#374 - Nomofobe Nick

Goede tekst, Tudor.  Net als ik, laat je de angst pas tegen het slot aan bod komen.
Typefoutje in de zin achteraan: ...neer, al ---->als betrof het een per abuis ...

Tudor, misschien geen angst en fysieke paniek, maar een fijne spanningsopbouw naar een slot om van te smullen. Ik zie het voor me, Lucifer als provider voor de mobilomanen. Kan zo in de nomo-campagne (waar ik pas sinds gisteren van heb gehoord) Met plezier gelezen.

Gaaf verhaal. De pauze tussen deze twee woorden: "levenslang ... garantieplan" is erg goed gevonden. Ik hoor de raderen in zijn duivelse brein draaien om het juiste woord te vinden.

GG

Hoi Tudor, inderdaad niet echt spannend of angstig, wel mooi omschreven en opgebouwd. En weer een nieuw woord geleerd.

Hallo Tudor, mooi geschreven verhaal. Ik loop daadwerkelijk mee in die uitgestorven buurt. Ik mis angst, maar voel spanning. 

Mooie moderne Faust-vertelling. Je ziel verkopen om iets dat als het verlengde van jezelf voelt, terug te krijgen. 

Fijn hoe je de duivel als een gladde paling neerzet, met die 'Nickie-boy'. En ik zie wat je bedoelde met die voorafschaduwing, zowel in woordkeuze als in sfeerzetting en inhoud. Mooi. 

klein dingetje: in deze zin staat een 'een' te veel, denk ik: "en tegelijk met die woorden toverde hij een als een volleerd amateur-goochelaar één enkel gsm-toestel uit het schijnbaar niets tevoorschijn." 

Bedankt @ allen voor de feedback.

Merci Annabe voor het scherpe oog.

Over het gebrek aan aanwezige angst in mijn tekst. Ik snap wat de meesten hier bedoelen, toch vind ik dat er wel voelbare angst aanwezig is in mijn stukje. Het ligt er inderdaad niet vingerdik op, met trillende teentjes of zweetparels tussen de bilnaad, maar angst kan zich op velerlei manieren uiten. 

"....waarin een personage wordt geconfronteerd met zijn grootste angst. Laat vooral voelen wat deze angst met hem doet."

Je kan die opdracht toch ruim interpreteren?
De angst voor het afwezige vertaalt zich naar begeerte en die drijft het hp recht in de armen van je-weet-wel-wie.
Enfin, ieder diertje zijn eigen invulling natuurlijk. Ik respecteer ieders mening.

Nogmaals dank!

 

Mooi verhaal(d). Voor mij zit de angst vooral in het niets willen missen en in deze scène verwacht de hoofdpersoon klaarblijkelijk iets waarvan hij echt op de hoogte moet zijn. Het moderne sociale media gegeven: mis niets!

Je eind komt voor mij wat uitleggerig over. Misschien kan het iets subtieler, zodat het voor de lezer die het in eerste instantie niet doorhad op zijn plek valt, maar voor de lezer die het al wel doorhad niet als overbodige uitleg ervaren wordt. Dat laatste had ik wat.

Hoi Tudor, 

Heel gaaf verhaal! Maakt nieuwsgierig tot het eind. Heel mooi hoe je de GSM reïficeert aan het begin. 

Paar taaldingetjes: in de zin: 'Ik weet u nodig hebt, mijnheer Cuypers' mist volgens mij het het woord 'wat', tussen 'weet' en 'u'. En moet 'al betrof het een per abuis geladen pistool' niet zijn 'als betrof het een per abuis geladen pistool'?

Daarnaast denk ik dat het fijner leest in de tegenwoordige tijd. 

Dag Tudor, mooie de sfeer getroffen en de spanning opgebouwd. De angst had je van mij iets meer tot uitdrukking mogen laten komen. Tot aan zijn brede grijns proef ik voornamelijk ergernis en onrust. In het tweede stuk gaat het vrijwel uitsluitend over de man achter de toonbank en zijn tekst; je had hier tussendoor iets meer van de reactie / beleving van de HP kunnen geven, bijv. wat hij voelt als hij die grote kerel achter de toonbank ziet staan. Daarmee komt de angst naar mijn mening wat duidelijker over.
En eens met Ikwilmeedoen v.w.b. de tt.