#375 - Onweer.

Hoi Taco, een mooi verhaal. Alleen zie ik niet goed hoe de opdracht hierin zit als het gaat om effect. De hp gaat dood door blikseminslag, dat is volgens mij geen effect maar een gevolg. Het verhaal zit echter goed in elkaar, graag gelezen.

De bliksem flitste en ik begon te tellen: een-en-twintig, twee-en-twintig, drie-en-tw.  --> volgens mij schrijf je telwoorden aan elkaar. Eenentwintig, enz. Om aan te geven dat een woord onderbroken wordt, kun je een beletselteken gebruiken.
drieëntw ...

Een lang gerekte donder ---> langgerekte

Het was best stom van me om toch naar buiten te gaan deze avond en ik had daar nu spijt van, het is nog best ver naar mijn huis en ..

Toen werd alles wit. Alles om mij heen verdween in het wit: het weiland, de knotwilgen, de weg, alles. Helemaal wit. Ik zag helemaal niets meer.

Herhaling van woorden kan storend lezen. Misschien kun je een synoniem vinden om het te voorkomen. Bijvoorbeeld: het is nog een heel eind naar mijn huis en ...   Ik zag totaal niets meer.

Ik zou toch niet .. nee .. dat kan toch niet?  ---> het beletselteken bestaat uit drie puntjes.

Hallo Fief, bedankt weer voor je scherpe blik. Ik stoor me zelf ook aan herhaling van woorden, maar ik lees er dus zelf over heen :(

Ik heb de telwoorden met opzet op deze manier geschreven omdat ik dat het meeste vindt lijken op hoe je die woorden in deze situatie in het echt gebruikt. D.w.z. hoe ik dat doe, ik tel dan nadrukkelijk en probeer dat op deze manier duidelijk  te maken.

Beletselteken: die kende ik nog niet. THX

En dan over de opdracht: een gebeurtenis en het effect. Mijn interpretatie is deze: De gebeurtenis is onverwacht n.l. de blikseminslag, het effect (of gevolg zoals jij het noemt) is de transformatie van leven naar dood waarbij dood niet bestaat uit het grote niks, maar uit een transformatie naar een geest.

Oké,  zoals je het uitlegt ga ik er in mee. De transformatie van leven naar dood. Zo kun je het ook lezen. Goed gedaan. 

Over je uitleg van de telwoorden twijfel ik, maar het is jouw verhaal en jouw manier van vertellen. Het verhaal blijft in ieder geval overeind. 

Hallo Taco T. Leuk gevonden, die blikseminslag. Als de transformatie is dat de man door de bliksem wordt getroffen en het effect ervan is dat hij vanuit het hiernamaals naar zichzelf kijkt, kun je dat misschien nog duidelijker maken?

-Het tellen werd onderbroken door de donder. Deze zin schept afstand. wat vind je van De donder!
-Toen werd alles wit. 'Toen' schept afstand: Opeens …
-in het wit …. bedoel je in een wit licht?
-liep ik verder? Ik kreeg het idee dat de HP aan het harlopen was.
-Ik ging langzamer lopen …  ik vertraagde mijn pas (dit maakt dat je niet steeds lopen gebruikt)
- Dit ging mijn verstand te boven, ben ik krankzinnig geworden? Ovt en tt in één zin.

Niet omdat het moet, maar omdat het kan ...
Met hartelijke groet,
Carneli

@Carnelli, bedankt voor het lezen en je opmerkingen. Allemaal zinnig.

@Carnelli en @Fief. Ik heb jullie opmerkingen verwerkt en de 2de versie geplaatst. Het verhaal is er beter door geworden.

THX!

Hoi Taco, op zich is het geen tweede versie, maar je hebt aanpassingen gemaakt. Ik zou "poging 2" uit de titel halen. Er is nog één zin waar ik op blijf haken.

Plotseling werd alles wit. Alles om mij heen verdween in het wit: het weiland, de knotwilgen, de weg, alles. Totale witheid. Ik zag helemaal niets meer.

Misschien kun je meer beschrijven wat dat wit is. Is het een dikke nevel, een omhulsel van wit licht? 
Ook het woord "alles" word in dit stukje drie keer herhaald.
Alles om mij heen verdween in het wit: het weiland, de knotwilgen, de weg, alles ---> In het begin van de zin staat al dat alles verdween. De "alles" op het eind kan dan weg. 
Je kunt ook de eerste twee zinnen samenvoegen. Bijvoorbeeld: Plotseling werd alles om me heen wit: het weiland, de knotwilgen, de weg. Totale witheid. (dan ben je al 1x wit en 2x alles kwijt)

Hoi Taco, 

Mooi verhaal! Ik vind het leuk om te lezen dat het op zo'n gewone manier verder gaat terwijl er een transitie is geweest. Ik zou zelf iets meer voorkeur hebben voor een tegenwoordige tijd, omdat het dan logischer is dat je de gebeurtenissen op de voet volgt zonder reflecties tussendoor. 

@Fief, ik heb een keer een blikseminslag meegemaakt. Ik reed op de A12 vlak bij Utrecht toen de auto waar ik in reed geraakt werd. Alles was wit, het was echt het enige wat ik nog zag. Zelfs het dashboard was weg. Dat probeerde ik in mijn verhaal duidelijk te maken.

Misschien zo:

Plotseling werd de wereld wit. Alles om mij heen verdween in het wit: het weiland, de knotwilgen, de weg, echt alles. Totale witheid. Ik zag helemaal niets anders meer

@Taco, dit is een zeer originele invulling van de opdracht. Ik ben het met IWM eens dat het verhaal in de tegenwoordige tijd nog aan kracht zou winnen niettegenstaande de reeds hevige blikseminslag.

Ik begin het door te krijgen. Het verhaal staat nu in tt.

Dank voor tips!

TT rockt, goed verhaal!

(Nog) beter zo in TT;

Hallo Taco, spannend gegeven, intens geschreven. Zit nog te dubben of ik niet de voorkeur geef aan je eerste versie. Die was in mijn herinnering spontaner. TT als instrument voor spanning en "om de lezer in het verhaal te trekken" kan ook een soort dogmaatje worden. Ik denk dat ik de voorkeur geef aan een overstap naar TT  bij de "witte episode". En in plaats van "Gedesorienteerd houd ik een beetje in" kan je natuurlijk ook even verbijsterd stil staan en naderhand weer langzaam beginnen te lopen. Maar dat zijn zeurtjes bij een spanndende story die ik zo voor me zie (vandaar de zeurtjes).

Dag Taco, wat zot dat je dat hebt meegemaakt. Gelukkig in de auto. Ik vond je verhaal in eerste versie al heel goed. Ik begrijp de opmerking van Bobcom wel. Geen makkelijk gegeven, die keuze voor de tijd! 

Wat een orgineel en goed geschreven horrorverhaal en dan nog gebaseerd op een zelf meegemaakte gebeurtenis ook. Ik heb de vorige versies niet gelezen, maar vond dit in ieder geval heel boeiend, inclusief het einde.

Dank allemaal voor het lezen. Zoals altijd maken jullie opmerkingen mij een beter schrijver.

THX

Hoi Tacotijsma, je schotelt je lezers een spannend verhaal voor, waarvan iedereen hoopt het nooit mee te maken. Ik vind het invoelbaar geschreven, ik beleef het met jou mee. Aan de vorige opmerkingen van technische aard heb ik weinig toe te voegen, behalve dat ik het met jou eens ben hoe je in deze situatie de telwoorden opschrijft; ik zou daar zelf ook voor kiezen. En tenslotte één klein zeurtje; het beletselteken wordt meestal voorafgegaan door een spatie, tenzij het dient ter onderbreking van een woord (zie de 'drie-en-tw...' in de eerste zin).

Wat een mooie invulling van de opdracht, goed om te zien dat je het 'live' gevoel van het verhaal weet over te brengen. Daardoor krijg je als lezer het idee dat je middenin de gebeurtenis zit. Je collega-schrijvers hebben je al heel wat technische tips meegegeven zie ik, dus ik wil er nog slechts wat kleine dingetjes aan toevoegen. 

Persoonlijk ben ik altijd een voorstander van dingen omschrijven ipv expliciet benoemen (tenzij het effect dan krachtiger wordt, uiteraard). Dat doe je heel goed bij het moment waarop alles wit wordt, dat heb je beeldend gemaakt. Ik denk dat het ook sterk was geweest om dat bij de desoriëntatie van je hoofdpersonage te doen. Je pakt dat daarna weer heel goed op bij het verder lopen, maar wanneer de druppels door de hand van het personage heen vallen, val je er weer een klein beetje in terug. 

Je slotzin vind ik heel sterk, echt een binnenkomer! Zelf zou ik hem nog iets beeldender hebben gemaakt, bijv.: "Huiverend draai ik me om, bang voor wat ik zal aantreffen. En dan zie ik mezelf liggen."

Keep up the good work!

Huiverend draai ik me om, bang voor wat ik zal aantreffen. En dan zie ik mezelf liggen.

Wat een geweldige slotzin! Bedankt @desuccesschrijver, hier zit veel meer spanning in. Fascinerend vind ik dat .