leven na de door schrijfopdracht 382

Dit is het.

Dit is het dan. Het is anders dan ze mij verteld hebben. Anders dan dat ik mij had voorgesteld. Anders dan wat ik geloofde.

Alles is gelogen, bedacht en op geen enkele manier een werkelijkheid. Er is geen hemel en geen hel. Er is niets. Geen licht, geen duisternis, geen zwart gat, geen tijd, geen gevoelloosheid, geen extase.  

Ik geloofde in een hemel, waar het geluk oneindig is, volledig en overweldigend, maar er is niets. Elke week ging ik naar de kerk. Trouw las ik de bijbel. Ik heb de waarheid gezocht en ik geloofde hem gevonden te hebben.

In de hemel had ik moeten zijn. Waar de daken van goud zijn. In mijn oren had het gezang van engelen moeten klinken. Zo zoet, zo mooi gesponnen, een traktatie voor de ziel. Zoete geuren had ik moeten opsnuiven. De wind had zacht als een donzen veer langs mijn lichaam moeten strijken, maar niets van dit alles.

Nu zweef mijn ziel over de aarde. Een eeuwigheid, waarvan geen seconden van is verstreken heb ik gezocht naar leven. In de spelonken van de bergen en in de diepte van de zee. De aarde is dood. Ik ben alleen. Er is geen dag, geen nacht. Ik kan hier al eeuwen zijn of net een milliseconden. Tijd bestaat niet. Ik ben alleen op deze wereld. Er zijn geen dieren geen organismes, geen mensen. Er is alleen een kale rots, zand, water met nevels en stormen, en ik. Meer niet. Ik ben niet gestorven, maar leef ook niet voort. Ik heb geen eeuwig leven gekregen of een altijd blijvende dood. Dit is erger dan de dood. Dit is eenzaamheid, zweven over de aarde die woest en ledig is voor eeuwig, totdat ook dit een leugen blijkt te zijn en het ophoudt te bestaan, zoals alles ophoudt te bestaan als je er achter komt dat het een leugen is. Er is geen waarheid. Alleen illusie. Dit is een illusie, die ophoudt te bestaan, zodra je hem ontmaskerd.

Een illusie kan ik beïnvloeden, maken tot wat ik wil. Ik kan de aarde scheppen, het water. De zon en de sterren. Een woord en het zal er zijn. Planten, bomen, dieren en iedereen zal in vrede met elkaar leven. Iedereen. Een mens kan ik scheppen. Een mens naar mijn eigen gelijkenis en het zal goed zijn.

Het zal goed zijn.