#386 Ballast
Toen ik 27 was, maakte ik een fietsreis naar Basel. Elke avond zette ik mijn tent op, at een koude maaltijd en warmde mijn handen aan een beker thee. Om ballast te vermijden, nam ik enkel mee wat ik niet kon missen. De avond voor ik Zwitserland zou binnenrijden, kwam er aan de lange stenen eettafel van de campingplek een andere fietser tegenover me zitten. Zijn onbezorgde gefluit deed me ineen krimpen. Zelf voelde ik me bedrukt. Het bereiken van Basel betekende dat ik terug moest naar mijn kamertje in Brussel, waar ik muurvast zat met mijn proefschrift.
Beleefd beantwoordde ik de groet van de man. Hoewel ik me ergerde aan zijn zelfzekerheid, kalmeerde ik ook van de trefzekerheid waarmee hij zijn groenten sneed. Tegen wil en dank raakten we aan de praat. Hij bleek uit Nijmegen te komen en was onderweg naar Rome. We hadden deels dezelfde weg achter de rug, maar ter hoogte van Colmar had hij voor de bergroute gekozen. Ik had me beperkt tot de vlakke route aan de Rijn. “Voor die zware klim ben ik nog niet klaar,” bekende ik.
Ietwat jaloers keek ik toe hoe hij een ongedwongen praatje aanknoopte met elke fietser die water kwam tappen, iets waar ik veel te schuchter voor was. Ik bedacht me dat het heerlijk moest zijn om zo onbezorgd in het leven te staan.
De hele tijd al had ik verwonderd toegekeken hoe hij olijfolie, metalen bestek en zelfs een fles wijn op tafel zette. Toen hij uit zijn fietstas ook nog een echte, gietijzeren pan opdiepte, kon ik mijn verbazing niet langer verbergen. Hij ving mijn blik en grinnikte. “Een gewoonte van mijn vrouw. Lekker eten is belangrijk.” Liefdevol schikte hij de groentjes in de pan. We luisterden naar de spatjes van de hete olie, het zachte gesis van garende paprika. Rond ons was het inmiddels donker geworden.
“Bent u de berg echt over gefietst met een gietijzeren pan in uw fietstas?”
Hij glimlachte naar een herinnering. Wreef met zijn duim over een krasje in de steel.
“Soms is het zwaarder om iets niet bij je te hebben.”
Vlak voor ik me naar mijn tent in het donkere grasveld begaf, hield hij me tegen. “Weet je, sommige fietsers willen de berg absoluut om ter snelst doen. Dan staan ze in de eerste bocht uit te hijgen.” Zijn stem verzachtte, hij gebaarde naar mijn fiets.
“Eerste versnelling. En blijven rijden.”
Hoi Laura, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Laura, welkom op het forum. Wat een mooi verhaal heb je geschreven. Graag gelezen.
27 ---> getallen schrijf je gewoonlijk voluit.
... hoe hij olijfolie, metalen bestek en zelfs een fles wijn op tafel zette. ---> hier haakte ik even. Bestek zet je niet op tafel, dat leg je op tafel.
groentjes ---> in kookprogramma's wordt vaak gebruik gemaakt van verkleinwoorden (uitje, preitje, enz). In de zin erna ook "spatjes". Persoonlijk vind ik dat heel irritant. Waarom niet gewoon groenten?
Dag Fief, dank je voor deze…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Dag Fief, dank je voor deze opmerkingen! Ik onthoud ze voor volgende keer. Over de verkleinwoorden: mij heeft het nog nooit gestoord als iemand verkleinwoorden gebruikt. Het kan een kwestie van smaak zijn, maar ik ga hier zeker op letten! :-)
Laura, 'zette' kan je…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Laura, 'zette' kan je vervangen door 'deponeerde' en dan klopt weer alles. Ik houd ook wel van de kleinere formaten groenten, die hebben meer smaak ;-) Een origineel verhaal over een tafelgenoot. Morgen is er een nieuwe opdracht. Meedoen!
Dank je Gi!! :-D Goede…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Dank je Gi!! :-D Goede suggestie!
Vraagje (omdat dit alles nog een beetje nieuw is voor mij): mag ik mijn tekst meteen aanpassen op basis van jullie suggesties, of is het niet gebruikelijk dat er achteraf aan de teksten wordt gesleuteld? En/of als ik iets aanpas, moet ik dat dan aanduiden in de tekst (italic/groen/...)? Ik zocht in de regels maar vond het niet meteen.
Er moet niets, Laura, en wat…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Er moet niets, Laura, en wat je met de commentaren en tips doet, is aan jou, maar ik zou zeker kleine foutjes verbeteren en als je grote wijzigingen aanbrengt, is het gebruikelijk om een nieuwe versie boven de oude te plakken, zodat lezers kunnen zien wat er veranderd is en we de commentaren nog begrijpen.
Wees welkom!
Wat een mooie binnenkomer! …
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Wat een mooie binnenkomer!
'Hij glimlachte naar een herinnering' is een van meerdere haast poëtische zinnen in je verhaal.
Je trekt me op een of andere manier heel dichtbij. Ik ben ook benieuwd meer van je te lezen!
Wat betreft je vraag, ja, je kan gewoon wijzigingen aanbrengen in de tekst. Als je grote stukken herschrijft of een andere insteek aan je verhaal geeft, kan je de nieuwe versie boven de oude zetten, zodat lezers de opmerkingen nog kunnen plaatsen. Als het slechts een aantal kleine tekstuele aanpassingen betreft, kan je die gewoon in de tekst doen. Er is dan geen aanduiding van wat je veranderd hebt. Dat weerhield mij er in het begin ook van die te doen, maar je kiest zelf welke versie van het verhaal er staat.
Edit: ik heb te lang getypt, Musonius was me voor!
Ha dank je wel allebei :-)…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Ha dank je wel allebei :-) zo fijn, dit forum. Ik kan zoveel bijleren en het geeft me echt weer plezier in het schrijven. Fijne dag nog ^^
Hoi Laura, Zoals je…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Laura,
Zoals je misschien al gelezen hebt, is het helemaal aan jou of en wanneer je aan de tekst sleutelt. Hou er wel rekening mee dat de schrijfcoach die de opdracht heeft bedacht (in dit geval ben ik dat) maar één keer feedback op je tekst geeft. Dat kan je in je achterhoofd houden, maar laat ook dat je tot niets verplichten. Als jij het voldoende vindt om na een revisie verder te kunnen met feedback van de forumleden, is dat prima!
In principe gaan de schrijfcoaches ook niet in op wat er in de reacties onder een verhaal wordt geschreven. Maar dit vond ik wel een uitzondering waard ;)
Nog een (ongeschreven) regel: per week mag je maar één verhaal insturen.
Leuk om er weer een nieuw forumlid bij te hebben, welkom! Ik kijk uit naar je komende verhalen. Je krijgt over een paar minuten inhoudelijke feedback van me terug.
Groet,
Nadine
Hoi Laura, Je hebt een heel…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Laura,
Je hebt een heel mooi verhaal geschreven! Het heeft een prettige stijl en een mooi tempo.
Ik vind vooral je groentjes heel mooi in het verhaal verwerkt. Je geeft in de derde alinea aan wat je personage graag zou willen wat betreft contact maken en in het leven staan. vervolgens lukt het je om de (verschillende) groenten op een symbolische manier te verwerken dat die je zo verder door het verhaal leiden.
Je schrijft liefdevol schikken (wat een vondst!) om te beschrijven wat het medepersonage al geobserveerd heeft: je moet wel een bepaalde zorgeloosheid hebben wil je al die dingen meezeulen op een fietstocht. Naarmate het verhaal vordert, laat je steeds meer handelingen voorbijkomen die de groente steeds lekkerder doen lijken. Dat eindigt in een zorgeloos (daar is -ie weer!) diner.
Vervolgens heeft je medepersonage een simpele oplossing om mee af te sluiten om die zorgeloosheid op de fiets die hij ook ervaart - nog net niet letterlijk- op de fiets mee te geven. Wat wel letterlijk én figuurlijk is tussen de regels door: "Vriend(in), het gaat beter in een andere versnelling..." En dat verwijst weer terug naar je eerste stuk, waar het proefschrift qua tempo hoogstwaarschijnlijk niet is wat het moet zijn.
Je bent heel mooi aan de slag gegaan met symboliek en thema. Erg knap gedaan!
Groet,
Nadine
oh Nadine, dank je wel voor…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
oh Nadine, dank je wel voor deze mooie woorden! Dat is fijn :-)
En bedankt om deze leuke opdracht te verzinnen!