Zelf ben ik bijzonder digitaal. Wel heb ik afgelopen jaar de downgrade van Apple naar Microsoft gedaan. Dat voelde een beetje als deze opdracht. Maar dan iets met een pen? Wat? Een pen. O ja. Het bestaat nog.

Opvallend vind ik dat je eigenlijk jouw persoonlijke genre aanhoudt en daar eigenlijk goed mee uit de voeten komt. Je durft altijd wel.

Naar mijn idee is het bingewatchen. Niet omdat ik zo van de taal ben. Maar ja. Ik als bingewatcher van alles - zag ik dit.

Mooi communicatieverkeer tussen schrijfgerei (het soort die ik nog niet precies kan definiëren).

Later toegevoegd: Inmiddels wel. Ik las dus daadwerkelijk over Pa pier heen. Ik schaam mij nu een beetje. Het kwam ff niet binnen.

Graag gelezen.

Groet,

Madrid

Ha Tony, Zoals Madrid al zei: duidelijk in je eigen stijl vul je deze opdracht in. Een prachtig relaas, waarbij ik regelmatig zinnen moet herlezen om ze te kunnen begrijpen/inleven. Je beschrijft een wereld waar ik persoonlijk niet zo aan gewend ben, maar dat is daarom beslist interessant. Wat ik wel herken is de manier waarop je hp beschrijft hoe de schrijver telkens refresht om te kijken of er al iemand heeft gereageerd op de nieuwe inzending, heel grappig beschreven! Ook leuk vind ik dat je het woord 'nietelige' hergebruikt. Het is wat laat, maar zou het woord van december 2021 kunnen zijn, vind je niet?' Ik wens dat hij zijn Lenovo nooit meer oplaadt.... haha! Gelezen met een grote glimlach.

Graag gelezen.

Nee sorry. Te flauw. Waarom komt dat 'Pa' zo hard over? Die pen is wel hard voor de schrijver. Leuk gebruik gemaakt van een mogelijkheid tot zelfreflectie.

Ik bewonder je inventiviteit en je uitbundigheid, Tony,. De leuke vondsten buitelen overelkaar heen en schreeuwen allemaal even hard om aandacht, maar ik vind het  veel te ADHD. Ik was halverwege al moe. Kwestie van smaak, waarschijnlijk.

Toffe vondsten Tony en dan dat slot: je kapoen!

Weer een onvervalste 'Tony', gedachten als wervelwinden op papier, zo snel, dat ik ze als lezer hier en daar niet bij kan benen of volgen, maar er gaat een zekere charme van uit. Graag gelezen.

Bijzonder leuk Tony, ik vind het één van de betere die ik van je gelezen heb. De truc is inderdaad wel om het iets langzamer te lezen dan het is (of lijkt te zijn?) geschreven. Als je niet bij de les blijft is het een beetje als met wiskunde, dan begint alles voor je ogen te dansen. Wat overigens ook best aangenaam kan zijn.

Dag Tony

Je geeft deze opdracht een bijzondere invulling. Je schrijft vlot, dat is duidelijk maar het is vrij zwaar om te lezen omdat je veel gedachten en ideeën erin verwerkt, en in een kort stuk tekst zou ik dat wat meer doseren.

Maar ik mag toch zeggen dat het (trager) fijn lezen was.

Johanna

Hoi Tony, het duizelt me na het lezen van jouw verhaal. Prachtig verzonnen, maar het lezen vereist bijna een academische graad. Desondanks onder de indruk van jouw hersenspinsels.

Urenlang zit Gozer die zich Schrijver noemt op dat flikkerende schermpje te turen. Zijn keurig uitgetypte - met twee vingers! -  gedichtje te refreshen. Om diep te zuchten na het inladen van de webpagina - een schande van een woord voor wat blikkerende letters op een beeldscherm, Hij schenkt Zichzelf een nieuw glas Hendricks - zonder tonic of komkommerschijfje, port nogmaals op de ‘reflesh’ knop en surft alweer naar blote lichtekooien.

Dit is een ingewikkeld stukje tekst door (naar mijn idee) foutieve interpuncties. De tweede zin klopt grammaticaal niet, tenzij je de punt voor Zijn verandert in een komma. De komma achter beeldscherm moet een punt zijn en achter Hendricks hoor nog een "in".  Achter komkommerschijfje moet de komma een streepje zijn.

Ik wens dat ik jou in dit nieuw jaar ---> nieuwe jaar

tot al jouw vel  --> volgens mij moet het zijn: tot heel jouw vel 

Ja, traag lezen en niet meegaan in de snelheid van het verhaal is hier wel de truc. Ik moest even opnieuw beginnen om tot het eind te komen, maar toen wervelde ik wel mee.

Ik vind de kritiek op Gozer, Kunstenaartje, Behandelaar wel grappig in combinatie met de hoofdletter- Hij, tevens een soort God, die alles bepaalt, zo lees het blasfemish. (Al kan het natuurlijk ook voor de leesbaarheid zijn dat je dit zo hebt gedaan)

Het spuiten aan het einde kwam een beetje onverwacht, maar het moest er op de een of andere manier bij, bij een stukje van jouw hand?

Die beeldprotten vond ik te grappig, maar eigenlijk ook heel goed gevonden.

En het is gek, elke keer slaag je erin  - heel onopvallend - woorden te gebruiken die ik niet ken (zoals hier tamboereren).

Zoals steeds, een plezier om te lezen en ja, dat trager lezen is wel vaker (voor mij althans) een handig trucje bij jouw stukjes.