#381 De gelukkige vulpen
Eindelijk! Ik had de moed al lang geleden opgegeven, maar nu pakt ze me weer als vanouds. Mmm, die lichte druk van duim en vingers om mijn heen. Het voelt zo vertrouwd. Betekent dit dat mijn baas onze relatie nieuw leven inblaast?
Na jaren ongebruikt in een donker etui tussen lekkende pennen en stompe potloden ben ik plotseling in ere hersteld. Opgepoetst en gevuld met verse hemelsblauwe inkt mag ik weer meedoen. Het krassende geluid op het sneeuwwitte papier klinkt in mijn oren als een romantisch lied en de geur van het papier verwarmt mijn pennenhart. Ik glim van blijdschap en trots en doe mijn uiterste best haar niet teleur te stellen. Zo netjes mogelijk beweeg ik mee met wat zij schrijft.
Zij kreeg mij van haar oma, lang geleden, voor haar achttiende verjaardag. We hadden meteen een warme klik en dagelijks maakte ze me deelgenoot van haar leven. Alles kwam voorbij: verliefdheden, studieperikelen, carrière en later haar gezinsleven. Ze beschreef alles zo beeldend dat het voor mij voelde alsof ik het zelf beleefde. Het gaf inhoud aan mijn simpele bestaan. Heel wat anders dan mooi liggen wezen in een doosje in een etalage.
Naast al het geluk deelde zij ook haar verdriet met mij. Dan vlekte mijn inkt in haar dikke tranen op het papier. En boos worden kon ze ook. Hard en meedogenloos vormden zich vette letters en lelijke woorden met veel uitroeptekens en ik werd ondertussen bijna platgedrukt.
Ondanks de minder vrolijke periodes genoot ik jaar in jaar uit volop van onze samenwerking. Ik was daarom onaangenaam verrast toen ik steeds vaker, en uiteindelijk naar het leek voorgoed, in een muffe pennenzak belandde. Vanuit het duister hoorde ik de mij zo vertrouwde vingers contact maken met onpersoonlijke toetsen. Haar verhalen gingen verder zonder mij en mijn leven leek voorbij nu ik dat van haar niet verder meebeleefde. Mijn huid werd dof en mijn inkt droogde op.
Tot plotseling, vanmorgen, onze samenwerking weer op gang kwam. Ik kan mijn geluk niet op en dans over het papier, zeker nu deze tekst verschijnt:
Mijn oude vulpen doet het gelukkig nog. Ik heb hem opgepoetst en met hemelsblauwe inkt gevuld. Het geeft een heerlijk vertrouwd gevoel in de toppen van mijn vingers…
NB nog geen ervaring met de schrijfcoaches, dat heb ik er dus niet in verwerkt!
Dag Linde 57. Mooi hoe je de…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dag Linde 57. Mooi hoe je de relatie van de pen met haar gebruiker beschrijft. Hoe ze deel uitmaakt van haar leven.
Ik heb genoten van je verhaal.
En net als Gi laat je de tijd verder tikken en vermeldt je de evolutie van het schrijven, van pen tot PC?
Hoi Linde, het heeft niet…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Linde, het heeft niet veel met de opdracht te maken, maar het is wel een mooi verhaal. Voor jouw pen wel een happy end. Graag gelezen.
mijn baas --> mijn bazin, denk ik. In het verhaal gaat het over "haar".
Linde, een vrolijk en…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Linde, een vrolijk en vriendelijk verhaaltje dat misschien een beetje teveel kabbelt. De pen vertelt wel wat ze voelt maar doet er weinig mee. Ze is wat te braaf ("Zo netjes mogelijk beweeg ik mee met wat zij schrijft"). Als het vrouwtje vreemd gaat met een toetsenbord mag ze van pure woede best gaan lekken, en de hele pennenzak besmeuren. En als het vrouwtje pennetje mishandelt omdat ze driftig is mag pennetje zich rustig schrap zetten, haar punten spreiden en weigeren nog een druppel inkt te laten. Pennen zijn ook mensen!
Pas op, Fief. Het vrouwelijk van auteur is auteur, en een secretaresse is geen vrouwelijke secretaris. Voor je het weet word je beschuldigd van toxisch masculien denken ;-P
Mooi geschreven, Linde. Je…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Mooi geschreven, Linde. Je zinnen vloeien lekker en ik heb je stukje met plezier gelezen. Wat ik nog mis, is een conflict of een dilemma of een verrassende wending, of iets dergelijks. Dan wordt het een echt verhaal.
Wat AB zegt! GG.
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Wat AB zegt! GG.
Thanks allen; leerzaam!
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol
Thanks allen; leerzaam!
Leuk verhaaltje. Ik heb…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Leuk verhaaltje. Ik heb verder niets toe te voegen aan hetgeen dat al gezegd is.
Dag Linde Ik vind het een…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Linde
Ik vind het een mooi verhaal, dat naar mijn smaak niet kabbelt maar erg ver gaat in het zintuiglijke waardoor de pen sprekend verteld wat ze doormaakt, de pen ruikt en voelt en laat de verbeelding werken.
Het levert een fijne tekst op, die als je erop verder werkt straffer kan maken met een onverwachte wending, maar dat die er nu niet inzit, stoort me niet.
Johanna
om mijn heen Daar staat…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Daar staat een 'n' te veel.
Ik vind het een leuk verhaal en het leest prettig, met fijne beschrijvingen. Het enige wat ik jammer vind is dat ik tijdens het lezen het gevoel kreeg dat ik alles al eens gelezen had, maar dat komt ook doordat het, naarmate er meer verhalen geplaatst zijn, steeds lastiger wordt om de lezer te verrassen. Op zich hoeft dat natuurlijk ook niet, het blijft een keurig verhaal.