerzijde aan je niet-standaard zinnen: je zinconstructies en je woorden zijn vaak aan de moeilijke kant.

Maar, ondanks het bovenstaande, heel mooi geschreven. Bedankt voor het delen Henk!

 

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2022 - 12:48

Hoi Henk, 

Mooi verhaal! Ik heb delen twee keer gelezen, omdat ik voelde dat ik iets de 1e x gemist had. Het zit bomvol pareltjes. Soms gaat dat ten koste van de snelheid. Maar het is vermakelijk en beeldend, en heel herkenbaar (althans, van wat je ziet op tv...). 

Bedankt!
Yvette