Welkom op dit platform, Emily. Je hebt een leuk en ongecompliceerd verhaaltje geschreven dat perfect zou passen in een voorleesboek voor kinderen. Omdat jouw hoofdpersoon in het verhaal niet luidop tegen iemand praat hoeven de passages waar zij/hij nadenkt niet tussen aanhalingstekens te staan.

Hoi Emily, welkom op het forum. Ja, de angst voor het donker kan groot zijn, zeker voor een kind. Elk lichtje, geluid of beweging kan een monster zijn. Goed gevonden.
Je verhaal neemt me niet echt mee in de spanning. Misschien omdat je veel uitlegt. 
Dat het uiteindelijk een kat blijkt te zijn, is leuk gevonden maar ook wel wat voorspelbaar. Verder graag gelezen. Morgen verschijnt de nieuwe opdracht. Hopelijk lezen we dan weer iets van je.

Kijk verder nog eens kritisch naar je tekst. Er staat nu tussen elke zin een witregel. Dat kun je voorkomen door shift+enter te gebruiken. Met alleen een enter krijg je een witregel, dat is wel handig om die tussen alinea's te zetten.
Verder staan er veel extra spaties. Vóór een vraag- of uitroepteken hoort in ieder geval geen spatie. Dus: Een spin?
Gi geeft het ook al aan: gedachten hoef je niet tussen aanhalingstekens te zetten, tenzij de hp (hoofdpersoon) het hardop zegt.

opdracht 374 - Spanning ---> Je hebt hier nu de titel van de opdracht gezet. Het is de bedoeling dat je hier de titel van jouw verhaal zet.

Op de tast zoek ik het sleutelgat van onze kelder.  De deur gaat open en twee ogen staren mij aan vanuit de duisternis.

Twee ogen staren mij aan vanuit de duisternis.

Ik denk dat je hier per ongeluk de zin dubbel getypt hebt. Daarom is het ook handig de tekst nog een keer goed door te lezen voor je het plaatst.
Bij dit stukje vraag ik me af waarom de hp op de tast naar het sleutelgat van de kelder gaat. Vaak bevindt de deur van een kelder zich in de gang en daar is het meestal wel licht genoeg. 

Hoi Emily, als je op de link "wekelijkse schrijfopdracht" boven jouw verhaal klikt, kom je op de pagina met alle verhalen van de forumleden. Als je op de naam klikt, krijg je inderdaad alleen de verhalen van die schrijver te zien.

Ik gebruik de interpunctie zoals ik die op school geleerd heb, dit is met een spatie voor een vraagteken, uitroepteken of dubbel punt.  En ja, dit dateert van de vorige eeuw.  Maar ik haat dus die hedendaagse, van Amerika overgewaaide manier om die lettertekens aan woorden vast te plakken en ik kan mezelf er niet toe brengen om dit toe te passen.

De interpunctie die we hier gebruiken is volgens de hedendaagse Nederlandse richtlijnen. Ik kan niet inschatten wat je leeftijd is, maar de interpunctie zoals wij die nu hanteren dateert toch echt van enige tijd geleden. Ik heb ze ook op school geleerd, inmiddels ook al een eeuwigheid terug.