Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#374 Wiegelied

Wiegelied

De rode cijfers van de wekkerradio doorbreken het duister. De kat ligt bovenop het dekbed en drukt in de knieholtes van mijn opgetrokken benen.
Het is drie uur drieëntwintig. Mijn hart bonkt. De naweeën van een nachtmerrie, die ik me niet meer kan herinneren. Ik probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen en daarmee ook mijn hartslag.

Adem rustig in, vasthouden, adem geruisloos uit.

Zij ligt naast me, mijn rug is naar haar toegekeerd. Als ik me omdraai, zal de kat in beweging komen en haar wekken. Dat wil ik niet. Ze heeft de slaap nodig.
Ik zet alle zenuwen in mijn rug op scherp, zodat ik haar lichaam waar kan nemen zonder aanraking. Ik spits mijn oren om het kleinste ademgeruis op te vangen.
Het lukt niet. Ik voel niets, ik hoor niets. Mijn hart bonkt nog steeds. 

Adem rustig in, vasthouden, adem geruisloos uit

Ze zal toch niet ...

Ik bedwing me. Beweging zal haar wakker maken. Dan zal ze morgen de hele dag chagrijnig zijn. Ze zal net als een paar dagen geleden, schrikken en niet meer in slaap vallen.
'En dan draai jij je weer terug en slaapt verder,' zal ze mij verwijten.

Adem rustig in, vasthouden, adem geruisloos uit

Mijn hart blijft bonken.
Opnieuw zet ik mijn gevoel op scherp, opnieuw spits ik mijn oren.

Er hangt een AED, een automatische externe defibrillator, aan de buitenmuur van de buren. Ik heb als bedrijfshulpverlener geleerd hoe te reanimeren. De borstkas dertig keer induwen in het tempo van Stayin' Alive van the Bee Gees.

Nee, gedachten niet op hol laten slaan nu. Er is niets aan de hand!

Adem rustig in, vasthouden, adem geruisloos uit.

Ik voel haar niet, ik hoor haar niet.

Ah, ah, ah, ah, Stayin' Alive, Stayin' Alive, zing ik in gedachten.

Mijn hart bonkt zo krachtig, dat het bed lijkt mee te wiegen.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Oeps, Hadeke, wat een dilemma! Heel sterk de gedachten en gevoelens beschreven, ik ben onder de indruk! Maar ... hoe is dit nu afgelopen? Ik moet het weten, anders ben ik bang dat ik de slaap niet zal kunnen vatten ;-) 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, ik denk, bij twijfel toch maar even wakker maken. Goed verhaal, mooi geschreven.

De borstkas dertig keer induwen in het tempo van Every breath you take van the Police. ---> hoewel ik een enorme fan ben van The Police, gaat het met dit tempo echt niet goedkomen. Wij oefenen op het tempo van "Stying Alife" van The Bee Gees. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke, het tempo van The Police is goed, alleen ben je eerder geneigd naar de gezongen tekst te luisteren dan naar het tempo. Bij de Bee Gees geeft de gezongen tekst beter het tempo aan. Als je in gedachten de tekst meezingt, gaat met het de Bee Gees toch een stuk sneller en daar gaat het om. Maar in elk ander geval kies ik The Police boven de Bee Gees.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heel herkenbaar! Goed geschreven. Over de Bee Gees: Ik doe nog regelmatig een reanimatie opfriscursus en daar wordt Staying Alive genoemd als tempo.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor de link, lekker over the top.

Wat betreft het chagrijn, de ik heeft een geschiedenis met het wekken 😀

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, mooi hoe je de strijd tussen hoofd en lichaam weergeeft. Vechten tegen een impuls om je direct om te draaien; daar alleen al krijg ik hartkloppingen van. 

Is het nodig om AED helemaal voluit te schrijven? Ik twijfel. 

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Goed geschreven stukje, in een mooie schrijfstijl.

 

Vraag:             Is het nodig om AED helemaal voluit te schrijven? Ik twijfel.

Antwoord:       Ik twijfelde met je mee. Ben er ook nog niet echt over uit.

Alleen AED zal niet iedereen direct kunnen duiden, daarom zou ik de volledige naam handhaven, en juist de afkorting schrappen. Met gebruik van hoofdletters kun je er voor kiezen om naar de afkorting te verwijzen: een Automatische Externe Defibrillator.

Met enige aarzeling heb ik verder tegen de stroom in alleen iets aan te merken op de inhoud: het dilemma voel ik niet.

Dat zou aan mij kunnen liggen, maar mijn commentaar moet gebaseerd zijn op mijn leeservaring. En voor mij voelt zijn twijfel net iets te gezocht. Hoe het dilemma van de man is ingebed in zijn karakter blijft onbepaald. Als hij bijvoorbeeld een hypochonder was, die zich allerlei kwalen inbeeldt, bij zichzelf en bij zijn geliefden, dan zou zijn angst voor mij geloofwaardiger zijn. Het valt misschien niet mee om een dergelijk karakter in enkele penstreken neer te zetten, maar een suggestie zou al voldoende kunnen zijn. Zo zou hij zou zich af kunnen vragen of hij het zich weer inbeeldt, dat zij niet meer ademt.