Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#382 Misverstand

29 december 2021 - 15:24

Met zijn laatste krachten probeerde hij nog een slag met de bijl uit te delen, maar hij miste en werd door het zwaard van zijn tegenstander met één klap naar de andere wereld geholpen. Even werd alles zwart, maar al gauw drong er weer wat licht door zijn gesloten oogleden. Hij had geen pijn meer en wist meteen dat hij dood was. Ha, fijn! Hij was op het slagveld gestorven, dus de pret ging nu pas echt beginnen.

Nieuwsgierig opende hij zijn ogen. Voor hem doemde een gouden poort op, bezet met edelstenen. Niet gek. Wel vreemd dat het daarachter zo rustig was. Hij bonsde met zijn vuist hard op de massieve deur, die een paar tellen later geruisloos open zwaaide. Hij wierp gauw een blik naar binnen: raar,  allemaal mensen in witte gewaden die met een wazige glimlach voor zich uit zaten te staren bij zachte jengelmuziek. Hier klopte iets niet. Waar waren de drinkgelagen?

In de opening verscheen een grijsaard met een sleutelbos en een groot boek, die hem stralend aankeek. "Een goedendag. Met wie heb ik het genoegen?"
"Thorvald Einarson uit Reykjavik. Is dit het Walhalla?"
"Nee, sorry, het Walhalla had te weinig klanten om als zelfstandige vesting voort te bestaan en is overgenomen door de heer God en zijn zoon J.C. de Heiland."
"Nooit van gehoord."
"Het merk is nog niet overal even bekend, maar dat gaat snel veranderen. Let op mijn woorden."
"En zijn mijn voorouders en oude strijdmakkers hier ook?"
"Alleen als ze Wodan en Donar hebben afgezworen en een deugdzaam leven hebben geleid."
"Je bent niet lekker. Waarom zouden ze?"
De grijsaard was intussen druk aan het bladeren, schudde vertwijfeld het hoofd, sloeg zijn boek met een gedecideerde klap dicht en zette een teleurgesteld gezicht op.
"Ik ben bang dat hier sprake is van een misverstand. U komt helaas niet in aanmerking voor een plekje in De Hemel. Administratieve vergissing. Excuses voor het ongemak."
"Geeft niet. Kun je me ook naar de plek sturen waar mijn voorouders zitten?"
"Natuurlijk, met alle plezier."

Het volgende ogenblik werd het duister en kreeg Thorvald het duizelingwekkende gevoel dat hij heel snel en heel ver naar beneden viel. Onder hem meende hij een soort ziedende massa te ontwaren.

Het is hier in ieder geval lekker warm, was zijn eerste gedachte, totdat hij zijn vlees voelde verschroeien. Daarna ging het hard bergafwaarts.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2021 - 15:44

Prachtig pijnlijk, Aurora. De Hemel als Koninkrijk der Nederlanden, gerund door de IND? Foutje in het aanvraagformulier of gesolliciteerd op de verkeerd plek en je wordt de hel in gesodemieterd. Niet dat ze daar in de Hemel een traantje om laten. Excuses is alles wat je krijgen kunt. ZGG!

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2021 - 17:15

Foutje in het aanvraagformulier of gesolliciteerd op de verkeerd plek en je wordt de hel in gesodemieterd

Of niet het juiste (bij)geloof...

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2021 - 18:10

Hoi Aurora, goed verhaal. Met plezier gelezen.

In de eerste zin zou je maar weg kunnen laten. In de tweede staat ook al een maar. 

Hij had geen pijn meer, en wist meteen dat hij dood was.  ---> de komma voor en mag weg.

Hij wierp gauw een blik naar binnen ---> snel vind ik hier prettiger lezen.

zijn zoon J.C. de Heiland. --->  moet achter J.C. geen komma staan? Of heb je het hier meer als achternaam bedoeld?

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 8:31

Hoi Fief, bedankt voor het kritisch lezen. Die komma kan inderdaad mag. Wat betreft de 'maren': er stond aanvankelijk 3 x 'maar' in de alinea en dat was zeker teveel, maar ik vind de twee die er nu nog staan net kunnen.

En 'de Heiland'  is inderdaad als achternaam bedoeld (directeur/bestuurder van De Hemel BV)

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 8:34

Hoi Tony,

Toch had ik het stiekem grappiger gevonden als de strijder tussen de witte thee drinkers moest vertoeven.Ivertoeven.

Ik stiekem ook, maar ik wilde graag een dramatisch einde voor mijn verhaal en dan krijg je dit.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 9:31

Hoi Aurora, wat een tof verhaal! Oude tijden humorvol verweven met het hier-en-nu. Ik heb ervan genoten.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 10:19

Hoi Aurora, 

Leuk hoe je de toon in het begin al weet te zetten door een personage te  schrijven dat zich op het hiernamaals verheugd, zonder dat meteen de wat zwaardere toon te geven die daar meestal voor gebruikt wordt. ( "Het is goed zo, mijn leven is voltooid.")

Ik heb moeten lachen om de originele en grappige invulling van het verhaal.  Heel leuk gevonden hoe een ene religie uitsterft en de volgende opkomt, ook nog eens geschiedkundig accuraat (voor zover ik dat in kan schatten ;) ). Dat maakt het nog leuker hoe je met hedendaagse dingen als zelfstandige vestiging en administratiefouten. Dat maakt de humor nog raker en het spelen met de tijd nog leuker. 

Heel leuk gedaan. Een fijne jaarwisseling alvast!

Groet, 

Nadine
 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 11:48

maar ik vind de twee die er nu nog staan net kunnen.

Ik zeg ook niet dat ze niet kunnen, zinnen worden er wel strakker door als je ze weglaat. Woorden als om, omdat, want,  maar, dus e.d. gebruiken we veel in spreektaal en nemen we snel over in schrijftaal. 

De eerste zinnen lezen zonder maar en om zo:

Hij probeerde nog met zijn laatste krachten een slag met de bijl uit te delen,  miste en werd door het zwaard van zijn tegenstander met één klap naar de andere wereld geholpen. Even werd alles zwart, al gauw drong er weer wat licht door zijn gesloten oogleden.

En bij een woordlimiet scheelt het weer 3 woorden 😉

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2021 - 22:46

Mooi, Aurora, ik heb wel te doen met Thorvald. Maar de hemel die hij zag, lijkt mij ook geen pretje. Ik moet denken aan de woorden van een cabaretier, dat de hemel een eeuwigdurende EO-Jongerendag is. Brr!
Graag gelezen.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 januari 2022 - 18:36

Wat een leuk bedacht verhaal. Wat een pech kan je hebben na je dood... ;)

Zelf zou ik de eerste zin beginnen met: Met zijn laatste krachten probeerde hij etc  Dat trekt je vlgs mij meer direct het verhaal in. 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 januari 2022 - 11:01

Dat is een flinke tegenvaller voor Thorvald. 

De hemel is schijnbaar een soort yoga retraite oord 🙂.

Ik vind dit een origineel verhaal.

Graag gelezen 

Groet,

Madrid

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 januari 2022 - 22:09

Erg leuk en goed geschreven verhaal. Ik vond het opmerkelijk hoe koelbloedig je Viking op de administratieve miskleun reageert, maar ergens is dat wel te begrijpen en nog grappig ook. Ik heb het met veel plezier gelezen.