Hadeke, knap, nostalgie troef en heerlijk toch dat zoonlief speelt met echt speelgoed uit vervlogen tijden.

Prachtig, Hadeke. De Zwarte Ridder gaat nog een generatie langer mee. Mooi verteld, met plezier gelezen. 

Erg knap hoe je met erg weinig erg veel vertelt. ZG!

Wat een lief en herkenbaar verhaal. Hoe we soms dingen verspillen door ze te willen bewaren, het zit er al vroeg in. Ondanks dat toch blij met alleen maar de kromme lans.

Heel mooi geschreven, Hadeke!

Twee zinnen in het bijzonder zeggen veel meer dan wat je schrijft:

'Kan dat ding niet weg?' vroeg mijn vrouw jaren later.   De echtgenote kan maar niet begrijpen hoeveel waarde dit voorwerp precies heeft, ondanks alles. 

'Niemand wint van de Zwarte Ridder!' schreeuwt onze zoon triomfantelijk.

De liefde voor oma en dit voorwerp leven voort, ongeacht alle omstandigheden (of zinnen, zo je wil)die het tegendeel doen lijken.

Dat geeft het verhaal zeer veel gewicht met zeer weinig woorden. Prachtig en knap gedaan. 

Groet, 

Nadine

Hier ook herkenning. Zowel voor het koesteren van een oude schat als voor de afstand als het om een schat van een ander gaat. En die kromme lans doet toch wat pijn. Hopelijk belet ze het dagdromen niet.