Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#375 Wiskundeleraar

 

Wiskundeleraar...

Het was begin september of eind augustus van het jaar 1976. Ik was 11 en ging naar de L.H.N.O. in Boxtel. Voorheen gewoon Huishoudschool maar nu omgedoopt tot Lager Huishoud- en Nijverheidonderwijs, in het kader van de Mammoetwet, denk ik. De school heette in die tijd “Open Hof”, wat het geenszins was. 

Bleu en nieuwsgierig waren we, we waren dan ook brugpiepers, maar dat wisten we toen nog niet... Tegelijk met mijn lichting begon er een nieuwe wiskundeleraar: Albert Ingels. Een vlotte vent, kwam uit Zeeland en zoals de tijd het voorschreef, liep hij altijd, heel casual, in spijkerbroek en geruite blouse. Tenminste in mijn herinnering. Hij droeg een "moderne" ziekenfondsbril, waarachter twee twinkelende blauwe ogen schuilgingen. Ook had hij een snor en een baard, een beetje rossig en netjes getrimd. De Hipsters van tegenwoordig zouden er een puntje aan kunnen zuigen. Kortom een knappe verschijning bij wie menig meidenhart een slag oversloeg.                                                             

Nu, achteraf, denk ik dat het best een opgave voor hem was; Alleen maar meiden, in leeftijden dat ook bij hen de hormonen door hun lijven gierden. En vooral meiden die niks met wiskunde hadden. Ik noem het nu wel wiskunde maar later leerde ik dat het meer een uitbreiding op het rekenen was, wat we op de basisschool geleerd hadden.

Ach, hij was meer dan leuk en we hadden direct een klik. Mij heeft hij tenminste wel enthousiast gekregen voor zijn vak.                                                                                                                                        

Verliefd, verliefd? Dat weet ik niet. Maar overal tekende ik een soort cartoonachtige Albert Ingelsen... In de rand van mijn schrift, op menig pagina in mijn agenda en stiekem op de achterkant van het bord.

Hij leerde me het nut van vergelijkingen en verhoudingen: Als je een rechthoek van 50 x70xcm. hebt, hoelang is dan de lange zijde van een andere rechthoek als de korte 30 cm. is, bij een zelfde verhouding?  Of als je voor een heel recept 200gr. boter nodig hebt en de bakvorm is in doorsnede 24cm.. Hoeveel heb je dan nodig als je bakvorm maar 16cm. is?                                                                                  Toegepaste “wiskunde” voor mijn wereld. Ik heb er nog steeds baat bij. En dat het een knappe, toffe kerel was, heeft daar zeker toe bijgedragen.

Hij groeide vier jaar met ons mee, steeds meer werden we elkaars gelijken, zo voelde dat. En tegelijk met de diploma-uitreiking, nam hij afscheid, ging terug naar zijn Zeeland. Nooit heb ik meer iets van hem gehoord.

 (Annie Voets) Novi Fitz

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annie, kijk je nog even naar de opmaak, enkele zinnen staan 'raar'.

Ik heb wat moeite met de 'nietszeggendheid', en speur ook niet echt de opdracht. Maar dat ligt ongetwijfeld aan mijn beperkte ervaring met mijnheer Ingels.

 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annie, je neemt me mee naar je jonge jaren met een onderhoudend verhaal. Het maakt alleen op mij eerder de indruk van een herinnering aan je schooltijd, dan dat ik een transformatie bespeur; in zoverre sluit ik me aan bij TonyCoppo. Wellicht had je met een andere plotwending dichter bij de opdracht gebleven, bijvoorbeeld dat HP op een later moment te maken zou krijgen met een Duitse lerares, fräulein Alberta Ingels, die een transgender bleek van de voormalige wiskundeleraar. Je toelichting van de eyeopener verklaart het wel enigszins, maar - en dat is heel persoonlijk - nu mis ik in je verhaal wat spanning waarmee je de lezer vasthoudt.
Tenslotte nog een klein zeurtje: voor het beletselteken staat doorgaans ook een spatie, tenzij er een woord mee wordt afgebroken.   

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annie, net als Ton en Tony vrees ik dat de kalverliefde je destijds toch de nodige verwarring heeft bezorgd die nog altijd niet helemaal verdwenen is.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annie, een leerkracht kan bepalend zijn voor het leven van een leerling, in negatieve en positieve wijze. Jij was onder de indruk van de leerkracht. Dat heb je mooi beschreven. Misschien dat je nog meer de nadruk kunt leggen op het effect van zijn lessen voor jou. Dat hij knap was om te zien is een leuk gegeven, maar vooral van zijn lessen heb je nu nog het meeste profijt. Daar gaat het bij deze opdracht om, het effect van iets of iemand.
De laatste alinea zou je van mij weg mogen laten.

Tony bedoelt waarschijnlijk de tabs in de tekst.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Annie Voets. In tegenstelling tot bovenstaande reacties krijg je van mij een duim. Ik vind dat  je de bijzondere ervaring met die wiskunde leraar onderhoudend hebt beschreven. En als je daar nu nog profijt van hebt betekend het ook dat deze man iets in jou heeft getransformeerd. Misschien kun je de tekst nog een keer hardop voor jezelf voorlezen, Dan kom je de oneffenheden vanzelf tegen. Nogmaals: Ik heb genoten.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Voor mij 'kabbelde' het verhaal ook wat. Waardoor ik wat lastig naar het eind kwam. Het is wel een mooi thema en je zinnen lezen makkelijk door, toch mag er voor wat meer dynamiek -wat meer spanning- in komen. Laat me nog iets meer voelen wat de hoofdpersoon voelde. Nog meer dan de tekeningetjes. Krijg een rood hoofd, voel de hartkloppingen, ga stuntelen in zijn aanwezigheid. Zoiets.

Nog twee taaldingetjes: Je schrijft de eenheden met een punt erachter, dat hoeft niet. Bij de rechthoek omschrijf je deze als '50x70xcm.' . Daar mag een 'x' en een punt weg.

Kortom: een verhaal waar nog iets meer in zit naar mijn idee, maar wel in een aangename schrijfstijl. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat leuk om zo'n persoonlijke herinnering te gebruiken als invulling voor de opdracht! Wat het altijd iets lastiger maakt met hele persoonlijke ervaringen is om ze zo op te schrijven dat een ander, die dit niet heeft meegemaakt, hetzelfde gevoel kan ervaren als wat jij zelf hebt ervaren. Dat komt in jouw stuk zeker naar voren, al moet ik wel met wat eerdere reacties eens zijn en opmerken dat het daadwerkelijke 'effect' of de transformatie niet heel duidelijk in het stuk naar voren komt. 

Er zitten sterke passages in je verhaal, vooral die waarin je de verschijning van de docent omschrijft. Ook je slotalinea vind ik krachtig, daarin schemert het effect dat hij op jou heeft gehad wel goed door (zeker in de laatste zin).

De alinea's die voor mij wat onwennig aanvoelen zijn je introductie en het stukje over de wiskundesommen die je van hem hebt gekregen. De introductie heeft wat elementen die bijdragen aan je verhaal, maar die je misschien iets nadrukkelijker had kunnen maken. Het feit dat de school 'Open Hof' heette maar dat niet was, bijvoorbeeld. Was Ingels het lichtpuntje dat hier verandering in bracht? Was hij 'anders' dan andere docenten? De passage over de sommen vind ik leuk gevonden, zeker het stukje over de boter en de bakvorm, wat echt toegepast is. Maar ik zie dan niet zo goed de link tussen de rechthoek en wat je daar hedendaags nog aan hebt terugkomen. Wellicht kan je daar een ander voorbeeld voor gebruiken?

Al met al zeker goed gedaan en heel leuk om hier een persoonlijke herinnering voor te gebruiken!