Taco, goed verteld, spannend verhaal. Goed dat je in het begin van het verhaal liet merken vanaf welke plaats het verhaal geschreven is: het schavot. Meteen kwamen me de beelden uit de middeleeuwen voor ogen. Ik moest denken aan het einde van 'Het parfum".

 jongens waren achter elkaar aan het rennen. >> jongens renden achter elkaar aan
broeksriem >> broekriem

Je was de eerste taco, dat is alvast een prima invulling van de opdracht. Ook goed verhaal! Origineel.

Herlees je nog eens wat zinnen, het kan wat strakker denk ik. (bv een beetje veel 'spannend')

Taco, je deed het weer, een goed verhaal verzinnen en het in de verleden tijd zetten. Kom op, naar de tt ermee en het zal eens zo spannend worden (heb ik net met mijn inzending ook gedaan).

Joepie!

Stukken beter, Taco in de tt. In de laatste alinea  kunnen nog wat woorden weg om het 'directer' te maken, bijvoorbeeld:
Ze kunnen er elk moment aankomen.---> Zij komen er aan.
En op dat moment horen we het geratel van houten wielen op de kasseien ---> Wij horen het ...
Het is doodstil geworden op het plein----> Het is doodstil op het plein,
de jongens zijn nu ook achter de rokken van hun moeder gekropen-----> de jongens kruipen achter der rokken...

In de tegenwoordige tijd veel sterker, Taco. Nu zijn we getuigen van de gebeurtenissen.

Taco, mooi beschreven, deze eerste keer. Duidelijk niet autobiografisch, toch? ;-)
Maar je beschrijft e.e.a. heel beeldend: de middenstand, de mensen erom heen. Lachen, dat praktijkexamen!
Ligt het aan de opdracht, dat er weinig dialoog is? Ik moet nog aan iets beginnen, maar de dialoog lijkt me wel een aandachtspunt. In elk geval vind ik dit verhaal origineel en ik heb het met plezier gelezen.

Wat een metamorfose, die TT. Goed gedaan!

Taco, je zou de ter dood veroordeelde ook kunnen vragen of hij nog even met Apeldoorn wil bellen.

Of het nou de zon is die 'strak' staat, of dat dat de 'blauwe hemel' had moeten zijn, daar wil ik vanaf wezen. Dat die komma in de tweede zin beter een punt was, zal ook wel. Maar 'pluimage': dan ben je toch meteen in de middeleeuwen?

Die bijl aan het einde, ik weet het niet. Het was al duidelijk wie dit was. Het voegt niet zoveel toe. Het toont de hoofdpersoon bovendien opeens veel zekerder van zichzelf, terwijl die zenuwen juist zo origineel zijn.

Op zinsniveau, zou ik het mooier vinden als we eerst de soldaten zien en dan pas de veroordeelde in 'Op de wagen staat de geboeide veroordeelde geflankeerd door een paar soldaten.' Bovendien als de gevangene geflankeerd is, dan is 'een paar' eigenlijk overbodig en net te imprecies. Ik zou dan kiezen voor 'soldaten' of 'twee soldaten'. Ook met 'geboeid' kun je in deze context veel meer doen.

Maar goed, als we het hebben over eerste keren, is dit wel een fraaie.  

Hoi Taco, goed verhaal. Met plezier gelezen.

Je hebt al de nodige aanwijzingen gehad. Ik vond nog een klein dingetje:
ik kijk er naar uit. ---> ernaar (het werkwoord is ernaar uitkijken) 

Leuk verhaal, origineel. Mooi beschreven setting, met plezier gelezen.

Nog twee dingen die mij opvielen:

Er wordt zachtjes gepraat en steelse blikken gaan mijn kant op. Je voelt de spanning voor wat er komen gaat.>> de tweede zin mag van mij weg, de spanning wordt mij al duidelijk uit de eerste zin, en het stuk ervoor.

Door de deur > door de deuropening (of hij heeft röntgenogen?)

mooi verhaal.

Vroeger was alles beter.

A.

Wat weet je uitstekend de plaats, tijd en sfeer te beschrijven. Prachtig.

Ik begrijp dat je het verhaal van vt naar tt hebt gezet. Ik heb de eerdere versie niet gelezen, maar het lijkt mij een goede keuze,
Ik geloof dat je een vorige keer vroeg of er een regel voor is. Niet dat ik weet, maar ik weet er ook het fijne niet van. Soms schrijf ik een verhaal in vt, soms in tt, maar het is vaak gevoelsmatig. Door in tt te schrijven, betrek je de lezer veel meer bij het verhaal, dus dat heeft bij mij een lichte voorkeur, maar soms, als er veel monologen of dialogen in de tekst zitten, vormen vt in de vertelling en tt in de gesproken teksten (of omgekeerd) een dankbaar contrast.

Over dialogen gesproken: nee, die zijn niet altijd nodig in een verhaal. Mijn vorige verhaal (De disgenoot) bevatte ook geen gesproken tekst en daar heb ik niemand over horen klagen.
Ik mis het in dit verhaal ook niet.

Ik begrijp ook dat je het verhaal strakker hebt gemaakt. Niet genoeg, denk ik, want het kan nog veel en veel strakker.
Wat mij soms helpt is na het schrijven van een verhaal mezelf te dwingen het terug te brengen naar een lager aantal woorden, bijvoorbeeld een verhaal van 447 woorden naar 400, dan naar 375 en zo ga ik door tot ik meen dat verder inkorten ten koste gaat van het literaire gehalte.
Neem nu:

Rondkijkend vanaf het schavot zie ik dat het marktplein helemaal gevuld is met mensen van allerlei pluimage. Ik zie boeren op hun klompen zij aan zij staan met kooplieden in hun fluwelen jassen.

Is terug te dringen tot:

Vanaf het schavot zie ik dat het marktplein gevuld is met mensen van allerlei pluimage:  boeren op klompen naast kooplieden in fluwelen jassen.

Kan je hier wat mee?

Graag gelezen.

Hoi Taco,

Wat een verrassend einde! Dat had ik niet aan zien komen, en dat is zo'n beetje de eerste keer van alle inzendingen bij deze opdracht. Leuk. 

Ik heb moeite met het gebruik van het woordje 'je' in de 1e alinea. Wat als je dat gewoon vervangt door 'ik'? 

Dankjewel voor je bijdrage!
Yvette 

Taco, even onder een van jouw eigen uitstekende teksten (ik val in herhaling) melden dat ik jouw gewaardeerde opmerking onder het stukje van Sakura beantwoord heb in de rubriek 'Onderlinge Communicatie'.