Hoi Anton, ik weet niet goed waar je heen wil met je verhaal. Het leest voor mij erg rommelig.

Kijk nog eens naar het gebruik van de interpunctie. Een beletselteken gebruiken, heeft zijn nut, maar overdaad schaadt.

Ik kan gek doen, dat weet ik! altijd maar die laffe route: ‘pijn overkomt je, moet je niet opzoeken’ ---> Altijd moet met een hoofdletter. Achter opzoeken hoort een punt. Ik twijfel op pijn met een hoofdletter moet. Het is een citaat.

Wat zullen haar vriendinnen zeggen, of haar familie.  ---> dit is een vragende zin, er hoort dus een vraagteken achter.

Dag Anton, 

Dat klinkt als een storm in je (hp zijn) hoofd. 'Ik hou van jou' lijkt veel meer ballast met zich mee te dragen dan louter het uitdrukken van intense, warme gevoelens voor iemand. Dat is erg jammer voor je hp, vind ik en maakt het voor mij soms moeilijk invoelbaar. Misschien moet ik het later nog eens lezen om te zien wat er niet staat.

klein dingetje: ones zou once moeten zijn, geloof ik.  

/-/

Schitterend. Mooi verwoord de gedachtenstrijd met de interne motivational speaker. De poging om gevoel te overstemmen met ratio en het wanhopig grijpen naar verlangens om ze als manifestaties te positioneren. De herhaling werkt. De hoofdpersoon probeert zichzelf met een waarschijnlijk aangeleerde mantra kracht te geven en gaat dan aan het eind, gecontroleerd door zijn eigen opgeblazen overtuigingen en zonder aandacht voor de actuele situatie volledig over the top met zijn 'ik hou van jou'. Genieten.

Als ik het goed begrijp, staat de hp als een Emile Ratelband zijn timide alterego op te jutten. Schitterend idee, en heel herkenbaar. Het is soms makkelijker een volle zaal toe te spreken dan een meisje (of jongen) te zeggen dat je van haar (of hem) houdt.
Het kost me wel moeite het verhaal te blijven volgen en ik denk dat het wel wat ingekort kan worden, maar ik herken het zeker als monologue interieur.

Hoi Anton, het is inderdaad een stuk ingekort. Herschrijven is niet alleen zinnen schrappen, maar ook kijken hoe je zinnen op een andere manier kunt formuleren. Ik heb een aantal zinnen eruit gehaald waar ik op haak.

Zo, kijk maar eens goed naar jezelf in deze spiegel maat, je, nee ik ik Ík! ---> één keer ik is volgens mij ook voldoende.

Oké oké oké, vooral omdat ik niks wil missen  ---> waarom drie keer oké? Zoiets zul je ongetwijfeld zeggen, maar het leest niet fijn.

FOMO maar vooral: YOLO, oóh je bent al oud man Ik, Ik ben oud. Maar nooit echt gekke dingen doen, YOLOFALAP:  ‘You Only Live Ones For As Long As Possible’. ---> naar mijn idee kun je "FOMO .... dingen doen" ook gemakkelijke weglaten. Voegt het iets toe?
Achter man hoort overigens nog een punt. 

Ik wil het, Ik kan het, wanneer? Ik wil het, Ik kan het, wanneer? --> Dit herhaal je een paar keer in het verhaal. Een soort mantra. Waar de "wanneer" op slaat, is me niet duidelijk. Misschien zou het herhalen met één keer "Ik wil het, ik kan het" ook goed zijn.

En stomme dingen doen, héle stomme dingen, zoveel stomme dingen, --->herhalingen!!

Daarom blijf ik nu nuchter. Zo bezie ik de wereld, nuchter, relativerend. Ik kan niet tegen onrecht en onzin en domheid.  ---> twee keer nuchter. De eerste zin kan gemakkelijk weg. Van de eerste "en" zou ik een komma maken.

En ik ben niet allemansvriend, die heeft geen vrienden!  ---> ik ben geen allemansvriend. 

Wat zullen haar vriendinnen zeggen, of haar familie. Er is meer dat ik niet weet. Als ik mezelf mijn adviezen zou geven, en ze zou opvolgen. Joh … dan zou ik gelukkig zijn, En rijk … en niet alleen…   ---> dit kan strakker: 
Wat zullen haar vriendinnen of familie zeggen? Als ik mijn eigen adviezen op zou volgen, joh, wat zou ik dan gelukkig zijn, rijker en minder alleen.

kijk haar aan en zeg het, Zeg het! ---> de komma moet een punt zijn. 

Gi, als je commentaar wenst te geven, doe het dan opbouwend zoals Fief en anderen doen. 
Zet Anton niet laatdunkend neer als een junk. 

/-/

Dit soort opmerkingen horen hier niet thuis!

Ik ben het niet eens met Fief; de herhalingen in dit verhaal hebben heel duidelijk een functie.

@Anton: Zoals Fief al meteen  schreef, was de eerste versie erg rommelig. De tweede versie is beter en de herhalingen zijn eigen aan de tekst. Het is een stijl die niet mijn voorkeur geniet en zo te lezen duidelijk wel die van bijvoorbeeld Sakura. Ieder zijn meug, YMMV, maar evengoed benieuwd naar je volgende teksten.

Anton, ik struikelde over FOMO en YOLO en bleef liggen.

Ha Anton, dapper dat je je hebt gewaagd aan een nieuwe stijl. Voor mij is deze manier van schrijven niet bekend en ik denk dat in dit geval onbekend, onbemind maakt. Ik heb moeite om mijn aandacht erbij te houden. Er gebeurt 'niks'. Maar ja, dat hoort bij de nieuwe stijl. Wat ik mooi vind aan je tekst is het gelukkige einde. Zelfoverwinning in optima forma. Goed gedaan!

Anton, met de 'Tja' had ik al door dat je mij had begrepen: eindelijk iemand die 'zwarte humor' op prijs kan stellen. Ik ga voortaan een dagje wachten alvorens mijn spontane reacties te posten, maar vrees dat ze dan niet zullen veranderd zijn. That's how it works, no? LSHCCOMNAIWEDA.

Hi Anton,

Ik werd een beetje nerveus van dit verhaal (door het tempo, de woordkeus, de zinsopbouw, de snelheid) - maar dat is in dit geval júist goed, omdat het een sfeer neerzet. Ik ben blij dat er zoveel 'wit' (witregels) in het verhaal zit, voor wat ademruimte. Ik ben wel op het verkeerde been gezet, of misschien ligt dat aan mij: ik dacht dat hij op het punt stond om te gaan trouwen, maar niets zo permanent voorlopig ;)

gr, Yvette